State of Mind

Εντυπώσεις για το νέο παιχνίδι της Daedalic από το ταξίδι μας στη Γερμανία.

Πριν από μερικές ημέρες το GameOver.gr έλαβε πρόσκληση από τη Deadalic για να παραβρεθεί στα γραφεία της στη Γερμανία και να δοκιμάσει το νεότερο παιχνίδι του studio που βρίσκεται υπό ανάπτυξη τα τελευταία τρία χρόνια και ακούει στο όνομα State of Mind. Για περισσότερες από τέσσερις ώρες ο γράφων βυθίστηκε στην ιστορία του παιχνιδιού, που διαδραματίζεται το 2048 κάπου στο Βερολίνο.

Η ιστορία του State of Mind εξελίσσεται γύρω από μια νέα τεχνολογία, η οποία θολώνει ακόμα περισσότερο τα νερά μεταξύ ανθρώπου και μηχανής και επιτρέπει το “ανέβασμα” του ανθρώπου σε ένα Virtual Reality περιβάλλον όπου όλα είναι ιδανικά πλασμένα.

Το κομμάτι της ιστορίας το οποίο μας δόθηκε για δοκιμή ήταν περίπου στα μισά του παιχνιδιού. Στον έλεγχό μας είχαμε τον έναν από τους πέντε διαφορετικούς χαρακτήρες που θα μπορεί να ελέγξει ο παίκτης κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ιστορίας, ονόματι Richard Nolan. Προς αποφυγήν οποιουδήποτε spoiler λοιπόν, θα αναφέρουμε μόνο πως κατά τη διάρκεια αυτών των τεσσάρων ωρών ο βασικός στόχος του πρωταγωνιστή μας ήταν να βρει το σημείο όπου κρατείτο ο γιος και η γυναικά του, τους οποίους έχουν απαγάγει.

Αν και το συγκεκριμένο κεφάλαιο διαδραματιζεται σε εργαστηριακές εγκαταστάσεις, η ομάδα ανάπτυξης μάς διαβεβαίωσε ότι υπάρχουν αρκετά διαφορετικά σκηνικά τα οποία θα δει ο παίκτης, μέσα σε αυτά είναι και ο VR κόσμος που μερίδα ανθρώπων έχει επιλέξει να ζει πλέον. Στα του gameplay, αυτό είναι μάλλον και το κομμάτι που μας άφησε με την ανάγκη για κάτι περισσότερο στην τελική κυκλοφορία του State of Mind, αφού, πρακτικά, είχαμε να κάνουμε με έναν walking simulator με ελάχιστα puzzles κατηγορίας: super easy δηλαδή.

Αισθητή ήταν η έλλειψη αντικειμένων στο περιβάλλον με τα οποία μπορεί να αλληλεπιδράσει ο παίκτης, όπως μια εφημερίδα ή ένα notepad, στοιχεία τα οποία θα του δώσουν περισσότερες πληροφορίες για το μέρος ή την ιστορία. Τα μόνα σημεία όπου κάτι τέτοιο είδαμε να συμβαίνει ήταν κατά τη διάρκεια κάποιου puzzle, το οποίο όμως δεν είχε ως σκοπό να χτίσει την ιστορία και τον κόσμο γύρω από τον παίκτη, αλλά να ανοίξει την πόρτα για το επόμενο δωμάτιο. Η αίσθηση που μας άφησε, και αυτό που μεταφέραμε στο σχεδιαστή μετά το sessions μας, ήταν ότι πέρα από την ευκολία όλων των puzzle που έτυχε να συναντήσουμε, το παιχνίδι είναι εντόνως ευθύγραμμο, με ένα βελάκι να δείχνει τον ένα και μοναδικό δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο παίκτης, και ανά διαστήματα να "πέφτει" και ένα puzzle.

