Τα υπερ και τα κατα της υποτιμησης του ευρω

Ρεπορτάζ : Λεωνίδας Στεργίου
(από την Καθημερινή της Κυριακής)
Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Η κακή πλευρά του ευρώ αντανακλά την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη. Η καλή σχετίζεται με την υποχώρηση της ισοτιμίας του, βοηθώντας με τον τρόπο αυτό στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους. Η ισοτιμία του ευρώ...
έναντι των κυριότερων νομισμάτων έχει υποχωρήσει την τελευταία διετία κατά 12% και το τελευταίο εξάμηνο κατά 10%, λόγω της αβεβαιότητας που πλήττει την Ευρωζώνη. Η υποτίμηση του κοινού νομίσματος κάνει τα μέτρα λιτότητας πιο αποτελεσματικά, αμβλύνει τις δημοσιονομικές ανισορροπίες μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε. και βελτιώνει το έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου. Επίσης, εμμέσως προκαλεί ένα είδος λίφτινγκ του χρέους.
Ομως, η υποτίμηση του νομίσματος έχει και αρνητικές επιπτώσεις. Κατ’ αρχάς, προκαλεί πληθωριστικές πιέσεις, ροκανίζοντας με τον τρόπο αυτό τα εισοδήματα και, κατά συνέπεια, τον ρυθμό ανάπτυξης, ο οποίος την περίοδο αυτή είναι ασθενικός στην Ευρωζώνη. Παράλληλα, ο πληθωρισμός αποτελεί πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αποθαρρυντικό παράγοντα για μελλοντική μείωση των επιτοκίων. Ετσι, λειτουργεί ως τροχοπέδη στη μείωση του κόστους χρήματος, με αρνητικές επιπτώσεις στη ρευστότητα του λαβωμένου τραπεζικού συστήματος και στην ήδη ανύπαρκτη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.
Αν και οι οικονομολόγοι διαφωνούν για τη σωστή αναλογία στη συνταγή «πληθωρισμός - υποτίμηση - μέτρα λιτότητας», καθοριστικός παράγοντας για τις όποιες επιπτώσεις είναι η διάρκεια και το μέγεθος της πτώσης του ευρώ. Η διαφορά επιτοκίων μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ προοιωνίζεται ανατίμηση του ευρώ, αλλά η αβεβαιότητα λόγω κρίσης στην Ευρωζώνη συνηγορεί σε περαιτέρω πτώση. Τον δρόμο προς την υποτίμηση άνοιξαν οι μειώσεις επιτοκίων από την ΕΚΤ, αλλά και οι δηλώσεις ανησυχίας του νέου προέδρου της, Μάριο Ντράγκι, για την κρίση.
Η «Κ» με τη βοήθεια ειδικών καταγράφει τις επιπτώσεις που έχει η υποχώρηση του ευρώ στην Ευρωζώνη, αλλά και στην τσέπη των Ελλήνων φορολογουμένων.