ΣΑΦΑΡΙ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΓΙΑ 100 ΔΙΣ ΕΥΡΩ

Γράφει η Μαρία Βασιλείου
(από ΤΑ ΝΕΑ)Προ των πυλών ενός τρίτου γύρου τεστ αντοχής των τραπεζών βρίσκεται η Ευρώπη, µε τον ίδιο πάντα στόχο: να πεισθούν οι διεθνείς αγορές για τη βιωσιµότητα των ευρωπαϊκών τραπεζών σε περίπτωση χρηµατοοικονοµικής κρίσης ώστε να τους επιτραπεί...
να αναζητήσουν χρηµατοδότηση χωρίς την υποστήριξη τηςΕυρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Πρόσφατα η νεοϊδρυθείσα Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή (ΕΒΑ) αποκάλυψε τα κριτήρια των νέων στρες τεστ, τα αποτελέσµατα των οποίων θα ανακοινωθούν τον Ιούνιο. Οπως αναµενόταν, τα κριτήρια της νέας δοκιµασίας είναι αυστηρότερα από αυτά της προηγούµενης. Αυτή τη φορά, θα εφαρµοστούν σε 91 ευρωπαϊκά τραπεζικά ιδρύµατα που καλούνται να δοκιµάσουν την κεφαλαιακή επάρκειά τουςµε όριο υψηλότερο του 5% σε ίδια κεφάλαια ακόµη και σε περίπτωση κατακόρυφης πτώσης στην αγορά ακινήτων, απότοµης αύξησης των επιτοκίων ή και του κόστους δανεισµού.

Τον περασµένο Ιούλιο οι επενδυτές είχαν χαρακτηρίσει ελάχιστα αξιόπιστα τα στρες τεστ. Εξάλλου, τέσσερις µήνες µετά τα αποτελέσµατα που διαβεβαίωναν για την «υγεία» των τραπεζών τα οποία είχαν θεωρηθεί και από την ΕΚΤ, δύο ιρλανδικές τράπεζες αναζήτησαν στήριξη. Το διάστηµα που µεσολάβησε µετά τα περυσινά στρες τεστ, η Deutsche Bank, η BBVA και άλλες τράπεζες έχουν προχωρήσει σε αυξήσεις κεφαλαίου 10,5 δισ. ευρώ, εν µέρει για να χρηµατοδοτήσουν εξαγορές και εν µέρει για να προετοιµαστούν για τις αυξηµένες απαιτήσεις της µεταρρύθµισης της Βασιλείας 3. Ωστόσο, το ποσό αυτό απέχει πολύ από έναν τελικό απολογισµό, όπως αναφέρεται σε δηµοσίευµα της «Le Figaro».

Αν προσθέσουµετα 24 δισ.ευρώ των ιρλανδικών τραπεζών, τα 50 δισ. ευρώ που θα κοστίσει η εξυγίανση των ισπανικών cajas, τα 20 δισ. ευρώ των ιταλικών τραπεζών και τα 11 δισ. ευρώ που ανακοίνωσε ότι χρειάζεται η Commerzbank, τότε τα κεφάλαια που θα πρέπει να αντλήσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες ξεπερνούν τα 100 δισ. ευρώ. Υπάρχει και συνέχεια. Εκτός από την Commerzbank, η ιταλική Intesa ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αντλήσει 5 δισ. ευρώ.

ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ. Τα σχέδια αυτά έγιναν αποδεκτά µε ικανοποίηση. Οι αγορές θέλουν να πιστεύουν ότι τέσσερα χρόνια µετά τη φούσκα των τοξικών οµολόγων (subprime) στις ΗΠΑ, η Γηραιά Ηπειρος θα συγκρατήσει τη µετάδοσή τους. Παράλληλα, η βιωσιµότητα των τραπεζών αποτελεί µείζον ζήτηµα για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Τον περα σµένο χειµώνα τα προβλήµατα της Ango Irish Bank και άλλων τραπεζών της Ιρλανδίας ανάγκασαν τη χώρα να ενταχθεί στον µηχανισµό σωτηρίας της ΕυρωπαϊκήςΕνωσης και του ∆ΝΤ. Στην Πορτογαλία οι τράπεζες, οι οποίες στραγγαλίστηκαν υπό το βάρος της υποβάθµισης των πορτογαλικών οµολόγων, ανάγκασαν τη Λισαβώνα να χτυπήσειτην πόρτα του µηχανισµού σωτηρίας.

ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ, λοιπόν, θα ενισχυθούν τα ίδια κεφάλαιατων τραπεζών; Εξάλλου το χάσµα µεταξύ, αφενός, των υψηλών ποσοστών φερεγγυότητας, άνω του 10%, που καθορίζεται από τη ρυθµιστική αρχή της Ελβετίας – το παράδειγµα των οποίων θα µπορούσε να ακολουθήσει η Βρετανία – και,