ΓΑΠ μέχρι την Δευτέρα Παρουσία

Το περιστατικό συνέβη έξω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Διονύσιου στο Κολωνάκι λίγο μετά την επίσημη Πρωτοχρονιάτικη δοξολογία. Ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εβγαινε απο την εκκλησία και κάποιος από το πλήθος στράφηκε προς το μέρος του και του φώναξε : «Μεγάλε, άντε και του χρόνου πρωθυπουργός». Ο κ. Μητσοτάκης κοντοστάθηκε για λίγο, τον κοίταξε και του απάντησε με χιούμορ : «Αυτό είναι για τη Δευτέρα Παρουσία»…

Αν δεν έχει κάτι στο νου του κάτι σχετικό με την καταστροφή του κόσμου τον Δεκέμβριο του 2012, ο Επίτιμος είπε την ατάκα της Πρωτοχρονιάς.

Στη δεύτερη παρουσία του όμως στην Πρωθυπουργία μάλλον στοχεύει ο ΓΑΠ, καθώς η οικογένεια δραστηριοποιείται και πάλι πολιτικά με το βλέμμα στη συνεδρίαση των οργάνων του ΠΑΣΟΚ την Τετάρτη:

Δημόσια βαρυσήμαντη παρέμβαση-απάντηση του Νίκου Παπανδρέου προς το iefimerida.gr : «Πρώτο: Είναι ο πρώτος και μοναδικός πρωθυπουργός από τότε που θυμάμαι έφυγε οικειοθελώς από την πρωθυπουργία… Μετράν τα λόγια ή οι πράξεις; Παραιτήθηκε ή όχι από την πρωθυπουργία; Και έλεγε ο ΓΑΠ εξάρχής, δεν με ενδιαφέρει να ξαναβγώ, να σώσω τη χώρα από την χρεοκοπία θέλω. Το έχουμε ξαναδεί; Να μην υπολογίζει τα γκάλοπ; Και φυσικά το πακέτο το “προδοτικό” της 26 Οκτωβρίου το πέρασαν τα μήντια ως “καλό για τη χώρα” μόλις έφυγε ο ΓΑΠ. Το ίδιο πακέτο των 180 δις συν haircut…. Δεύτερον, ως προς την δημοκρατία του: Πιο ελεύθερα πρωθυπουργός να αφήνει τους υπουργούς του, χωρίς ενδείξεις, αλλά περιμένοντας πρωτοβουλίες δικές τους, δεν έχει περάσει. Ο ΓΑΠ περίμενε να αναλάβουν και πρωτοβουλίες οι υπουργοί τους…. το έκαναν όμως; Αν οι περισσότεροι υπουργοί περίμεναν να κινηθούν ΜΟΝΟ με άνωθεν εντολές δείχνει ένα είδος ραγιαδισμού που φαίνεται το θέλουμε… Η υπερδημοκρατία του ΓΑΠ τον έφαγε και όχι το αντίθετο. Το ότι δεν “παραιτείται” από αρχηγός του ΠΑΣΟΚ τι σχέση έχει με την δημοκρατία; Επειδή το θέλουν τα μήντια; Έλεος.

Υπογραφή Ν. Τροτκσυ (παρατσούκλι) Κατά κόσμον, Νίκος Παπανδρέου»

Αποσαφηνίζει πλήρως το ιδεολογικό υπόβαθρο της διακυβέρνησης  ΓΑΠ: δημοκρατία στο μάξιμουμ, δημοκρατία στα «κόκκινα», υπερδημοκρατία (όπως λέμε υπερσυντέλικος) , συναινετικές διαδικασίες, κοινωνικά δίκτυα, ανοικτή διακυβέρνηση. Όλο το αλαλούμ που ζήσαμε επί μια διετία σε μια επιστολή. Οι Υπουργοί περίμεναν εντολές, ο ΓΑΠ πρωτοβουλίες και επειδή η φύση μισεί το κενό κάπου εκεί εμφανίστηκε  η τρόικα και το ΔΝΤ…

Θα είχε φύγει γιατί δεν είναι κολλημένος με την καρέκλα, αλλά δεν ήθελε να δημιουργηθεί η λανθασμένη εντύπωση ότι τον «έφαγε» η δεξιά και ότι παραιτείται στον αρχηγό της ΝΔ. Προτίμησε λοιπόν  να τον «κατασπαράξουν» οι δικοί του. Σε μια σπάνιας ομορφιάς  κοινοβουλευτική διαδικασία, ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης για να φύγει συντεταγμένα και όχι άρον-άρον από το Μαξίμου. Οικειοθελώς αποχώρησε, γιατί οι Μερκοζύ του διαμήνυσαν ότι δεν ήθελαν να τον ξαναδούν, μετά τη φαεινή ιδέα του δημοψηφίσματος. Ο ίδιος τορπίλισε τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, πιθανόν  για να βρει χρόνο να ανασυνταχθεί πολιτικά στο εσωτερικό του ΠΑΣΟ