Persona 4 Golden | Review

Μέσα από το review της remastered έκδοσης για το Persona 3 Portable αναπτύξαμε τις εντυπώσεις μας για το πώς λειτούργησε ως soft reboot για τη δημοφιλή σειρά και παράλληλα έθεσε τα θεμέλια και τον πυρήνα για τη σειρά Persona της Atlus. Αυτό έγινε ξεκάθαρο τo 2009 με την κυκλοφορία του Persona 4 (την αρχική ΄έκδοση του Persoan 4 Golden που εξετάζουμε σε αυτό το κείμενο), που για το ευρύ κοινό παραμένει ο καλύτερος τίτλος της δημοφιλούς JRPG

Το Persona 4 ήταν ο τίτλος που πάτησε στα θεμέλια του προηγουμένου τίτλου και παράλληλα άλλαξε τον πυρήνα, σε μια νέα συνταγή που γνωρίσαμε και σε επόμενους τίτλους όπως τα Tokyo Mirage Sessions #FE και Persona 5. Στη νέα αυτή συνταγή δόθηκε ακόμη περισσότερη έμφαση στο κοινωνικό-ρομαντικό στοιχείο, όπου εκεί τοποθετήθηκε και η βασική αρχή-κανόνας των JRPG, όπου κάθε χαρακτήρας θα έχει τη δική του ξεχωριστή, θεματική ενότητα ώστε να λάβει την αναγκαία προβολή και να αναπτυχθεί σωστά.

Στο παραπάνω σχήμα προσθέτουμε και την εξαιρετικά μυστήρια πλοκή του Persona 4, τους υπέροχα καλογραμμένους χαρακτήρες, την τοποθεσία της Inaba και το σύστημα μάχης, που αποτελούν συνταγή επιτυχίας. Οπότε, το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενα, αν όχι το καλύτερο, ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της δημοφιλούς σειράς. Σε αυτό το σημεί, είναι ξεκάθαρο πως μιλάμε για έναν εξαιρετικό τίτλο, για τον οποίο δεν χρειάζεται να αναπτυχθούμε περισσότερο. Ωστόσο, επειδή αφενός μιλάμε για review της έκδοσης Persona 4 Golden, η οποία είχε κυκλοφορήσει μόνο στο PS Vita, και αφετέρου για έναν τίτλο που μπορεί να μην γνωρίσαν οι νεότεροι, είναι απαραίτητο, να αναπτύξουμε τις εντυπώσεις από τη remastered έκδοση του Persona 4 Golden.

Πριν αρχίσουμε, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε πως όσοι στο παρελθόν είχαν ασχοληθεί με την έκδοση του τίτλου στο PS Vita, δεν πρόκειται να βρουν καινούργιο περιεχόμενο εδώ. Βέβαια, καλό είναι να σημειωθεί πως ως remaster τρέχει σε υψηλά frame rate, ενώ τα anime cutscenes, τα μοντέλα χαρακτήρων και ο σχεδιασμός των τοποθεσιών στην πόλη αποδίδονται και “στέκονται” καλά παρά την ηλικία τους.

Όπως επίσης σε καλά επίπεδα κυμαίνονται τα αγγλικά και ιαπωνικά voice overs, ενώ και το OST -για ακόμη μια φορά- ξεχωρίζει. Από εκεί και πέρα, όσοι είχαν παίξει την αρχική-κανονική (όχι “Golden”) έκδοση, που κυκλοφόρησε το 2009, αξίζει να επενδύσουν τον χρόνο τους, αφού πέρα από τις τεχνικές βελτιώσεις θα βρουν και νέο περιεχόμενο (dungeons, χαρακτήρες και διάφορα άλλα).

Η ιστορία του τίτλου βρίσκει τον ήρωά μας να μετακομίζει από τη μεγαλούπολη σε ένα μικρό χωριό μιας φανταστικής εκδοχής της περιοχής Inaba. Εκεί θα ζήσει με τον θείο και τη μικρή του ξαδέλφη. Σε αυτήν την πόλη θα πρέπει να συμμετέχει στη σχολική ζωή, όπου θα γνωριστεί με τους υπόλοιπους χαρακτήρες και παράλληλα (όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις) θα μπλεχτεί σε ένα μυστήριο δολοφονιών που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή.

Επειδή η ιστορία κινείται σε εξαιρετικά επίπεδα, δεν θα αναπτυχθούμε περισσότερο, ώστε να μην ειπωθεί κάποιο spoiler. Όμως, περιληπτικά, η άποψη μας είναι πως το σενάριο αποδίδεται εξαιρετικά, με αρκετές δόσεις μυστηρίου, περιέχοντας ενδιαφέρουσες ανατροπές. Οι χαρακτήρες, αν και βρίσκονται σε εφηβική ηλικία, είναι εξαιρετικά καλογραμμένοι και αναπτύσσονται υποδειγματικά μέσω των θεματικών τους dungeons, αλλά και μέσα από τις κοινωνικές σχέσεις, οι οποίες (όπως και στο Persona 5) προσθέτουν ακόμη περισσότερο βάθος.

Το gameplay του τίτλου, ειδικά για όσους προέρχονται από το Persona 5, είναι αρκετά γνώριμο, αφού πρωταγωνιστής μας για ακόμη μια φορά είναι ο χρόνος, ο οποίος είναι άπλετος (παρόλο που υπάρχει χρονικό περιθώριο δύο βδομάδων στα dungeons) και αποδίδεται καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.

