Δικάζεται η «Αιδοιακή Εξέγερση»

Όπως ενδεχομένως θα θυμάστε, στις 21 Φεβρουαρίου 2012 το αντι-Πουτινικό πανκ συγκρότημα αγρίων θηλέων «Pussy Riot» («Αιδοιακή Εξέγερση») εκτέλεσαν κουκουλοφορούσες μια κατά δήλωσή τους «πανκ προσευχή» μέσα στον καθεδρικό ναό του Σωτήρος, μπροστά από το ιερό, με ηλεκτρικές κιθάρες και τα λοιπά, ζητώντας από την Παναγία να τις λυτρώσει από τον Πούτιν. Μετά από τον σάλο που ακολούθησε, τα ανακοινωθέντα «μηδενικής ανοχής» του Πατριάρχη Κυρίλλου και το έντονο ενδιαφέρον της Δύσης για οτιδήποτε αντιπολιτεύεται τον Πούτιν, τα πράγματα πήραν την σειρά τους προς την δίκη των συμμετεχουσών για “χουλιγκανισμό”.

Η

δίκη άρχισε την Δευτέρα, με την δικογραφία να αριθμεί περίπου 2.800 σελίδες. Σύμφωνα με τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, οι κατηγορούμενες υποχρεώθηκαν σε φυσική εξάντληση και πολυήμερη έλλειψη ύπνου, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η συνέχιση της διαδικασίας.

Όπως μπορείτε να φανταστείτε, το θέαμα κάποιων μασκαρεμένων να χοροπηδάνε με ηλεκτρικές κιθάρες βρίζοντας τον Πρόεδρο της χώρας μέσα στο κατ΄ εξοχήν ιερό της χώρας θα ξεσήκωνε αναμενόμενες αντιδράσεις και νομικό κολασμό σε οποιαδήποτε φυσιολογική χώρα του κόσμου – σκεφτείτε να συνέβαινε στον Καθεδρικό των Αθηνών, στην Αγία Σοφία Θεσσαλονίκης, τον Καθεδρικό του Άαχεν στην Γερμανία ή τον κεντρικό ναό των Μορμόνων στην Γιούτα των ΗΠΑ. Μολαταύτα, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης φρονούν ότι η ιστορία με την «Αιδοιακή Εξέγερση» αποτελεί «ένα σύμβολο της πάλης των καλλιτεχνών ενάντια στην πολιτική καταπίεση», ενώ ιδρύονται οργανώσεις υποστήριξης και πραγματοποιούνται σχετικές διαδηλώσεις σε όλον τον δυτικό κόσμο. Ενεπλάκη και η Διεθνής Αμνηστία, οργανισμός που θεωρητικά ουδόλως εμπλέκεται σε πολιτικές σκοπιμότητες και αξιοποιήσεις.

Παρεμπιπτόντως, στην προσπάθεια πολλών Ευρωπαίων να κατανοήσουν τις ρωσικές αντιδράσεις (π.χ. του New Statesman) διαφαίνεται η αδυναμία κατανόησης του γεγονότος ότι κάποιες χώρες και πολιτισμοί διατηρούν την αίσθηση του «ιερού χώρου» που σε άλλες χώρες έχει ατονήσει μέχρις εξαφανίσεως. Το παραπάνω μνημονευθέν άρθρο αποτελεί ένα καλό παράδειγμα.

Α. Κ.

Σχόλιο-υστερόγραφο: νοσταλγώ τις εποχές όπου οι «ψυχροπολεμικές» κρίσεις και τριβές, καθώς και η εκατέρωθεν πολιτική αξιοποίηση κάποιων γεγονότων για πίεση, γινόντουσαν με σοβαρές αφορμές, άξιες συζήτησης ή μελέτης. Μα επιτέλους, κάποιες μασκοφορεμένες που χοροπηδούν άγρια σε έναν Καθεδρικό -και δη στον απρόσιτο στους πιστούς χώρο του- με ηλεκτρικές κιθάρες τραγουδώντας κατά του Πούτιν; Έλεος! Χάθηκε κανένα σκάνδαλο της προκοπής;