Τα όνειρα εκδικούνται

Από την παγωμάρα του πρώτου exit poll στα πρώτα αμυδρά χαμόγελα.

Από τη συγκρατημένη αισιοδοξία στους πανηγυρισμούς.

Από τη χαρά στην προσγείωση στην πραγματικότητα.

«Αλλά μην κάνετε λάθος, κερδίσαμε…»

Η νίκη των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων υπήρξε τεράστια.

Η ήττα του λαϊκισμού εκτός από καίρια, ήταν και πρωτοφανής. Ηττήθηκε το κόμμα που έταξε τα πάντα και κέρδισε αυτό που εγγυήθηκε το ευρώ και απλά ότι οι τεράστιες θυσίες θα πιάσουν τόπο.

Μία μεγάλη, μία άνιση μάχη κερδήθηκε. Μία μάχη

Σκοπός της νέας κυβέρνησης που θα σχηματισθεί (με Πρωθυπουργό τον Σαμαρά και κορμό τη ΝΔ) είναι δουλειές, αξιοπρέπεια των πολιτών, αξιοπιστία της χώρας.

Ηττήθηκε η πολύ λαοφιλής «ιδέα» της καταγγελίας του μνημονίου.

Επικράτησε ο μονόδρομος της λογικής και των αλλαγών στις συμφωνίες, τηρώντας τους στόχους που έχουν τεθεί.

Η χώρα έχει συνέχεια και οφείλει να έχει και συνέπεια.

Πρώτο μέλημα στις δηλώσεις στο Ζάππειο ήταν να καθησυχαστούν οι ξένοι και να αλλάξει η ψυχολογία των αγορών. Ήλθε η στιγμή τα φώτα να φύγουν πάνω από τη χώρα. Χρειάζεται δουλειά και όχι δημοσιότητα.

Όσο για τις περιβόητες πια δημοσκοπήσεις, που ρωτούν πολλοί, ας απολογηθούν  οι ίδιες οι εταιρείες για τις εκτιμήσεις και τις μεθόδους τους.

Εμείς εμμείναμε στη δική μας ανάλυση. Δέκα μέρες προ των εκλογών στο κομμάτι «Οι εφεδρείες του ΣΥΡΙΖΑ τελειώνουν» (http://www.antinews.gr/2012/06/07/164792/) είχαμε προβλέψει ότι:

 «Στην πραγματικότητα οι «εφεδρείες» του ΣΥΡΙΖΑ τελειώνουν. Το «ταβάνι» του σε δεξαμενές ψηφοφόρων είναι πεπερασμένο. Όσο μεγάλο κι αν είναι το ποσοστό που θα καταφέρει να καταγράψει τελικά, πιθανότατα δεν θα του δώσει την πρωτιά..»

Το αποτέλεσμα των εκλογών είναι μια τεράστια νίκη της ΝΔ, κάτω από τις συνθήκες υπό τις οποίες διεξήχθησαν. Απομένει να αποδειχθεί ότι είναι και μια τεράστια νίκη του ελληνικού λαού, που κακά τα ψέματα, ότι κι αν ψήφισε νιώθει ανακουφισμένος:

«Με την πατρίδα τους δεμένη στα πανιά και τα κουπιά στον άνεμο κρεμασμένα,

οι ναυαγοί κοιμήθηκαν ήμεροι σαν αγρίμια νεκρά μέσα στων σφουγγαριών τα σεντόνια…» (Ν. Γκάτσος, Αμοργός)

 Μικρός Οδυσσέας