Θα μας... σώσει για ακόμα μια φορά το ξανθό γένος;

Θα μας απασχολήσει για πολύ καιρό η υπόθεση του Ιβάν Σαββίδη. Η πρωτοφανής πολιτική παρέμβασή του με τη συνέντευξη που έδωσε άνοιξε ξεκάθαρα ένα από τα μεγαλύτερα μέτωπα που υπήρξαν ποτέ στο χώρο των μίντια, των επιχειρήσεων, της πολιτικής, του ποδοσφαίρου και όλων αυτών μαζί που συνιστούν τη λεγόμενη μεταπολιτευτική διαπλοκή στην Ελλάδα.

Είναι προφανές ότι ο Σαββίδης δεν μίλησε τυχαία. Και είναι επίσης προφανές ότι η απροκάλυπτη στήριξη στον Τσίπρα

με ταυτόχρονη αποδοκιμασία του Μητσοτάκη έγινε σκηνοθετημένα. Εκτός κι αν ο εκ Ρωσίας ορμώμενος «τσιγαράς απ’ το Ροστόφ», νόμιζε ότι βρίσκεται στη χώρα που γεννήθηκε κι όχι στη χώρα που λέει ότι είναι τέκνο της.

Ο Σαββίδης μπορεί να εξηγηθεί όπως ο δικέφαλος αετός του ΠΑΟΚ. Είτε δηλαδή θεώρησε ότι όπως στη Ρωσία έτσι και στην Ελλάδα οι ολιγάρχες μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν και να παρεμβαίνουν πολιτικά όποτε θέλουν αδιαφορώντας για το αν θα χαρακτηριστούν διαπλεκόμενοι. Είτε σκηνοθέτησε όλη αυτή την πολιτική του παρέμβαση διότι τα συμφέροντά του είναι ευρύτερα και πολυποίκιλα. Όχι μόνο επιχειρηματικά αλλά και πολιτικά…

Πριν από αρκετό καιρό, σε ανύποπτο χρόνο, γράφαμε στο Antinews:

«Εδώ και λίγους μήνες υπάρχει έντονη η φημολογία για ρήξη στις σχέσεις Τσίπρα – Καμμένου με τον τελευταίο να αναζητά νέα πολιτική στέγη. Στη Νέα Δημοκρατία, όσο τουλάχιστον είναι ο Σαμαράς και ο Μητσοτάκης δεν θα περάσει ούτε έξω από την πόρτα. Στη Χρυσή Αυγή θα ήθελε αλλά θα τον πλακώσουν στις φάπες, στα άλλα κόμματα δεξιά της ΝΔ, που δεν θα ήθελαν ποτέ έναν «μνημονιακό» υπουργό που τον έχουν άλλωστε χαρακτηρίσει και «σκυλάκι» του Αλέξη.

Τι του μένει λοιπόν από τον να πουλήσει τον «καραμανλισμό» του και να τον περιφέρει ως... παράσημο για μελλοντικές πολιτικές του κινήσεις;

Ο Κ. Καραμανλής έχει τελευταία ρίξει τους τόνους με τον Κυριάκο και τη ΝΔ. Άλλωστε με το κόμμα κουτσά – στραβά να έχει αέρα υπεροχής, δύσκολα να παίξει ο πρώην πρωθυπουργός το ρόλο του σαμποτέρ. Αυτό δεν θα τον απέκλειε από το να στηρίξει υπογείως ένα νέο «καραμανλικό» κόμμα στο οποίο θα είναι μπροστάρηδες Καμμένος, Τζιτζικώστας, Παπαμιμίκος και διάφοροι άλλοι που βρίσκονται γύρω από τους συγκεκριμένους πολιτικούς».

Και καταλήγαμε σ’ εκείνο το άρθρο:

«Θα μπορούσαμε να έχουμε ραγδαία αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στο οποίο θα εμπλέκονται πολλοί παράγοντες. Τώρα για το αν ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής θα έκανε ένα τέτοιο βήμα, να στηρίξει δηλαδή κόμμα με Σαββίδηδες, Καμμένους κ.λπ. δεν το ξέρουμε. Ούτε ξέρουμε αν το «ρωσικό κόμμα» θα είχε ένα ισχυρό ποσοστό για να παίξει ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Αυτό που ξέρουμε καλά είναι ότι γίνονται πολύ υπόγειες διεργασίες και πολλά ύποπτα deal που θα αποκαλυφθούν εν καιρώ».