Χαρακτηριστικό ήταν το κομμάτι όπου, πλέον, ο Richard έχει βρει σύμμαχο και εξερευνά το μέρος μαζί του. To State of Mind, για να δείξει τη δυνατότητα εναλλαγής χαρακτήρων “on the spot” με ένα σύστημα τύπου GTA V, αλλάζει αυτόματα στο νέο, θηλυκό χαρακτήρα, ο οποίος δεν έχει τη δύναμη να ανοίξει την πόρτα που τους κόβει το δρόμο. Η λύση είναι να προσπαθήσει να ανοίξει την πόρτα ο Richard. Άλλα puzzles περιλαμβάνουν την τοποθέτηση κουτιών μπροστά από κάμερες για να μην εντοπίσουν τον παίκτη, την ακινητοποίηση ρομπότ με ηλεκτρικό stick -το οποίο πρέπει να φτιάξει ο παίκτης με τα διαθέσιμα αντικείμενα που υπάρχουν στην αίθουσα (αλλά όλα έχουν πάνω τους ένα βελάκι οπότε δεν υπάρχει κανένα challenge σε αυτό)- και, γενικά, οποιοδήποτε άλλο puzzle συναντήσαμε ήταν εξίσου εύκολο, σε σημείο που αν και νιώθαμε την ανάγκη για ένα κομμάτι που θα σπάσει τη μονοτονία του συνεχόμενου τρεξίματος, μέχρι να μπούμε στην αίθουσα με τον γρίφο τον είχαμε ήδη λύσει.

Οι πρώτες στιγμές ενασχόλησης μας με το παιχνίδι μάς θύμιζαν κάτι οικείο, κάτι που έχουμε ξαναδεί παλαιότερα Η futuristic αισθητική με τα λευκά χρώματα σε πατώματα και τοίχους και το γενικό setting του τίτλου της Daedalic θυμίζει έντονα Deus Ex (της μετά 2011 εποχής). Συνομιλώντας με διάφορους παρευρισκόμενους αλλά και τον ίδιο τον σχεδιαστή, διαπιστώσαμε ότι το Deus Ex ήταν αναμφίβολα ένα παιχνίδι που σίγουρα περνούσε από το μυαλό πολλών όταν κοιτούσαμε τριγύρω στο εργαστήριο.

Φυσικά, όντας indie studio με περιορισμένο budget, η Daedalic, έχει κάνει κάποιες εικαστικές επιλογές στα γραφικά και με καλή δικαιολογία. Πιο συγκεκριμένα, η επιλογή τους φαίνεται πολύ έντονα στους χαρακτήρες, οι οποίοι έχουν ένα πολυγωνικό σχεδιασμό με κοφτερές άκρες τόσο στο πρόσωπο όσο και στο σώμα τους. Ο Designer του τίτλου μάς δήλωσε πως αυτή η επιλογή έγινε εσκεμμένα, γιατί ένα μέλλον όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να “ανεβάσουν” το μυαλό τους στο cloud δεν απέχει πολύ, και στην πραγματικότητα αλλά δεν είμαστε ακόμα εκεί απο τεχνολογικής άποψης. Επομένως, οι χαρακτήρες διαθέτουν ένα design το οποίο χαρακτηρίζεται από κοφτερά πολύγωνα ενός συγκεκριμένου χρώματος το καθένα από τα οποία δίνουν την αίσθηση του πηλού.

Όμως το επίκεντρο του State of Mind δεν είναι σε καμιά περίπτωση τα γραφικά ή οι puzzle μηχανισμοί. Εκεί που έχει επικεντρωθεί η ομάδα και το παιχνίδι μας έκανε να το καταλάβουμε πολύ καλά, είναι η ατμοσφαίρα και η ιστορία. Το State of Mind είναι ένα παραμύθι που θέλει να πει κάτι στους παίκτες του, το τέλος του οποίου είναι στο χέρι του καθενός. Δεν είναι φτιαγμένο με πολλά και περίπλοκα μονοπάτια, με backtracking και γρίφους που θέλουν να γνωρίζεις δυαδικό σύστημα, αρχαία ρωμαϊκά και μιγαδικούς.

To State of Mind είναι φτιαγμένο για να περάσει στον παίκτη την αγωνία ενός πατέρα που έχει χάσει το παιδί του και θα κάνει τα πάντα για να το πάρει πίσω. Διαθέτει πέντε διαφορετικά endings και έτσι υπάρχει ένα σχετικό replayability για όσους δεν ευχαριστηθούν με τις περίπου 15-20 ώρες που διαρκεί. Εν αναμονή, λοιπόν, της κυκλοφορίας του, όπου ελπίζουμε η ομάδα να μπορέσει να εμπλουτίσει τουλάχιστον τον κόσμο με κάποια συνοδευτικά στοιχεία τα οποία θα κάνουν το gameplay λιγότερο μονότονο και το ταξίδι του Richard Nolan πιο ενδιαφέρον

.

pcps4xbox oneswitch Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!