Ο Βενιζέλος δεν θα γίνει ποτέ Χαλίφης στην θέση του Χαλίφη

Όπως όλοι θυμόμαστε, το 2007 ο περιβόητος… Ρέλλος με τον φραπέ και η αμετροέπεια του Βαγγέλη Βενιζέλου του στέρησαν την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Όπως είχε ειπωθεί τότε η αλαζονεία του και η βιασύνη του να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη έφεραν την ήττα στις εσωκομματικές εκλογές.

Μετά

τη χθεσινή συνέντευξη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ μάθαμε ότι αν το 2007 είχε εκλεγεί αυτός πρόεδρος κι όχι ο Παπανδρέου, θα ήταν αλλιώς η πορεία της χώρας.

Πέραν του ξεκάθαρου καρφιού σε βάρος του κ. Παπανδρέου, ο Βενιζέλος αποδεικνύει για άλλη μια φορά γιατί δεν θα γίνει ποτέ κάτι παραπάνω από αυτό που είναι. Και αυτό που είναι οφείλεται καθαρά στην ανάγκη να κυβερνηθεί η χώρα αλλιώς και το ΠΑΣΟΚ και ο Βενιζέλος θα εδώ και καιρό παρελθόν.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει ότι η αλαζονεία είναι ο χειρότερος εχθρός για τους πολιτικούς. Ακόμη περισσότερο για εκείνους που δεν αντιλαμβάνονται ότι είναι αλαζόνες αλλά πιστεύουν ότι εκφράζουν και την κοινωνία.

Και υπάρχει και ένα ακόμη σημείο. Εκτός από αλαζόνας είναι και αχάριστος. Κατ’ αρχάς διότι «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Και δεύτερον, ο κ. Βενιζέλος είχε ευεργετηθεί πολλάκις από τον πρώην πρωθυπουργό, τον έβαλε στην κυβέρνηση ενώ θα μπορούσε να τον έχει στείλει στη Θεσσαλονίκη να ψάχνει για ψήφους.

Και πάμε στην ουσία, ότι δηλαδή άλλη θα ήταν η τύχη της χώρας με τον Βενιζέλο στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ.

Από πού κι ως που πιστεύει ο κ. Βενιζέλος ότι θα είχε κερδίσει τις εκλογές του 2009 με αυτόν αντίπαλο του Κ. Καραμανλή; Ο κόσμος τότε ψήφισε γιατί άκουγε «σήκω Ανδρέα για να δεις το παιδί της Αλλαγής». Πέρα από τα τραγικά λάθη των κυβερνήσεων της ΝΔ, ο λαός ψήφισε με το θυμικό. Νόμισε ότι ο Γ. Παπανδρέου θα ήταν η ενσάρκωση του πατέρα του και της λογικής «Τσοβόλα δώσε τα όλα».

Επομένως, σε καμιά περίπτωση δεν ξέρουμε αν ο Βενιζέλος θα ήταν πρωθυπουργός, που πολύ αμφιβάλλουμε.

Αλλά κι αν ήταν τι θα έκανε δηλαδή; Στη συνέντευξη στο Mega πρόσθεσε ότι όσο κι αν ήταν διαφορετικές κάποιες αποφάσεις, τα μέτρα που πονάνε τον κόσμο θα είχαν ληφθεί ούτως ή άλλως. Ανέφερε επίσης ότι οι αποφάσεις κρίνονται όταν λαμβάνονται, όπως και ότι δεν γίνονται όλα άψογα όταν βρίσκεσαι υπό πίεση, όταν τα προβλήματα είναι εκρηκτικά, όταν το διεθνές περιβάλλον δεν βοηθά και όταν «έσκαγαν» οι προθεσμίες και έληγαν τα ομόλογα που έπρεπε να πληρωθούν και η χώρα πήγαινε στην ασύντακτη χρεοκοπία.

Επομένως τι θα έκανε αυτός παραπάνω όταν η κατάσταση ήταν αυτή που ήταν; Δεν θα προσέφευγε στο ΔΝΤ; Μα ήταν κι αυτός υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου όταν ελήφθη η απόφαση.

Δεν θα παίρναμε δάνεια; Μα κι αυτός ως υπουργός Οικονομικών δεν υπέγραψε Μεσοπρόθεσμα και σκληρά μέτρα; Αυτός δεν έφερε το χαράτσι στα ακίνητα; Αυτός δεν παρακαλούσε την τρόικα να γυρίσει πίσω; Αυτός δεν ευθύνεται για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ που την έκρυψε στο συρτάρι του.

Τι μας τσαμπουνάει τώρα ότι θα ήταν άλλη η πορεία της χώρας;

Ή μήπως να ξεχάσουμε ότι οι Ευρωπαίοι και κυρίως ο Σόιμπλε δεν ήθελαν να το βλέπουν; Μάλλον ευτυχώς που δεν έγινε ποτέ πρωθυπουργός πρέπει να λέμε. Ακόμη κι αν ο Παπανδρέου κυβέρνησε καταστροφικά.

Διαβάστε περισσότερα