Εκείνο που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τότε είναι αν είχε έρθει και στην Ελλάδα η ώρα για ένα κόμμα τύπου «Μπερλουσκόνι», αν δηλαδή ο Ιβάν Σαββίδης χτίζει το πολιτικό του μέλλον όχι με το να στηρίξει έναν πολιτικό σχηματισμό απλά αλλά να ηγηθεί και ο ίδιος μιας τέτοιας προσπάθειας. Ποιος ξέρει; Μπορεί να το κάνει και αυτό. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι στις μπίζνες δεν υπάρχουν συναισθηματισμοί. Και τον… Σαμαρά τον αγάπησε ο Σαββίδης αλλά τώρα τον πούλησε. Γιατί να μην κάνει το ίδιο και με τον αγαπημένο του Αλέξη; Ειδικά όταν θα έχει και τα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης αγορασμένα ή απόλυτα ελεγχόμενα;

Ο εκ Ρωσίας ορμώμενος επιχειρηματίας έχει δύο πολύ ισχυρές και πολυάριθμες πολιτικές δεξαμενές. Η μία είναι φυσικά οι Παοκτζήδες που βλέπουν τον Ιβάν τον τρομερό ως την μεγάλη τους ελπίδα να πάθουν… υπερκούπωση. Είναι γνωστό το σαλονικιώτικο «πρόβλημα» που υπάρχει για τους… χαμουτζήδες και το «κράτος των Αθηνών». Ο Σαββίδης, μόνος του, με τον Καραμανλή, με τον Τζιτζικώστα ή με πολλούς άλλους μπορούν να ηγηθούν του… κόμματος της Θεσσαλονίκης με τους Παοκτζήδες να σταματούν πλέον το κλάμα για την αδικία που υφίστανται. Άλλωστε, στην Ελλάδα πολιτική και μπάλα είναι λίγο πολύ το ίδιο… θέατρο.

Η δεύτερη δεξαμενή ψηφοφόρων είναι οι πάνω από 500 χιλιάδες ομογενείς εκ Πόντου που βρίσκονται στην Ελλάδα και πίνουν νερό στο όνομα του Σαββίδη. Τα όσα είπε στην πρόσφατη συνέντευξή του σίγουρα ακούστηκαν σαν «βάλσαμο» και σίγουρα θα τον είδαν ως τον ηγέτη τους.

Ίσως όλα αυτά να ακούγονται παράλογα. Όμως, το ίδιο παράλογο ακουγόταν τότε που γράφαμε και για το «ρωσικό κόμμα». Στην Ελλάδα, όμως, μην ξεχνάμε ότι το ρωσικό στοιχείο είχε πάντα ένα συναισθηματικό δέσιμο με τον ελληνικό λαό. Ακόμη και αν έχει η Μόσχα να μας βοηθήσει καμιά 200αριά χρόνια και βάλε, πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ακόμη στο ξανθό γένος και στην κυριαρχία του Πούτιν. Ακούστε μόνο μια φορά το τι λέει ο Βελόπουλος και θα καταλάβετε τι λέμε. Όπως και δείτε διάφορες κινήσεις στη Βόρεια Ελλάδα, όπως ο σχηματισμός ενός νέου πολιτικού φορέα που λέγεται «Λιοντάρια – Συνέργεια για την Ελλάδα».

Βάλτε στην πολιτική κουζίνα της Βορείου Ελλάδος και τον αγώνα επιβίωσης που θα δώσει σε λίγο καιρό ο Καμμένος. Σκεφτείτε το ρόλο που θέλουν να παίζουν πάντα οι Καραμανλικοί, έστω και χωρίς τον Καραμανλή. Και τέλος, δείτε ποιον θα βόλευε η δημιουργία ενός μεγάλου πολιτικού φορέα που θα είχε τρία βασικά συστατικά: 1. Λεφτά και ισχυρή στήριξη επιχειρηματία όπως ο Σαββίδης. 2. Θα χρησιμοποιούσε την… αναγέννηση της πατρίδας από τη σαπίλα ως βασικό συστατικό και 3. Θα έβαζε να διαχέεται στο παρασκήνιο η στήριξη του μεγάλου τσάρου Βλαντιμίρ.

Ένα κόμμα δηλαδή που θα πούλαγε για ακόμη μια φορά πατριωτισμό, θα κατήγγειλε την Ευρώπη, τη Δύση, τους άλλους ξένους που είναι οι κακοί και στο οποίο θα μαζεύονταν κάθε λογής «ορφανά» απ’ όλους τους χώρους. Σίγουρα θα βόλευε πολύ εκείνους που θέλουν να διαλύσουν τη ΝΔ η οποία για να λέμε την αλήθεια κάνει ό,τι μπορεί για να απομονωθεί από τον πατριωτικό χώρο που κάποτε της ανήκε. Και σίγουρα βολεύει τον «άλλο Αλέξη», όχι τον αριστερό αλλά τον «κεντρώο, βολεμένο, ξεπουλημένο και καλύτερο μνημονιακό πελάτη».

Διαβάστε περισσότερα