Αντιμέτωπη με το βαθύ σκοτάδι η παγκόσμια οικονομία

Από κάθε κατεύθυνση, τα μαύρα οικονομικά σύννεφα πυκνώνουν, σκοτεινιάζοντας τον ουρανό. Τα βλέπουμε πάνω από την ευρωζώνη, τις ΗΠΑ, την Κίνα και αλλού.

Η παγκόσμια οικονομία του 2013, θα είναι ένα δύσκολο περιβάλλον και χωρίς ασφαλή καταφύγια.

Κατ αρχάς, η κρίση της ευρωζώνης μεγεθύνεται, με το ευρώ να παραμένει εξαιρετικά ισχυρό, με την δημοσιονομική λιτότητα να φουντώνει την ύφεση στα κράτη μέλη της ευρωζώνης, με πιστωτική σύνθλιψη στη περιφέρεια της, και τέλος με τις υψηλές τιμές του πετρελαίου

Το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης έχει βαλκανιοποιηθεί, με τις διακρατικές πιστωτικές συναλλαγές σε αναστολή, ενώ η φυγή κεφαλαίων μπορεί να μετατραπεί σε απόλυτο bank run στις περιφερειακές τράπεζες, καθώς η Ελλάδα αναμένεται να πραγματοποιήσει μια άτακτη έξοδο από το ευρώ το επόμενο τετράμηνο.

Οι δημοσιονομικές εντάσεις και τα εθνικά χρέη χειροτερεύουν, καθώς τα  σπρεντς της Ιταλίας και της Ισπανίας έχουν επανέλθει στα μη βιώσιμα παλιά υψηλά επίπεδα τους. Η ευρωζώνη μπορεί να χρειαστεί, όχι μόνο μια διεθνή διάσωση των τραπεζών της (όπως έγινε πρόσφατα στη Ισπανία), αλλά και μια κανονική διάσωση κρατών, αφού τα διάφορα firewalls αποδείχτηκαν ανεπαρκή στην περίπτωση της Ισπανίας και της Ιταλίας. Έτσι, το ενδεχόμενο μιας άτακτης διάλυσης της ευρωζώνης παραμένει πιθανό.

Πιο πέρα προς τα δυτικά, η αμερικανική οικονομία εξασθενεί, με την ανάπτυξη στο πρώτο τρίμηνο να είναι μόλις 1.9%, πολύ κάτω από τα αναμενόμενα. Η δημιουργία θέσεων απασχόλησης δεν προχώρησε και τώρα η Αμερική μπορεί  να φρενάρει ως τα τέλη του έτους. Παράλληλα αυξάνεται ο φόβος για μια διψήφια σε ποσοστά ύφεση για το 2013, με συνέπεια την αύξηση των φόρων, την μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, καθώς  και της κατανάλωσης.

Τα πολιτικά αδιέξοδα σε σχέση με τις δημοσιονομικές προσαρμογές θα μειώσουν τις κρατικές δαπάνες, άρα και την εμπιστοσύνη των καταναλωτών, αλλά και των επιχειρήσεων, επιτείνοντας την πτώση των αμερικανικών χρηματιστηρίων.

Στην Ανατολή, το κινεζικό μοντέλο ανάπτυξης μοιάζει πλέον μη βιώσιμο, και το 2013 μπορεί να βυθιστεί, αφού συνεχίζεται η μείωση των επενδύσεων, ενώ οι μεταρρυθμίσεις με σκοπό την αύξηση της κατανάλωσης αποδείχτηκαν λίγες και καθυστερημένες.

Μια νέα κινεζική ηγεσία θα πρέπει να εντείνει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να μειωθούν οι αποταμιεύσεις και να αυξηθεί το μερίδιο της κατανάλωσης επί του ΑΕΠ. Οι πολιτικές όμως διαφοροποιήσεις μέσα στα πλαίσια της κυβερνώσας ελίτ, εγγυώνται την βραδυπορία, οπότε ότι και να γίνει δεν θα γίνει όσο σύντομα πρέπει.

Η οικονομική πτώση στην Αμερική, στην ευρωζώνη και στην Κίνα, ήδη επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη των αναδυόμενων οικονομιών, αφού είναι στενά διασυνδεδεμένες (οικονομικά και εμπορικά)  με την ΕΕ και τις ΗΠΑ.

Ταυτόχρονα, ο συνδυασμός της απουσίας διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και μιας μετάβασης προς τον κρατικό καπιταλισμό, μειώνει την ανάπτυξη, αυξάνοντας την τρωτότητά  τους.

Τέλος, οι αναβρ