VenceRemos!

Μήπως αυτό το «σεμνά και ταπεινά» της επετείου για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας να το ξαναδεί η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία;

Μια εκδήλωση χωρίς υπερβολές και «κοσμικότητες» γιατί θα ήταν πρόκληση;

Σαν προληπτικό μέτρο ενάντια στον λαϊκισμό μοιάζει…

Δεν είπαμε να φέρουν τον Ρέμο και να ανοίξουν σαμπάνιες των έξι λίτρων…

Αυτά άλλωστε μόνο στη Μύκονο γίνονται, από την καθόλα δυναμική, καθόλου παραγωγική, σφόδρα επιδειξιομανή, «αστική» μας τάξη.

Η οποία, διά του αοιδού των καημών

της (μπορεί να βγω, μπορεί να μπω, μπορεί να φύγω και να ξαναρθώ) ξιφούλκησε κατά των βασανιστών της. Διότι τι νόημα έχει ο πλούτος αν δεν μπορεί να επιδειχτεί;

Κρύβουν τα Καγιέν, τις πισίνες, τις μεζονέτες, τα γιοτ, δεν ανάβουν πούρα με τον καφέ, δεν παίζουν «μονά-ζυγά» με χαρτονομίσματα των 50 ευρώ, δεν πετάνε κατά δεκάδες τα πανέρια, για να μην προκαλέσουν. Δεν είναι ζωή αυτή…

Τώρα για το αν ο μέσος Έλληνας επιχαίρει για την αναπηρία του Σόιμπλε, είναι κάτι που δεν μπορεί να αποδειχτεί. Μπορούμε να προσάψουμε όποιες ιδιότητες και όποιες απόψεις θέλουμε, σε ένα κατεξοχήν θεωρητικό κατασκεύασμα.

Να πούμε για παράδειγμα, ότι ο μέσος Έλληνας έχει ύψος 1,75, 1,5 συζύγους, 6,5 φαντασιώσεις το λεπτό, αλλά κυρίως δεν πιστεύει πια στον λαϊκό ή δανεικό καπιταλισμό. Τα εισοδήματα του πλέον δεν φθάνουν να αποπληρώσει τα δάνεια και παράλληλα να διάγει έναν αξιοπρεπή βίο και θυμάται τα «αριστερά» νιάτα του: το σύστημα χαρακτηρίζεται από μεγάλες ανισότητες, οι οποίες εντείνονται σε περιόδους κρίσεων…

Διότι μπορεί να μην άνοιγε σαμπάνιες για να τις χύσει ο μέσος Έλληνας, αλλά και με μπύρες έκανε τη δουλειά του…

Μπορεί να μην πήγαινε Μύκονο, αλλά και το Αγκίστρι νησί είναι…

Μπορεί να μην ήταν αυτήκοος μάρτυς των πάρτι με τον Ρέμο το καλοκαίρι, αλλά ένα «Αθηνών Αρένα» το «χτύπαγε» μέσα στο χειμώνα…

Η επανάσταση λοιπόν μπορεί να μην ξεκινήσει από τη Μύκονο για καθαρά τεχνικούς λόγους, αλλά όλο και κάποιο νησί θα βρούμε με “rooms to let” και σήμα ΕΡΤ για να εδραιώσουμε την εξέγερση…

Venceremos! (θα νικήσουμε)

Μ.Ο.