“Προτιμότερη η πείνα από το να δώσουμε γη”

Ο ελληνικός λαός θα προτιμούσε να πεινάσει, παρά να παραχωρήσει έστω και μία σπιθαμή γης, απαντά ο Έλληνας πρεσβευτής σε προκλητικές προτάσεις για πώληση ελληνικών νησιών

Ο ελληνικός λαός σίγουρα θα προτιμούσε να πεινάσει, παρά να παραχωρήσει έστω και μια σπιθαμή γης, διαμηνύει ο Έλληνας πρεσβευτής στην Αυστρία Θεμιστοκλής Δημίδης, σε ανοικτή επιστολή του – απάντηση στις αλλεπάλληλες προκλητικές προτάσεις του προέδρου του Αυστριακού Οικονομικού Επιμελητηρίου Κρίστοφ Λάιτλ, για πώληση ελληνικών νησιών και μάλιστα στην Τουρκία.

Εκφράζοντας την έντονη δυσαρέσκειά του, ο Έλληνας πρεσβευτής

επισημαίνει ότι παραινέσεις, όπως αυτές του κ. Λάιτλ, που γίνονται, ελαφρά τη καρδία, προς την Ελλάδα, δεν μπορούν να ιδωθούν παρά μόνο ως κακής ποιότητας ευφυολογήματα, ενώ διευκρινίζει πως η Ελλάδα ουδέποτε εκποίησε εδάφη της στο παρελθόν και δεν προτίθεται να πράξει κάτι τέτοιο στο μέλλον.

«Όσες ανυπέρβλητες δυσκολίες και να αντιμετωπίσει η Ελλάδα, ακόμα κι αν αναγκαζόταν να πτωχεύσει, θα πτώχευε ολόκληρη η χώρα, μαζί με το τελευταίο τετραγωνικό εκατοστό ελληνικής γης στον πιο απομακρυσμένο βράχο, ή ύφαλο που ανήκει στην επικράτειά της», τονίζει χαρακτηριστικά, διαβεβαιώνοντας συγχρόνως πως «είναι σίγουρο ότι ο ελληνικός λαός θα προτιμούσε να πεινάσει, παρά να παραχωρήσει έστω και μια σπιθαμή γης».

Εξ άλλου, όπως υπενθυμίζει ο κ. Δημίδης στην επιστολή του (η οποία μεταδόθηκε σήμερα και από το Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, ΑΡΑ), αυτό έπραξε η Ελλάδα και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, ειδικότερα στον δεύτερο, προτίμησε να πολεμήσει, παρά να επιτρέψει ακόμη και τη διέλευση των δυνάμεων του άξονα από το έδαφός της.

Ο Έλληνας διπλωματικός επισημαίνει στην ανοικτή επιστολή ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μία πολύ κρίσιμη φάση και αντιμετωπίζει μεγάλα και πολύπλοκα προβλήματα και προκλήσεις, η κρίση χρέους την έχει οδηγήσει στη λήψη δύσκολων αποφάσεων και σκληρών μέτρων, που απαιτούν αιματηρές θυσίες από τον ελληνικό λαό, η δε διαδικασία είναι εξαιρετικά επίπονη.

«Από τα πρώτα συζητούμενα μέτρα σε όλες τις χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, είναι η εκποίηση δημοσίων επιχειρήσεων, με στόχο, από τη μία την εξυγίανση των επιχειρήσεων και από την άλλη, φυσικά, την προσπόριση άμεσου ταμειακού οφέλους για το δημόσιο και προς τούτο οι αρμόδιες ελληνικές αρχές προωθούν ήδη τις δέουσες διαδικασίες και έχουν ήδη ανακοινωθεί οι δημόσιες εταιρείες που είναι προς πώληση».

Όμως, όπως τονίζει, η ταύτιση μίας επιχείρησης με μία χώρα, αποτελεί εξαιρετικά επικίνδυνη υπεραπλούστευση, ενώ επικρίνοντας, στη συνέχεια, τη στάση του προέδρου του Αυστριακού Οικονομικού Επιμελητηρίου, τονίζει πως θα αναμενόταν μεγαλύτερη υπευθυνότητα στην εκφορά δημοσίου λόγου από έναν τόσο σημαντικό οικονομικό παράγοντα.

Ο ίδιος, όπως σημειώνει, στο μικρό διάστημα που βρίσκεται στην Αυστρία, μπόρεσε να διαπιστώσει και να εκτιμήσει την αλληλεγγύη που επιδεικνύουν, τόσο η αυστριακή κυβέρνηση ως κοινοτικός εταίρος, όσο και ο αυστριακός λαός, στα προβλήμα