Η κρίση του συστήματος, αφετηρία αλλαγής

Μοιάζει καλοπαιγμένη φάρσα, εφιάλτης που δεν θα θελες να ξαναδείς. Όσο και αν δεν μας άρεσε, είχαμε συνηθίσει να ζούμε σε αυτό το σύστημα της ανασφάλειας, των χαμένων ευκαιριών, των πελατειακών σχέσεων, της χαμένης μας αθωότητας και της άπιαστης ελπίδας.Συνηθίσαμε και μας άρεσε η ψεύτικη εικόνα, ίσως γιατί μας αποχαύνωνε, μας έδειχνε έναν κόσμο που δεν υπάρχει και ελπίζαμε μάταια να βρούμε. Ίσως το βλέπαμε κιόλας  πως χτίζαμε στην άμμο, όμως εμείς επιμέναμε, αν και γνωρίζαμε πως το πρώτο χειμωνιάτικο κύμα, θα τα γκρέμιζε όλα, σαν θεία δίκη στην απερισκεψία, ή φυσικό νομοτελειακό αποτέλεσμα.Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πια, ...