Η λαϊκίστικη, η «ιδιωτική» και η «λαϊκή» δεξιά

Με αφορμή την παραίτηση Νικολόπουλου και τη χρέωση του στη «λαϊκή δεξιά» είναι μάλλον σκόπιμο να κάνουμε κάποιες επισημάνσεις:

Ο όρος «λαϊκή δεξιά» έχει κακοποιηθεί όσο λίγοι τα τελευταία χρόνια και ιδίως μετά την ανάληψη της αρχηγίας της ΝΔ από τον Α. Σαμαρά.

Η λαϊκή δεξιά καταρχήν ετεροπροσδιορίστηκε ως φράγμα στον νεοφιλελευθερισμό, που ήταν πολύ της μόδας μέσα στους κόλπους της ΝΔ, ειδικά στις αρχές της δεκαετίας

του ΄90.  Δεν είναι τυχαίο ότι οι τότε πρωταγωνιστές (Μάνος, Ανδριανόπουλος κτλ) ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους, όταν η ιδεολογία τους δεν ήταν πλέον κυρίαρχη στο κόμμα.

Ο όρος «λαϊκή δεξιά» αφορά επίσης όλους όσους πιστεύουν ότι η ΝΔ δεν πρέπει να είναι ο εκφραστής του ΣΕΒ (άλλωστε την έχει προλάβει το ΠΑΣΟΚ), των εργοδοτών και των πάσης φύσεως ισχυρών, αλλά ένα φιλολαϊκό, πατριωτικό κόμμα, που μέσα σε ένα φιλελεύθερο πλαίσιο θα φροντίσει για την ευημερία όλων των κοινωνικών στρωμάτων.

Ένα κόμμα που θα εκφράσει τα δυναμικά στρώματα της μεσαίας τάξης, θα συντηρήσει τη μικροαστική τάξη και θα προστατεύσει τους αδύναμους.

Θα ενισχύσει την επιχειρηματικότητα, δεν θα «πνίξει» την μικροϊδιοκτησία, αλλά θα δημιουργήσει και ένα αξιοπρεπές πλαίσιο για τους  εργαζομένους.

Στην ουσία πρόκειται για το κομμάτι εκείνο της ΝΔ, αλλά και της κοινωνίας ολόκληρης, που επιθυμεί η αναρρίχηση στα αξιώματα και τις θέσεις ευθύνης να γίνεται με αξιοκρατικά κριτήρια και όχι βάσει της ιδιότυπης κληρονομικής δικτατορίας που βασιλεύει στον τόπο για δεκαετίες.

Τα τζάκια, οι κολλητοί, οι συμμαθητές και κουμπάροι έχουν στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων υπερκεράσει τους έχοντες έξοχο βιογραφικό αλλά «ταπεινή καταγωγή» και «ελαττωματικές» δημόσιες σχέσεις.

Αυτή είναι σε πολύ αδρές γραμμές η κοινή συνισταμένη της διαβόητης λαϊκής δεξιάς. Καθώς ο όρος είναι «του συρμού», πολλοί πολιτικάντηδες έσπευσαν να θέσουν εαυτούς υπό τη σκέπη του.

Στην πραγματικότητα, πολλοί από αυτούς είναι της «ιδιωτικής δεξιάς».

Φορείς της ξεπερασμένης μεταπολιτευτικής νοοτροπίας του ρουσφετιού, σπεύδουν να κάνουν «εξυπηρετήσεις» πριν το μελάνι της υπογραφής τους  για την ανάληψη των καθηκόντων τους στεγνώσει.

Άλλοι πάλι, διαβάζουν τα βιογραφικά νέων συνεργατών του Πρωθυπουργού για να βρουν σκιές, για να ρίξουν λάσπη, για να δημιουργήσουν εντυπώσεις.

Αυτή είναι η λαϊκίστικη δεξιά, που για πολλά χρόνια ήταν κομμάτι της ΝΔ, με συχνά ολέθρια αποτελέσματα.

Δεν θέλουμε να πούμε ότι η ΝΔ έγινε το σύγχρονο φιλελεύθερο κόμμα που χιλιάδες κόσμου ονειρεύτηκαν την 29η Νοεμβρίου του 2009.

Όμως, με τις εγγενείς αδυναμίες της και τα χρόνια προβλήματα της, κέρδισε τις «δίδυμες» εκλογές, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα

Η αλήθεια δηλαδή είναι ότι όσοι έφυγαν δεν λείπουν σε κανέναν.

Και όσοι δεν πιστεύουν στην ανάταξη της οικονομίας και της κοινωνίας και το παίζουν Κασσάνδρες για να διασφαλίσουν το πολιτικό τους μέλλον, μόνο θυμηδία προκαλούν. Η κουτοπονηριά τους είναι εξόφθαλμη…

Το έχουμε ξαναπεί