My Time At Portia

Κυνηγώντας το βουκολικό όνειρο.

Αν το My Time at Portia έπρεπε να ενταχθεί αναγκαστικά σε μια συγκεκριμένη κατηγορία παιχνιδιών, θα ήταν κατά τη γνώμη μας η κατηγορία… “feel-good”. Πατάει επάνω σε μια πετυχημένη συνταγή, που θυμίζει έντονα τα άκρως επιτυχημένα Stardew Valley, Harvest Moon και Animal Crossing, και βάζει το λιθαράκι του στο οικοδόμημα των simulation παιχνιδιών. Ένα 3D Stardew Valley θα μπορούσε να πει κανείς, κάνοντας μια τραβηγμένη, και μάλλον άδικη, γενίκευση.

Το

νόημα είναι ότι πρόκειται για έναν τύπο παιχνιδιού που έρχεται για να αποτελέσει μια ιδανική, χαλαρωτική, παράλληλη ψηφιακή καθημερινότητα για τους ανθρώπους που εκτιμούν τα απλά πράγματα στη ζωή. Ο παίκτης παίρνει το ρόλο του νέου σε μια ξένη για αυτόν περιοχή, την Portia, έτοιμος να αναλάβει την επιχείρηση (workshop στην περίπτωσή μας) που του άφησε ο πατέρας του. Σιγά σιγά εξερευνεί την περιοχή και γνωρίζει τους κατοίκους της, αρχίζοντας να χτίζει και να επεκτείνει τη φάρμα του. Το My Time at Portia διαφοροποιείται ελαφρώς, προσθέτοντας το στοιχείο του Builder, καθώς ο παίκτης θεωρείται ο νέος κτίστης της περιοχής. Έτσι, παίρνει καθημερινά αποστολές και συμβόλαια για ειδικές παραγγελίες, και ένα τεράστιο κομμάτι του παιχνιδιού βασίζεται στην αναβάθμιση, τον εξοπλισμό, την εξερεύνηση νέων τεχνολογιών, το εμπόριο και φυσικά, το πλούσιο crafting.

Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι δεν θα κάνουμε τα πιο μικρά, καθημερινά πράγματα της ζωής, αυτά στα οποία βρίσκουν την ευτυχία παιχνίδια σαν αυτό. Το απλό και άμεσο gameplay απλώνεται σε πολλούς μηχανισμούς και τομείς, όπως αγροτικά και κτηνοτροφικά καθήκοντα σε όμορφα ηλιόλουστα χωράφια, crafting και building, και ένα ολόκληρο social κομμάτι με τους πολίτες της πόλης, που μπορεί να αλληλεπιδράσει με πολλούς τρόπους ο παίκτης. Υπάρχουν ταυτόχρονα και μυστήρια στο χάρτη, αλλά και ένα σενάριο το οποίο υπάρχει μεν και έχει μάλιστα ενδιαφέρον υπόβαθρο, αλλά δεν εξελίσσεται ποτέ σε κάτι το ιδιαίτερο. Αντιθέτως, αυτοί που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος κατά το χρόνο μας στην Portia, είναι οι καλοδουλεμένοι μηχανισμοί και το πλούσιο περιεχόμενο.

Η Portia είναι μια όμορφη, σχεδόν ειδυλλιακή περιοχή, η οποία όμως κρύβει ένα μυστηριώδες παρελθόν. Βλέπετε, πέρα από τα καταπράσινα λιβάδια και τα βαθιά δάση που ξεγελούν το μάτι, κρύβονται απομεινάρια ενός προηγούμενου πολιτισμού, με σιδερένιους ουρανοξύστες με σαφείς post-apocalyptic αναφορές στη μορφή relics, data discs και πάει λέγοντας. Για να είναι ειλικρινής ο υπογράφων, αυτό ήταν κάτι που δεν παρατήρησε καν στις πρώτες ώρες παιχνιδιού, αφού έτρεχε ανέμελος να μαζεύει ξύλα και πέτρες και να φτιάχνει εργαλεία για τον αχυρώνα του ως άλλος Amish – χωρίς άμαξα δυστυχώς.

