Skull and Bones

Yo-ho-ho and a... surprise at E3!

Κάθε έκθεση Ε3 έχει τα θετικά και τα αρνητικά σημεία της. Έχεις τις κακές στιγμές, που απογοητεύουν όσους περιμένουν να μάθουν σπουδαίες και σημαντικές ειδήσεις, αλλά έχει και ευχάριστες εκπλήξεις, παιχνίδια που έρχονται από το πουθενά, γοητεύουν το κοινό και καταφέρνουν να ξεχωρίσουν μέσα στο χαμό των τίτλων που παρουσιάζονται σε αυτό το behemoth event της βιομηχανίας. Και η έκπληξη αυτή φέτος ήρθε από τη Ubisoft

-ενδεχομένως όχι και την πρώτη εταιρεία που θα περίμενε κανείς να το πράξει. Και όμως, φέτος η Ubisoft στην Ε3 έκανε τη διαφορά, αφού εκτός από τα αναμενόμενα open-world-με-διαφορετικό-skin παιχνίδια που ετοιμάζει κάθε χρόνο, έδειξε νέα IPs και κέρδισε θετικά σχόλια από ειδικό Τύπο και κοινό.

Σε αυτά τα θετικά σχόλια προσθέτουμε και τα δικά μας, αφού η τελευταία ημέρα της έκθεσης μάς βρήκε στο γιγαντιαίο περίπτερο της Ubisoft στην Ε3, όπου κλείσαμε τρία “slots” (behind closed doors παρουσιάσεις, δηλαδή), με ένα εξ αυτών να αφορούσε στο Skull and Bones, το παιχνίδι για το οποίο θα μιλήσουμε σε αυτό το preview, που μάλιστα αποτέλεσε την ίσως πιο ευχάριστη έκπληξη για τον υπογράφοντα σε αυτήν την έκθεση. Και ναι, μιλάμε για ένα multiplayer παιχνίδι, που δεν είναι και το... φόρτε μας, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι τόσο γοητευτικό και -όπως διαφαίνεται μέχρι στιγμής- τόσο καλά στημένο, που το Skull and Bones κερδίζει στο λεπτό ακόμα και εκείνον που έχει μάθει στο “μοναχικό gaming” και απέχει από τις δικτυακές αρένες.

Τι είναι το Skull and Bones, λοιπόν. Μια πολύ πρόχειρη και ίσως άδικη περιγραφή για το πόνημα της Blue Byte είναι ότι “έχουμε να κάνουμε με ένα stand alone mode από τις ναυμαχίες των Assassin's Creed III και Black Flag”. Είπαμε, πρόχειρη η περιγραφή, ενδεχομένως και άδικη, αλλά αν θέλεις να περιγράψεις με ελάχιστα λόγια το τι προσπαθεί να προσφέρει η Ubisoft με αυτό το παράξενο παιχνίδι, οι λέξεις αυτές είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Εμείς μπήκαμε στο δωμάτιο που είχαν στηθεί δέκα κονσόλες και τηλεοράσεις χωρίς να γνωρίζουμε τι θα έπρεπε να περιμένουμε πέρα από όσα -εντυπωσιακά, είναι η αλήθεια- είχαμε δει στο σχετικό video από τη συνέντευξη Τύπου της εταιρείας. Και πιαστήκαμε εξαπίνης με όσα είδαμε.

Το Skulls and Bones είναι ένα παιχνίδι που θα θέτει τον παίκτη στην εποχή των πειρατών και της εξερεύνησης των ανοιχτών ωκεανών κάπου στον 17ο με 18o αιώνα, με στόχο να απολαύσει ναυμαχίες αρκετά απλής μορφής, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία και ανάγκη στρατηγικής. Σαν ένα multiplayer FPS, αλλά με πλοία και με πολύ περισσότερο ενδιαφέρον. Μετά από ερώτηση που κάναμε στους developers, μάθαμε ότι το Skull and Bones θα διαθέτει και ένα single player mode, του οποίου η δομή δεν έχει αποφασιστεί ακόμα, αλλά από όσα ακούσαμε μάλλον προς ένα campaign τύπου For Honor (βλ. tutorial) στοχεύουν οι δημιουργοί παρά σε κάτι ουσιαστικότερο. Αλλά πιστέψτε μας, καλύτερα. Δεν έχει καμία σημασία που ένα τέτοιο παιχνίδι ίσως δεν έχει single player campaign. Άλλωστε, δεν μπορούμε να φανταστούμε πώς ακριβώς θα μπορούσε να λειτουργήσει ικανοποιητικά και χωρίς να γίνει βαρετό μέσα σε δύο ώρες ένα campaign σε παιχνίδι με τη δομή που είδαμε να έχει το Skull and Bones, αφού όλα επάνω του φωνάζουν “multiplayer fun”.

