Η εργασιακή ζούγκλα το έτος 2ΜΜ (Μετά Μνημονίου)

Το σωτήριον έτος 1ΜΜ ξεκίνησε η νέα περιοδολόγηση της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Θυμόμαστε όλοι ότι στις 6 Μαϊου 2010 (παλαιό ημερολόγιο) ψηφίστηκε το περίφημο Μνημόνιο Συννενόησης το οποίο έβαλε ταφόπλακα στην Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία ή αλλιώς Καθεστώς της Μεταπολίτευσης. Τόνοι μελανιού χύθηκαν για τη σκοπιμότητα της υπογραφής του. Αμέτρητο πλήθος πολιτικών και οικονομικών αναλύσεων  είδε το φως

της δημοσιότητας. Ατέλειωτες τηλεοπτικές συζητήσεις. Άρθρα επί άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά και καταιγισμός αναρτήσων στα ιστολόγια προσπάθησαν να φωτίσουν τις σκοτεινές πλευρές αυτής της ιστορίας.  Η ζωή, όμως, με τους δικούς της αργούς ρυθμούς προσαρμόστηκε στη νέα εποχή. Μια προσαρμογή αργή, πολλές φορές μαρτυρική. Και μερικές ανθρώπινες, καθημερινές ιστορίες φωτίζουν τη βιαιότητα αυτής της προσαρμογής από την πλευρά των εργαζομένων.

Κάποιος γνωστός δούλευε επί εικοσιπέντε συναπτά έτη σε μεγάλο εμπορικό κατάστημα του κέντρου. Ταμίας. Το Σεπτέμβρη ειδοποιήθηκε ότι έχει δυο μήνες διορία να βρει δουλειά. (Ωραίο ανέκδοτο ε;) Το δίμηνο γλυτώνει στον εργοδότη τη μισή αποζημίωση. Απολύθηκε προχτές. Αυτός ο άνθρωπος δεν ξέρει να κάνει τίποτε άλλο.

Σε μια μεγάλη αποθήκη στη βιομηχανική περιοχή βόρεια της Αττικής, είχαν μαζευτεί έξω από την κλειστή πύλη δεκάδες εργαζόμενοι. Ήταν απλήρωτοι για μήνες. Το «αφεντικό» τους είχε υποσχεθεί ότι θα πουλήσει ό,τι στοκ είχε στην αποθήκη και με τά λεφτά αυτά θα τους εξοφλούσε. Ένα σαββατοκύριακο ο μάκγας «επιχειρηματίας»άδεισε την αποθήκη και το εμπόρευμα μεταφέρθηκε στα Σκόπια. Δε χρειάζεται να σας πω τι πήραν οι εργαζόμενοι.

Φίλος με πολυετή ασφάλιση στο ΙΚΑ αναγκάστηκε να ανοίξει βιβλία στο ΤΕΒΕ για να πιάσει δουλειά! Ο εργάτης γίνεται επιχειρηματίας στα χρόνια του μνημονίου για να κάνει την κρίση ευκαιρία. Έτσι δεν έλεγαν; Τις εισφορές τις πληρώνει μόνος του. Αναγκάζεται να αποδίδει ΦΠΑ κάθε τρίμηνο. Ο εργάτης! Δώρα, αποζημιώσεις κλπ, δεν υφίστανται. Η επωδός του εργοδότη, μονότονα η ίδια. «Δε βλέπεις τι γίνεται έξω; Δεν μπορώ να πληρώνω ΙΚΑ!».

Άλλος «βιοτέχνης» ανακοίνωσε μείωση μισθών 30% την πρώτη Δεκεμβρίου. Η δικαιολογία εύκολη. «Δε βγαίνω». Φυσικά η μείωση έγινε για να πληρώσει μειωμέον δώρο Χριστουγέννων επειδή η μη καταβολή του δώρου εμπίπτει στην αυτόφωρη διαδικασία. Και έχει βάλει «μέσα» το προσωπικό κανά δίμηνο.

Τώρα όλοι έχουν βρει την καραμέλα και η κοροϊδία πάει σύννεφο. Κλέβουν από τα ένσημα, κλέβουν στις ώρες, κλέβουν στις υπερωρίες.  Ότι γουστάρει ο καθένας κάνει. Με την απειλή της απόλυσης αναγκάζουν τους εργαζόμενους να υποκύπτουν σε κάθε εκβιασμό. «Έτσι είναι κι αν σου αρέσει»

Άλλοι τιμολογούν προϊόντα χωρίς να έχουν παραδοθεί στον πελάτη (ωραίο ε;) για να στείλουν τα τιμολόγια στην τράπεζα μπας και σπάσουν καμιά επιταγή (μέσω γνωστού).

Άλλος εργαζόμενος έχασε το μάτι του εν ώρα εργασίας για να προλάβει τη δουλειά που έπρεπε να παραδοθεί εσπευσμένα ενώ δούλευε ήδη πάνω από δώδεκα ώρες (με μειωμενο μισθό). Το πράγμα κουκουλώθηκε με λίγο εκβιασμό