Συσσίτιο για τους ταράνδους

Δεν έχω καθόλου όρεξη να γράψω για κάποιο από τα θέματα της επικαιρότητας. Δεν με εμπνέει...
τίποτα από αυτά που ασχολούμαστε καθημερινά τον τελευταίο καιρό. Φανταστείτε πόσο βαρετά ρεβεγιόν θα περνάει στο Ψυχικό ο Παπαδήμος με όλους αυτούς τους τραπεζίτες Σημιτικούς ( μπορεί και τον ίδιο το Σημίτη εφέτος) και θα με καταλάβετε.

Δεν είναι να σχολείσαι με αυτούς. Σκέτος μπελάς. Αυτές τις μέρες έχουμε τις συνήθειες μας με κοινό παρονομαστή τα πολυφαγικά επεισόδια. Εντάξει ξέρω πως ακούτε και διαβάζετε παντού για συσίτια κλπ.

Μην παραμυθιάζεστε όμως. Αν η εκκλησία δεν ακούγονταν αυτήν την περίοδο για τα συσίτια θα έπρεπε να απολογηθεί για τους μισθούς των ιερέων που καταβάλλουμε όλοι εμείς οι φορολογούμενοι αλλά και την ατελείωτη ακίνητη περιουσία της. Τσιμπάμε και εμείς τα ζώα και γράφουμε για τα συσσίτια. Και στην Κηφισιά να στήσεις ένα συσιτιο που μοιράζεις κρέας επιπέδου catering θα μαζέψεις κόσμο. Αυτή είναι η αλήθεια.

Ο Έλληνας δεν έχει να πληρώσει, την εφορία, τη ΔΕΗ και την τράπεζα. Όμως μια κατσαρόλα φασολάδα σε μια γκαζιέρα και μια φρατζόλα ψωμί μπορεί ακόμα διάολε να τα αγοράσει. Μη μας τρελάνετε...

Θυμάμαι στο σεισμό του 1999 που κάποιοι μοίραζαν πακέτα μακαρόνια στην ακμάζουσα περιοχή των Θρακομακεδόνων Αττικής και διάφοροι τύποι έφευγαν από τις ραγισμένες βίλες τους για να πάνε να πάρουν μακαρόνια!

Τέλος πάντων. Να μη με πείτε και άκαρδο. Αφου το λέει το ΠΑΜΕ εκαπιδευτικών, λιποθυμούν τα παιδιά στα σχολεία αλλά η κάρτα whats up είναι γεμάτη για να ειδοποιούνται οι γονείς!

Το πρόβλημά μας είναι οικονομοψυχολογικο. Είμαστε στριμωγμένοι αλλά αυτό που μας απελπίζει είναι πως θα στριμωχτούμε περισσότερο. Συνταξιούχοι, μισθωτοί που είχαν ανοιχτεί πέρα από το πάπλωμα και νεόπλουτοι έχουν σίγουρα πρόβλημα αλλά μέχρι εκεί.

Κια ο τίμιος συνταξιούχος και μισθωτός θα τα καταφέρει. Έχει μάθει στα δύσκολα.

Χέστηκα όμως αν δεν θα πάει εφέτος ο κ. Ταπιασόπουλος στο σπίτι του στην Αράχωβα, που πήγε και πήρε στα Λιβάδια για να πηγαίνει δυο φορές το χρόνο και τώρα σκούζει στην τηλεόραση για το χαράτσι που του βαλε ο Βενιζέλος. Ναι ρε μαζί τα φάγαμε έστω και αν οι χοντροί κοστουμαρισμένοι που μας εξουσιάζουν έφαγαν περισσότερο. Με την ψήφο και την ανοχή μας 35 χρόνια τώρα.

Φτου... πάλι τα ίδια λέω. Αλλάζω θέμα.

Το βράδυ θα μαζευτούμε με φίλους. Εξοχικά δεν έχουμε, ούτε πολλά λεφτά. Κρύβω όμως στη ντουλάπα μου μια στολή Άγιου Βασίλη. Θα τη φορέσω και εφέτος με την αγωνία να μη με αναγνωρίσουν τα παιδιά μου που μεγαλώνουν . Εφέτος δεν έχει πολλά δώρα. Καλύτερα. Εξάλλου εκείνα (τα παιδιά) ένα πράγμα τα νοιάζει. Να ταίσει καλά τους ταράνδους ο μπαμπάς (αφού πάντα λείπει εκέινη τη στιγμή) όσο εκείνα τα λένε με τον Άγιο Βασίλη.

Γιατί η ζωή είναι ένα παραμύθι και εμείς οι μεγάλοι διαλέγουμε πάντα αυτό που έχει μέσα χρήμα. Κρίμα

Να έχετε υγεία και θα τα καταφέρουμε. Θέλει όμως αντοχή και αποφασιστικότητα!