Τώρα, πώς ακριβώς δείχνει να επιτυγχάνεται αυτό το fun του πράγματος και τι διαπιστώσαμε παίζοντας. Η δοκιμή μας έγινε σε ένα νησιωτικό σύμπλεγμα κάπου στη Μαδαγασκάρη (όλο το παιχνίδι θα διεξάγεται στην ευρύτερη περιοχή του Ινδικού Ωκεανού), όπου δύο ομάδες των πέντε καπετάνιων έκαστη παίρνει θέση στα κρυστάλλινα νερά. Ο παίκτης διαλέγει πλοίο μέσα από τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες (υπάρχουν βαριά αλλά δυσκίνητα σκάφη με μεγάλη δύναμη πυρός, αδύναμα πλοιάρια αλλά με “sniper” δυνατότητες, ευέλικτες φρεγάτες κ.ο.κ.) και η έναρξη του παιχνιδιού τον ρίχνει στην ανοιχτή θάλασσα, έχοντας τον έλεγχο του πηδαλίου.

Ο έλεγχος του σκάφους είναι απλούστατος, γίνεται με τον αναλογικό μοχλό, και με την κάμερα να βρίσκεται στην πλάτη του καπετάνιου. Ωστόσο, υπάρχει η δυνατότητα να σηκώσουμε την κάμερα ψηλά, στο μεσιανό κατάρτι, όπου βρίσκεται ο ανιχνευτής μας, και για να έχουμε καλύτερη εικόνα του ορίζοντα αλλά και για να εξαπολύουμε τους όλμους μας (ένα από τα τρία όπλα του σκάφους). Όλη η “φάση”και η γοητεία αυτής της ευχάριστης έκπληξης έγκειται σε τρεις συγκεκριμένες παραμέτρους. Πρώτα από όλα έχουμε τα υπέροχα physics (το κούνημα του πλοίου στα ταραγμένα νερά είναι συγκλονιστικό) και τα πανέμορφα γραφικά (επιπέδου Assassin's Creed), που περνούν στον παίκτη την ψευδαίσθηση ότι ο θαλασσινός αέρας χτυπάει το πρόσωπό του.

Στη συνέχεια έχουμε ένα εξαιρετικό σύστημα πλοήγησης, που είναι απλό, προσβάσιμο, άμεσο και ταυτόχρονα αρκετά πλούσιο σε δυνατότητες ώστε να καθιστά τις ναυμαχίες γρήγορες αλλά με μια σχετική τακτική ώστε να υπάρχει πάντα ενδιαφέρον. Τα πανιά (και, κατά συνέπεια, η ταχύτητα του σκάφους) ανεβαίνουν ή μαζεύονται με το πάτημα ενός κουμπιού. Η κάμερα, ακόμα και σε αυτήν την πρώιμη φάση, “ακούει” πάντα τον παίκτη, σημείο κρίσιμο για ένα παιχνίδι όπου πρέπει να πλαγιάζεις το αντίπαλο πλοίο για να το καταστρέψεις. Τα τρία διαφορετικά όπλα (όλμοι και κανόνια σε πλώρη και πλαϊνά του πλοίου) χρησιμοποιούνται με αμεσότητα και ευκολία, ενώ ο μηχανισμός “πιασίματος” του ανέμου -του οποίου η φορά απεικονίζεται στο mini-map- προσδίδει στις μάχες την απαραίτητη τακτική για να ξεφύγεις από τα κανόνια του εχθρού ή για να προλάβεις το εμπορικό πλοιάριο που θέλεις να κουρσέψεις.

Και εδώ φτάνουμε στο ζητούμενο (objective, δηλαδή) των μαχών. Στόχος του εκάστοτε στόλου είναι αρχικά να κουρσέψει όσο το δυνατόν περισσότερα εμπορικά πλοία υπάρχουν στην περιοχή και στη συνέχεια να επιτεθεί στον αντίπαλο στόλο/ ομάδα, με σκοπό να κυριαρχήσει στην περιοχή. Όλα αυτά διεξάγονται σε κλασικό mp περιβάλλον, με τη συνεργασία και επικοινωνία μεταξύ των καπετάνιων να είναι εξέχουσας σημασίας, ώστε να στήνονται ενέδρες σε στενά, να κυνηγιούνται τα αντίπαλα πλοία με το περισσότερο loot, αν η ομάδα τους είναι αυτή που έχει το loot να ξεφύγει προς την ανοιχτή θάλασσα πριν έρθει ο στρατιωτικός στόλος και όλα αυτά καθώς τα μπαρουτοκαπνισμένα κανόνια σπέρνουν τον όλεθρο και τσακίζουν κατάρτια. Όμορφα πράγματα.

Σε γενικές γραμμές, παίξαμε 30 λεπτά και τρία διαφορετικά matches, και απολαύσαμε αυτό το χρόνο όσο σε λίγα παιχνίδια που δοκιμάσαμε στην Ε3. Το Skull and Bones είναι από εκείνες τις περιπτώσεις παιχνιδιών που λες “να, ορίστε μια ωραία, φρέσκια ιδέα”, που ταυτόχρονα δείχνει να έχει βρει κατάλληλο έδαφος για να υλοποιηθεί σωστά. Αργεί ακόμα, αφού το περιμένουμε το φθινόπωρο του 2018, αλλά όπως φαίνεται η αναμονή θα αξίζει.

pcps4xbox one Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!