Ο Σαμαράς θα κάνει αυτό που επιτάσσουν ο πατριωτισμός και η παιδεία του

«Το πιο βαθύ καζάνι της Κόλασης φυλάγεται γι’ αυτόν που σε περιόδους κρίσης αποφεύγει να επιλέξει …» (Δάντης)

Τις τελευταίες ώρες ζούμε τον τέλειο παραλογισμό.  Καθώς όλα τα βλέμματα του πλανήτη είναι στραμμένα στις διαβουλεύσεις της Αθήνας, οι ισχυροί παίρνουν θέση και ετοιμάζονται για την επόμενη μέρα.  Μέσα σε αυτό το ήδη φορτισμένο κλίμα, ήρθε να προστεθεί και η ιταλική τραγωδία, για να αλλάξει οριστικά και αμετάκλητα όλες τις ισχύουσες ισορροπίες.

Η Ιταλική συνθηκολόγηση, που αναμένεται από μέρα σε μέρα, έρχεται σαν μια ακόμα ήττα του ευρώ σε αυτόν τον άτυπο νομισματικό πόλεμο που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια με την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος στις Η.Π.Α.  Μόνο που η ήττα της Ιταλίας δε μοιάζει με τις αντίστοιχες απώλειες της Ιρλανδίας, της Ελλάδας και της Πορτογαλίας.  Αυτή η ήττα έχει μια βαρύνουσα αξία στην ευρωζωνική άμυνα και αποτελεί προάγγελο δυσμενών εξελίξεων.

Η μοίρα έφερε τον ηγέτη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στη δίνη αυτής της τρομακτικής συγκυρίας.  Καθώς ο Γιώργος Παπανδρέου της χώρας εγκαταλείπει την εξουσία με τη ρετσινιά του αποτυχημένου, όλοι κρέμονται από τις αποφάσεις του Αντώνη Σαμαρά, που έχει μείνει ουσιαστικά ο μοναδικός αξιόπιστος συνομιλητής που διαθέτει η χώρα μας και που βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα που ενδεχομένως ξεπερνά τις ανθρώπινες δυνατότητες.

Παρόλο που ο κ. Σαμαράς είναι απόλυτα σαφής ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσει η μεταβατική κυβέρνηση, τόσο το ΠΑΣΟΚ και η εγχώρια διαπλοκή, όσο και οι ηγέτες της Ε.Ε. θεώρησαν ότι μπορούν να τον παγιδεύσουν και να απαιτήσουν περισσότερα . Τα τελεσίγραφα πέφτουν βροχή από το Βερολίνο και που αγγίζουν θέματα όπως οι εκλογές, τα μέτρα, την κυβερνητική σύνθεση κ.α.

Την ίδια στιγμή ο Παπανδρέου παραμένει πρωθυπουργός και σκέφτεται αν θα παραιτηθεί, ή θα παραδώσει. Ενώ ο υποδεικνυόμενος από το ΠΑΣΟΚ πρώην τραπεζίτης ως πρωθυπουργός θέτει και προϋποθέσεις και απαιτεί …”λευκή επιταγή” (!!!). Σε λίγο θα μας λένε και ότι πρέπει να μας κυβερνήσει μέχρι και το 2014 για να μην πετάξουν έξω από την Ευρωζώνη.

Ο Σαμαράς επέλεξε για μια ακόμα φορά το μεγάλο ρίσκο, επειδή όπως έλεγε και ο Δάντης “όποιος δεν παίρνει θέση στην ζωή, θα καεί στο μεγαλύτερο καζάνι της κόλασης“. Ο Σαμαράς βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, αλλά να είστε σίγουροι ότι δεν θα παγιδευθεί. Ό,τι κάνει το κάνει για το καλό της Ελλάδας και σκεφτείτε μόνο τι θα γινόταν σήμερα αν ο ξένος παράγοντας υλοποιούσε τις απειλές του, αν μας άφηναν να πέσουμε στον γκρεμό που μας οδήγησε ο Παπανδρέου.

Όμως αυτές τις ώρες πρέπει να ακούει όλα τα μηνύματα επειδή φοβούμαστε ότι οι σύμβουλοί του δεν γνωρίζουν όλες τις παραμέτρους του διλήμματος.

Το δίλημμα που ζει και ζούμε όλοι μας θα φάνταζε κολασμένο, αν δεν είχε προηγηθεί η Ιταλική συνθηκολόγηση.  Γιατί η ιταλική συνθηκολόγηση βυθίζει την ίδια την Ευρωζώνη σε μια μακρά εσωστρέφεια, σε μια πολύμηνη διαδικασία διαβουλεύσεων, ώστε να βρεθεί ένας τρόπος απεγκλωβισμού από τα αδιέξοδα του κοιν