Η κάθε μέρα χωρίζεται σε τμήματα, τα οποία μπορούμε να αξιοποιήσουμε ώστε να γνωρίσουμε ιδιαίτερους χαρακτήρες μέσα στην πόλη (η οποία αποδίδεται σε τρισδιάστατο περιβάλλον), αλλά και να ενδυναμώσουμε πολλά στατιστικά (που συναντάμε σε social-dating-sim παιχνίδια του είδους), όπως ακαδημαϊκές γνώσεις, θάρρος, κατανόηση και άλλα, τα όποια θα εξελιχθούν μέσω κοινωνικών σχέσεων (social-links) και θα παρέχουν πρόσβαση σε άλλα events και δραστηριότητες. Σε αυτό το σημείο καλό είναι να ειπωθεί πως το μόνο μελανό σημείο στον τίτλο είναι η απόδοση της εξερεύνηση στην Inaba, όπου το motion blur ορισμένες φορές δημιουργεί μια θολούρα ενοχλητική.

Το παραπάνω κοινωνικό τμήμα -έκτος από τα προαναφερθέντα- είναι χρήσιμο και απαραίτητο για να ενδυναμώσετε τα Persona σας, τα οποία θα χρειαστείτε στη μάχη. Από εκεί και πέρα, όπως προαναφέραμε, το κάθε dungeon ταυτίζεται με τον εκάστοτε χαρακτήρα, κάτι που σημαίνει πως αποφεύγουμε το βαρετό και κουραστικό level design του Tartarus που είδαμε στο Persona 3.

Αντ’ αυτού, το κάθε dungeon ξεχωρίζει με τη δική του θεματική ενότητα και ντύνεται στα χρώματα και τον σχεδιασμό που ταιριάζει στο πρόβλημα-ταυτότητα του κάθε χαρακτήρα. Με την είσοδό μας στο dungeon συναντάμε και πάλι την τυχαία δημιουργία του, όπου καλούμαστε να εξερευνήσουμε τον κάθε όροφο ώστε να προχωρήσουμε στον επόμενο όροφο.

Σε αυτό το περιβάλλον κυκλοφορούν και οι εχθροί-shadows, τους οποίους αν χτυπήσουμε ή μας χτυπήσουν πρώτοι, αποκτάμε το αντίστοιχο πλεονέκτημα ή μειονέκτημα ως πως το ποιος θα εκτελέσει την πρώτη κίνηση στη μάχη. Το σύστημα μάχης δεν απέχει και πολύ από τη λογική που πλέον γνωρίζουμε από άλλους τίτλους Persona. Δηλαδή, μέσα από την παραπάνω διαδικασία βρισκόμαστε στη μάχη, όπου ελέγχουμε τη τετραμελή μας ομάδα, την οποία έχουμε ορίσει στην αρχή της εισόδου μας στο dungeon. Η μάχη αποδίδεται σε τρισδιάστατο ύφος, με το παραδοσιακό turn-based σύστημα, όπου πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις αδυναμίες των αντιπάλων ώστε να κάνουμε τη ροή της μάχης πιο εύκολη.

Επίσης, μέσα από αυτούς τους μηχανισμούς δεν απουσιάζει η επιλογή να αλλάζουμε Persona ανά πάσα στιγμή στον ήρωά μας, όπως και η δυνατότητα ομαδικής επίθεσης (all-out attack) ή η λογική πως αν χάσει ο πρωταγωνιστής μας, οδηγούμαστε στην οθόνη του game over. Μετά το τέλος της μάχης, παρέχεται η δυνατότητα να αποκτήσουμε ανταμοιβές, όπως Persona, χρήματα αλλά και ποινές, που θα επηρεάσουν την πρόοδό μας. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως και στον συγκεκριμένο τίτλο δεν υπάρχει η επιλογή διαλόγου για στρατολόγηση δαιμόνων.

Ακόμη (αν και είναι αυτονόητο) δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και το γνώριμο δωμάτιο “velvet room”, όπου θυσιάζουμε-συγχωνεύουμε τα Persona που έχουμε αποκτήσει, ούτως ώστε να αποκτήσουμε καλύτερες δεξιότητες και, κατά συνέπεια, πλεονέκτημα στη μάχη. Η πρόκληση του Persona 4 Golden κυμαίνεται σε ικανοποιητικά επίπεδα, αλλά βέβαια υπάρχουν και αρκετές επιλογές δυσκολίας που δύναται να καταστήσουν το παιχνίδι εύκολο ή δύσκολο. Τέλος, η διάρκεια του Persoan 4 Golden σε κανονική δυσκολία μπορεί να αγγίξει τις 70 ώρες.

Ολοκληρώνοντας, η remastered έκδοση του Persona 4 Golden είναι μια εξαιρετική πρόταση στην κατηγορία των JRPGs, την οποία δεν πρέπει να προσπεράσει κανείς λάτρης της εν λόγω κατηγορίας.

Το Persona 4 Golden κυκλοφορεί από τις 19/1/23 για PS4, Switch και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS4 με review code που λάβαμε από τη Zegetron.

The post Persona 4 Golden | Review appeared first on GameOver.