«Μόνος μεταξύ Γερμανών»: οι ανακαλύψεις ενός Εβραίου στην Γερμανία του σήμερα

Σε μια μπυραρία για νεοναζί στο Neumünster, τον μυούν στην συγκαιρινή εκδοχή της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας. Στους αντίποδες, μια Γερμανίδα των φιλειρηνιστών οικολόγων τον ελέγχει αν έκανε την ανακύκλωση του με αυταρχικότητα και βλοσυρότητα που θα ζήλευε και ο πλέον μάχιμος Obersturmführer. Συναντά τον πρώην καγκελάριο Χέλμουτ Σμιτ, Συναντά τον διευθυντή της Bild. Και ο εκδότης του απαιτεί να μην δουν ποτέ αυτές οι διηγήσεις τα ράφια των βιβλιοπωλείων.

Ο Tuvia Tenenbom,

Εβραίος εκ καταγωγής αλλά και εκ πεποιθήσεως,  διευθύνει ένα επιτυχημένο και αναγνωρισμένο ως καινοτόμο θέατρο στην Νέα Υόρκη. Ο γερμανικός εκδοτικός οίκος Rowohlt τον προσέλαβε για να καταγράψει τις εμπειρίες του από μια περιήγηση στην Γερμανία, όμως δεν ικανοποιήθηκε καθόλου -μα καθόλου- από το αποτέλεσμα. Μετά από διάφορες εκδοτικές περιηγήσεις και πολλές απόπειρες λογοκρισίας, κατέληξε στον περίφημο οίκο Suhrkamp, ο οποίος δέχθηκε να εκδώσει το πόνημά του, “Allein unter Deutschen. Eine Entdeckungsreise” («Μόνος μεταξύ Γερμανών: ένα ταξίδι ανακάλυψης», με τίτλο στην αγγλική του έκδοση “I sleep in Hitler’s room”).

Το περιοδικό Spiegel (έντυπη έκδοση, τεύχος 48, σελίδες 164-166) φιλοξενεί μια παρουσίαση και συνέντευξη του ιδιόρρυθμου περιηγητή με τίτλο «Στην χώρα των Σκοτεινογερμανών», κρατώντας τις απαραίτητες αποστάσεις, χαρακτηρίζοντας την οπτική του γωνία «ακραία υποκειμενική» και περιγράφοντάς την ως υστερική. Διότι ο Tenenbom δεν διστάζει να ξεκαθαρίσει ότι «το μίσος εναντίον των Εβραίων στην Γερμανία είναι σήμερα, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, το ίδιο με αυτό της εποχής των Ναζί», καταγράφει το Spiegel.

Οι διηγήσεις, οι παρατηρήσεις του και οι περιπέτειές του είναι συχνά ευτράπελες. Στην μπυραρία Club 88 στο Neumünster, όπου συχνάζουν νεοναζί, ο πενηνταπεντάχρονος Εβραίος Tenenbom αυτοσυστήνεται ψευδώς ως «Tobias, και είμαι ένας καθαρόαιμος Άριος»: το αφεντικό της μπυραρίας τον κερνάει αμέσως με ενθουσιασμό και του διηγείται ότι επ’ ουδενί δεν εξόντωσαν οι Ναζί έξι εκατομμύρια Εβραίους, αλλά παράλληλα ξεκαθαρίζει πως όλοι οι ζώντες Εβραίοι «πρέπει να πεθάνουν», καθώς καταπιέζουν τους Γερμανούς και την Γερμανία. Ο νεοναζί είναι φιλικός, συμπαθητικός, έχει διαρκώς ένα αγνό χαμόγελο καθώς εξιστορεί τις θεωρίες του και «είναι πιο καθαρός κι από τον Θεό» σωματικά. Αλλά και οι ακροαριστεροί στο Αμβούργο χάρισαν εμπειρίες στον Tenenbom: σε παμβρώμικα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια, πίνουν τόση μπύρα μετά την συναυλία στο φεστιβάλ «Hitler kaputt» που ο Tenenbom δεν πιστεύει στα μάτια του. «Πίνουν μπύρα και ταχύτατα την ξερνάνε. Μετά, ξαναπίνουν… Εδώ στους ακροαριστερούς δεν φαίνεται να υπάρχει ζήτημα χρημάτων», αγοράζουν αδιανόητες ποσότητες μπύρας χωρίς πρόβλημα. Στο Tübingen, οι ταγμένοι οικολόγοι, οι εθελοντές κυανόκρανοι της γερμανικής οικολογικής αποανάπτυξης, τον εκπλήσσουν με την επιμονή τους. Μια κυρία του φιλειρηνικού κινήματος τον διατάσσει με αυταρχικότητα που δεν σηκώνει πολλά πολλά να πετάξει το πλαστικό περίβλημα και το χρυσόχαρτο του κουτιού