Δεν υπάρχει πλέον γυρισμός. Ή όλοι μαζί ή με τους... ναζί!

Τα όσα έγιναν χθες στο ελληνικό κοινοβούλιο τα ξέρουμε όλοι λίγο – πολύ. Το ναζιστικό παραλήρημα μιας δράκας βουλευτών της ΧΑ ήταν απλά η επισφράγιση μιας διετίας κατά την οποία ο ευτελισμός του κοινοβουλίου έφτασε στο ανώτερο σημείο του.

Δεν έχει νόημα να αναπαράγουμε τις αθλιότητες του Μιχαλολιάκου, του Κασιδιάρη και της παρέας του. Ίσως, κάποιοι να καταλάβαιναν περισσότερα αν η Βουλή μετατρέπονταν σε ριγκ και δεν έμενε μόνο στο υβρεολόγιο

και τη λάσπη στον ανεμιστήρα. Ίσως ο Πύρρος Δήμας που πράγματι έσωσε την τιμή της Δημοκρατίας βάζοντας στη θέση του τον αρχιτραμπούκο Ν. Μίχο, να μην το κάνει. Να ζήσουμε και στην κοιτίδα της Δημοκρατίας εικόνες σαν κι αυτές που βλέπουμε στην Τουρκία, την Ουκρανία ή την Κορέα με ξυλοδαρμούς βουλευτών.

Κάποιοι που «φτιάχνονται» με τους μπρατσαράδες που ήρθαν για να … τιμωρήσουν το σάπιο πολιτικό σύστημα ίσως να επιθυμούσαν διακαώς να γίνει η Βουλή μπάχαλο. Είναι οι ίδιοι που αποθέωσαν τον Χαστουκιάρη γιατί άπλωσε το χέρι του σε γυναίκες. Είναι οι ίδιοι που εξάπτονται σεξουαλικά όταν βλέπουν τους παλικαράδες να κρατάνε όπλα, να παίζουν βάζοντας το πιστόλι ο ένας στο κεφάλι του άλλου . Είναι οι ίδιοι που κοιτούν με θαυμασμό όταν οι Χρυσαυγίτες χαιρετάνε ναζιστικά και προσκυνούν τα είδωλα του Χίτλερ. Είναι οι ίδιοι που ακόμη και σήμερα χαίρονται γιατί κάποιος άθλιος μαχαίρωσε ένα παλικάρι στο Κερατσίνι γιατί λέει ήταν… αναρχικός.

Ασφαλώς οι 530.000 Έλληνες που ψήφισαν Χρυσή Αυγή δεν είναι αυτοί που χαίρονται για όλα τα παραπάνω. Είναι αδύνατο το 10% του ελληνικού λαού να προσκυνά συνειδητά τους νεοναζί, αυτούς που στηρίζουν μια ιδεολογία η οποία διέλυσε την Ελλάδα και τον κόσμο ολόκληρο. Οι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους της οργάνωσης έχουν άλλους λόγους που τους στηρίζουν. Οι «χορηγοί» της Χρυσής Αυγής είναι άλλοι, κι εκεί πρέπει να σκύψουν όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας.

Είναι η οικονομική κρίση και τα βάρβαρα μέτρα που φτωχοποίησαν μεγάλο μέρος του λαού που δεν έφταιγε σε τίποτε. Δεν τα φάγαμε όλοι μαζί και αυτό είναι το παράπονο των κοινωνικά αποκλεισμένων.

Είναι το πολιτικό σύστημα και κυρίως τα μεγάλα κόμματα που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και πλήγωσαν πολλές φορές τον κόσμο που τους ψήφισε.

