Μιλάνε όλοι; Μιλά και ο Ραγκούσης με τον Πρετεντέρη;

Τελικά η οικονομική κρίση και οι δραματικές πολιτικές εξελίξεις σε όλα τα κόμματα και ιδίως στο ΠΑΣΟΚ, έχουν κάνει ένα καλό: Ξεμπροστιάζουν κάποιους ανθρώπους που μέχρι τώρα κρύβονταν πίσω από τις θέσεις εξουσίας που είχαν και έχουν και πίσω από τους παχυλούς μισθούς τους.

Ξεγυμνώνει αυτή η κρίση ορισμένους τιμητές που μιλάνε επί παντός του επιστητού για όλα και που έχουν μεγάλη συμβολή στην καταστροφή της Ελλάδας.

Ο λόγος για το

δημόσιο «ξεκατίνιασμα» του Γ. Πρετεντέρη και του Γ. Ραγκούση. Σε άρθρο του στο Βήμα ο δημοσιογράφος αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Δεν έχω αντίρρηση να προσάψουμε στο ΠΑΣΟΚ όλα τα κακά του κόσμου. Δεν έχω αντίρρηση να φορτώσουμε στον Βενιζέλο όλα τα λάθη, όλες τις αδυναμίες και όλες τις στραβοτιμονιές του. Αλλά να κουνούν το δάκτυλο και οι κηπουροί του Παπανδρέου πάει πολύ! Διότι αυτό δεν είναι έντιμο. Δεν γίνεται δηλαδή να ζητούν τα ρέστα ο Ραγκούσης, ο Ξυνίδης, η Μαριλίζα και όλοι εκείνοι που έριξαν χαζοχαρούμενα τη χώρα στα βράχια και το ΠΑΣΟΚ στην Κόλαση. Πότε λοιπόν πρόλαβε το ΠΑΣΟΚ να γίνει το ”ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου” που λέει ο Ραγκούσης; Και πότε πρόλαβε ο Βενιζέλος να κάνει το ΠΑΣΟΚ ”παράρτημα της ευρύτερης Κεντροδεξιάς” που λέει η Μαριλίζα;».

Ποιος είδε το Ραγκούση και δεν τον φοβήθηκε. Με μακροσκελή ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει εμπαθή τον Πρετεντέρη. Μεταξύ άλλων γράφει:

«Υπεύθυνοι (σ.σ. της καταστροφής) είναι σίγουρα πολλοί – που είναι και τακτικοί τρόφιμοι ¨ των εκπομπών του κ. Πρετεντέρη – όσοι σκόρπισαν το δημόσιο ταμείο όπου “έπρεπε” για να διασφαλίσουν μια εύκολη πολιτική καριέρα. Και ακριβώς για να καλύψει αυτήν την παρέα, τους πρωταγωνιστές της σκοτεινής πλευράς της μεταπολίτευσης, ο κ. Πρετεντέρης υβρίζει, χωρίς να μπορεί να πει το παραμικρό επί του συγκεκριμένου: ούτε για τον Καλλικράτη, ούτε για την αξιοκρατία στο δημόσιο, ούτε για το απόλυτο φρένο στις προσλήψεις, ούτε για το νόμο για την ιθαγένεια, ούτε για την διαύγεια».

Και συνεχίζει ο πρώην υπουργός: «Στην Ελλάδα πάντα υπήρχαν οικονομικοί παράγοντες που χρωστούσαν την ύπαρξή τους στη σχέση τους με το δημόσιο ταμείο. Και εξωνημένοι πολιτικοί που τους φρόντιζαν. Αυτό που προσέθεσε η σκοτεινή πλευρά της μεταπολίτευσης είναι τους δημοσιογράφους-συνδέσμους. Και όσο πλησιάζει η αναπόφευκτη πια λογοδοσία για όλους, επιτίθενται. Επιτίθενται σε αυτούς που δεν ελέγχουν, σε αυτούς που δεν χρωστάνε, σε αυτούς που δεν έχουν να θυμηθούν δουλειές, σε αυτούς που ποτέ δεν τους παρακάλεσαν για να πιάσουν στασίδι στις εκπομπές τους, σε αυτούς που δεν διασκέδασαν μαζί στο υπέροχο πάρτι της μεταπολίτευσης».

Κατά τα λοιπά ο κ. Ραγκούσης καταφέρεται κατά του δημοσιογράφου ο οποίος ξέχασε τις μνημονιακές κορώνες, ξέχασε ότι έβριζε το Σαμαρά και μετά τον στήριζε και πολλά άλλα.

Είναι αστείο, πάντως, για τον απλό κόσμο να τσακώνονται δημοσίως δύο άνθρωποι από αυτούς που σταθερά κι επί χρόνια έχουν σοβαρές ευθύνες για την κατάντια της χώρας.

Κοίτα ποιοι μιλάνε. Μιλά ο Ραγκούσης γιατί θίχτηκε που τον είπαν «κηπουρό». Γιατί δ