Στ.Ψυχάρης, ο προστάτης άγγελος του «κέντρου»

Και ξαφνικά, ο πιο διαπλεκόμενος εκδότης της Μεταπολίτευσης, ο κ. Ψυχάρης θυμήθηκε να ασχοληθεί με τους… πολιτικούς φερετζέδες. Ο ένας λέει ότι είναι αυτός που χρησιμοποιεί η Δεξιά όταν θέλει να κυβερνήσει. Βάζει, κατά τον κ. Ψυχάρη την Κεντροδεξιά μπροστά για να πετύχει το σκοπό της η… κακή δεξιά.

Αφού μας λέει διάφορα και για τον Μανιαδάκη (που τον θυμήθηκε άραγε;) καταλήγει ότι η Δεξιά περισυνέλεγε τα περιτρίμματα της πολιτικής διαδικασίας, ενώ και η Αριστερά επιδιώκει κατά καιρούς να φορέσει ανάλογο φερετζέ.

Και καταλήγει ο εκδότης του Βήματος ότι σφάλλουν κάποιοι που νομίζουν

Με απλά λόγια ο κ. Ψυχάρης, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές μας εμφανίζεται ως εκπρόσωπος και φύλακας άγγελος του κέντρου. Ένας μεσαιοχωρίτης δηλαδή που προτάσσει τα στήθη του απέναντι κυρίως στην κακή Δεξιά που θέλει να «κουρσέψει» το κέντρο. Βεβαίως επιτίθεται και στην Αριστερά που το ίδιο θέλει να κάνει.

Ο κ. Ψυχάρης θέλει να μας πείσει ότι το κέντρο είναι εδώ, δεν πέθανε και ότι οι κεντρώοι ψηφοφόροι δεν θα αλωθούν από κανέναν και θα δώσουν την απάντησή τους στις κάλπες. Προφανώς ο εκδότης του Βήματος προσπαθεί να περισώσει ότι απέμεινε από τον κεντρώο χώρο και να δώσει αβάντες σε πολιτικούς σχηματισμούς που ήρθαν για να καλύψουν το χάος που αφήνει το πεθαμένο ΠΑΣΟΚ. Ο προστάτης άγγελος της Ελιάς ή του Ποταμιού ή όποιου άλλου σχηματισμού θα δούμε στον κεντρώο χώρο αποκτά πρόσωπο στον κ. Ψυχάρη.

Προφανώς για τον γνωστό εκδότη, που ξέρει καλά από δημοσιογραφικούς φερετζέδες, οι κεντρώοι ψηφοφόροι είναι οι «εκλεκτοί» της χώρας ή και του θεού που κινδυνεύουν από τους υπόλοιπους. Είναι προφανές ότι ο κ. Ψυχάρης θέλει να μας πείσει ότι πρώτο είσαι κεντρώος και μετά Έλληνας και θέλει να συνεχίσει το διαχωρισμό που δίχασε τη χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά. Τα γαλάζια και πράσινα ή κόκκινα καφενεία που έκαναν θραύση από τότε που ο Αντρέας τραγουδούσε «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» θέλει να αναβιώσει με το άρθρο του στο Βήμα.

Μόνο που ο κόσμος έχει καταλάβει ότι πάνω απ’ όλα βρίσκεται η πατρίδα και πως αυτή θα σωθεί κι όχι τα κόμματα και οι παρατάξεις. Πατριώτες υπάρχουν παντού, δεξιά, αριστερά, στο κέντρο και δεν χρειάζονται φερετζέδες για να κρυφτούν.

Διαβάστε το άρθρο:

Η Δεξιά οσάκις εκυβέρνησε τη χώρα ήταν ενδεδυμένη με τον... φερετζέ της Κεντροδεξιάς.

Ήταν παράδοξο αλλά ανάμεσα σε συντηρητικούς μεν αλλά δημοκρατικούς αστούς επιβίωναν πολιτικώς θλιβερά σταγονίδια δικτατορικών καθεστώτων... Απολειφάδι της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, ο Κ. Μανιαδάκης (ο διαβόητος υπουργός Ασφαλείας του Μεταξά) ήταν βουλευτής της EPE ως και τον Απρίλη του 1967, όταν έγινε η... επόμενη δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967.

Η Δεξιά ανέκαθεν και επί σκοπώ περισυνέλεγε τα περιτρίμματα της πολιτικής διαδικασίας (η φράση χαρακτηρισμός ανήκει στον Γεώργιο Μαύρο). Η συντηρητική παράταξη υστερούσε πάντοτε έναντι των αντιπάλων της που συγκροτούν τον χώρο του Κέντρου. Αντίστοιχο πολιτικό φερετζέ φόρεσε ή επεδίωξε να φορέσει κατά καιρούς και η άκρα Αριστερά.

Ήταν η πολιτική του λεγομένου λαϊκού μετώπου, η οποία και αυτή δεν καρποφόρησε. Οι δύο πολιτικές παρατάξεις σε δύσκολους καιρούς χάνουν την ισορροπία τους και εμφανίζονται να εγκαταλείπονται κατά μάζες από τους οπαδούς τους. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και σήμερα.

Οι επικείμενες εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο θα δώσουν τη βάση και το έναυσμα για μία πιθανολογούμενη ανασυγκρότηση της πολιτικής ζωής. Οι κεντρώοι ψηφοφόροι που θα δώσουν το παρών στις κάλπες μπορούν να ανασυντάξουν το πολιτικό σκηνικό.

Σφάλλουν σφάλμα μέγα όσοι νομίζουν ότι απέκοψαν μάζες κεντρώων ψηφοφόρων. Η όποια κρίση στον χώρο της δημοκρατικής παράταξης θα αποδειχθεί η βάση για ένα νέο ξεκίνημα. Ο φερετζές δεν θα περάσει.

Διαβάστε περισσότερα