Need for Speed: Most Wanted Review

Mετά το εξωπραγματικά καλό Hot Pursuit, δεν έβλεπα την ώρα να αρχίσω να απολαμβάνω το Need for Speed: Most Wanted. Δυστυχώς, με που το ξεκίνησα να ασχολούμαι με το δεύτερο αυτό NFS της Criterion, o ενθουσιασμός μου εξαφανίστηκε αμέσως. Όχι ότι το παιχνίδι δεν είναι διασκεδαστικό, ή ότι δε συγγενεύει καθόλου με το Hot Pursuit, όπως πχ η περσινή μετριότητα NFS: The Run.

Ίσα ίσα, πολλά πράγματα που λάτρεψα στο Hot Pursuit, υπάρχουν και στο Most Wanted. O καθαρά arcade χειρισμός, που βασίζεται περισσότερο στο drifting και το slipstreaming και λιγότερο στις οδηγικές ικανότητες του παίκτη, τα υπέροχα γραφικά, οι λαχταριστοί και χορταστικοί ήχοι των αυτοκινήτων. Όλα τα βασικά συστατικά είναι εδώ. Το θέμα είναι ότι δεν έχουν συνδυαστεί για να κρατήσουν το ενδιαφέρον.

Στην πόλη της Fairhaven, όπου διαδραματίζεται το παιχνίδι, κυκλοφορούνε 10 Most Wanted οδηγοί και εσείς πρέπει να μαζέψετε πόντους (ούτε καν φήμη ή κάτι αντίστοιχο), ώστε να ξεκλειδώσετε τη δυνατότητα να τους αντιμετωπίσετε σε μονομαχία, για να τους εκτοπίσετε από τη θέση τους. Το Most Wanted, όπως και το Hot Pursuit, δεν ασχολείται με αστεία σενάρια – και καλά κάνει. Ούτε προσπαθεί να δικαιολογήσει γιατί εσείς πρέπει να φτάσετε στην κορυφή της κατάταξης. Απλά δίνει μια μικρή σπόντα για να υπάρχουν αγώνες. Κάπου εδώ όμως τα πράγματα αλλάζουν. Πλέον, δεν υπάρχουν διάσπαρτες διαδρομές στο χάρτη της πόλης. Η λογική του παιχνιδιού έχει μετεξελιχθεί στο εξής: κάθε αυτοκίνητο μπορεί να πάρει μέρος σε πέντε μόλις αγώνες, διαφόρων δυσκολιών. Όλοι οι αγώνες είναι ξεκλείδωτοι από τη στιγμή που αποκτήσετε το αμάξι, και για διάφορες θέσεις κατάταξης, πέρα από πόντους, προσφέρουν και ανταλλακτικά, όπως νέα είδη ταχυτήτων, ή εξειδικευμένα σασί για το αυτοκίνητο.

Η Lancia Stradale είναι από τα αμάξια που παίζει να μην είδα ποτέ online…

Ας τα πάρουμε όμως λίγο από με τη σειρά. Καταρχήν, η πόλη του Fairhaven. Αν και είναι πανέμορφη, είναι σχετικά μικρή σε έκταση. Σαφώς, υπάρχουν shortcuts και πολλές διαδρομές αγώνων εκτείνονται και σε περιοχές όπως πλατείες, που φαινομενικά δεν είναι ευδιάκριτες στο χάρτη, η έκταση της πόλης όμως οσον αφορά το καθαρά οδικό δίκτυο δεν παύει να είναι μικρότερη από την πόλη του Hot Pursuit (και άλλων, φυσικά, παιχνιδιών, όπως το TDU2). Ομολογώ, παρόλα αυτά, πως δεν με ενόχλησαν ιδιαίτερα τα λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το Fairhaven είναι εξαιρετικά πολύπλευρο, με πολυσύχνατα κέντρα, τεράστιους αυτοκινητόδρομους, φαράγγια, βιομηχανικές περιοχές, γενικά μια ποικιλία από διαθέσιμες περιοχές που κάνουν την οδήγηση στην πόλη πολύ όμορφη εμπειρία. Προφανώς υπάρχουν και (πάρα) πολλά πράγματα να ανακαλύψετε, όπως πινακίδες που περιμένουν να τις καταστρέψετε, κάμερες που καταγράφουν την ταχύτητα σας, και φυσικά, τα ίδια τα αυτοκίνητα.

Ναι, όπως είχε πολυδιαφημίσει η Criterion, τα αυτοκίνητα στο Most Wanted δε χωρίζονται ούτε σε κατηγορίες, ούτε περιμένουν να τα ξεκλειδώσετε (προφανώς εκτός από τα 10 που έχουν οι Most Wanted οδηγοί). Τα