Είναι η χαίνουσα πληγή της αδυναμίας να αντιμετωπιστούν σοβαρά προβλήματα της κοινωνίας. Το μεταναστευτικό που κατατρώει την Ελλάδα, η δημόσια ασφάλεια που όσο πάει και χειροτερεύει, τα εθνικά θέματα που σέρνονται και δεν βρίσκουν λύσεις γιατί κάποιοι είναι άτολμοι. Τι γίνεται με το χάος της Θράκης; Τι συμβαίνει με το ξεσάλωμα της Τουρκίας; Πότε θα αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις των Σκοπιανών και των εδώ συμμάχων τους;

Είναι επίσης η αδυναμία του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης να ανανεωθεί. Όχι απλά σε πρόσωπα αλλά κυρίως σε ιδέες, σε πολιτικές. Εν έτει 2014 κι ακόμη συζητάμε για τον Μητσοτάκη ή για τον Ανδρέα Παπανδρέου και πώς θα τον αναπαραστήσει καλύτερα ο Τσίπρας. Εν έτει 2014 και δεν έχουμε λύσει βασικά μεταπολιτευτικά προβλήματα όπως τα ρουσφέτια, η αναξιοκρατία, η λαμογιά, η διαφθορά στο δημόσιο τομέα, η νταβατζιλίδικη οικονομία που στήθηκε και λειτουργεί πάνω στα συμφέροντα μεγαλοεργολάβων και επιχειρηματιών.

Όλα αυτά βλέπει ο κόσμος και αγανακτεί. Ψάχνει αλλά δεν βρίσκει λύσεις και στρέφεται στο εύκολο, στο λαϊκίστικο, στο δήθεν πατριωτικό και φυσικά σ’ αυτό που εμφανίζεται ως θύμα αλλά είναι ένας επικίνδυνος θύτης. Όταν τα πολιτικά κόμματα κάτσουν και σκεφτούν τι είναι αυτό που δίνει δύναμη στη Χρυσή Αυγή, τότε ίσως το φαινόμενο εξαλειφθεί.

Μέχρι τότε, όμως, θα βλέπουμε γεγονότα σαν τα χθεσινά, ίσως και χειρότερα και γι’ αυτό πρέπει η δημοκρατία μας να θωρακιστεί. Οι φταίχτες της χθεσινής αθλιότητας στην Βουλή είναι πολλοί. Και τα κόμματα, και το προεδρείο της Βουλής και οι αστυνομικοί. Διότι δεν μπορεί να καταλύονται βασικοί νόμοι και άρθρα του Συντάγματος και κανείς να μην αντιδρά. Και αυτό δεν πρέπει να ισχύει μόνο για τη Χρυσή Αυγή. Η Βουλή πρέπει να αποκτήσει την ευπρέπεια που πρέπει να έχει σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Όσο υπάρχουν βουλευτές από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ και αλλού που με την πρώτη ευκαιρία βρίζουν προδότες τους συναδέλφους τους, μιλάνε για κρεμάλες, για χούντες και για άλλα τέτοια, τόσο και οι έτσι κι αλλιώς άθλιοι Χρυσαυγίτες θα διαλύουν τα πάντα. Όταν βρίσκουν και τα κάνουν είναι σίγουρο ότι τα χειρότερα έπονται.

Η κυβέρνηση έκανε λάθη στην αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Όμως, εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχει γυρισμός για κανέναν.

Ή θα είμαστε όλοι μαζί ή θα είμαστε όλοι… ναζί. Από εδώ και στο εξής πρέπει η εγκληματική οργάνωση να πάρει την απάντηση που της πρέπει. Μέσα στα δικαστήρια με ένα δεμένο κατηγορητήριο που θα οδηγήσει στην καταδίκη τους. Στην καταδίκη των «κεφαλών» της οργάνωσης που ξέρουν καλά τι κάνουν και ποιοι είναι. Έξω στην κοινωνία η αντιμετώπιση του φαινομένου πρέπει να είναι άλλη. Να υπάρξει διαφορετική τακτική, όχι βεβαίως η τακτική… Μπαλτάκου για τον κατευνασμό και την προσέλκυση. Αλλά τακτική της επίλυσης των προβλημάτων που έχει η κοινωνία. Μόνον έτσι θα «αφοπλιστεί» η εγκληματική οργάνωση από τα επιχειρήματά της και θα εξαφανιστεί.

Όμως το ξαναλέμε. Για τους δημοκράτες αυτής της χώρας δεν υπάρχει γυρισμός.

Διαβάστε περισσότερα