Η ποικιλία και η έκταση του όμορφου χάρτη είναι ικανοποιητική για το είδος, αλλά αυτό που κλέβει την παράσταση είναι το εύρος του περιεχομένου με τη μορφή των μηχανισμών που υπάρχουν στο παιχνίδι. Το ξεκάθαρο όραμα των δημιουργών, μαζί με πολλούς στιβαρούς, εξαιρετικούς θα λέγαμε μηχανισμούς, θέτουν πολύ καλές βάσεις, πολλές από τις οποίες όμως δεν εξελίσσονται το ίδιο καλά με τις υπόλοιπες. Και μιλάμε για πραγματικά πολύ περιεχόμενο, όπου ο παίκτης πρέπει να χτίσει κατασκευές, να οργώσει τη γη, να επισκεφθεί εγκαταλελειμμένα ορυχεία, να δώσει μάχες με μικρά τέρατα, να πάει για ψάρεμα, να φλερτάρει με κατοίκους και να συμμετάσχει γενικότερα σε κάθε είδους δραστηριότητες.

Η τεράστια ποικιλία δεν είναι πάντα κάτι το θετικό, αφού υπάρχουν στιγμές που δεν είναι ακριβώς ξεκάθαρο τι μπορούμε ή πρέπει να κάνουμε και, κυρίως, πώς. Τεχνολογίες που πρέπει να ανακαλυφθούν, μέρες που πρέπει να περάσουν μέχρι να ολοκληρωθεί το τάδε research, μηχανήματα που δεν ξέραμε ότι έπρεπε να φτιάξουμε, και ολόκληρα κατεβατά με υλικά και crafting trees που ξεχνάμε τη στιγμή που θα κλείσουμε το παράθυρο και πάει λέγοντας. Ωστόσο, εφόσον κάποιος είναι υπομονετικός και δεν νιώθει την ανάγκη να «τρέχει» το παιχνίδι, τότε δεν θα αντιμετωπίσει τόσο αρνητικά τα παραπάνω.

Για την ακρίβεια, δεν θα τα αντιμετωπίσει καν αρνητικά, αφού πρόκειται για μια εμπειρία που πρέπει να απολαμβάνεται όχι με σκοπό να τελειώσει κάποτε, αλλά βρίσκοντας το νόημα στις απλές καθημερινές δουλειές. Κάθε νύχτα ο χαρακτήρας πέφτει για ύπνο και κάθε πρωί ξυπνά ορεξάτος με το κελαήδημα των πουλιών, βγαίνει και αντικρίζει θάλασσα, λιβάδια, χωράφια, ζώα, πράσινο, και δίπλα το γραφικό χωριό, το μελωδικό πιάνο ξεκινά και οι μπόλικες δουλειές που έχει να κάνει είναι ως επί το πλείστον ευχάριστες. Βέβαια, δεν είναι όλες αυτές οι δουλειές δημιουργικές, αφού υπάρχει ένα αναμενόμενο θεματάκι με τους χρόνους και το grinding.

Κάπου εδώ να αναφέρουμε πως είχαμε την τύχη να ασχοληθούμε κυρίως με το παιχνίδι όσο βρισκόταν στην τελική φάση της Early Access περιόδου, κάτι που σημαίνει ότι περίπου το 90% του παιχνιδιού ήταν ολοκληρωμένο. Πρόκειται για σωστά υλοποιημένο Early Access, και η «Beta» κατάσταση εντοπίζεται όχι με εκνευριστικά bugs και glitches, αλλά μικρά κομμάτια (π.χ. cutscenes) και διάλογοι που λείπουν εδώ κι εκεί, χωρίς ωστόσο να αφήνουν άσχημες εντυπώσεις. Ωστόσο, το παιχνίδιμ τη στιγμή που θα δημοσιευτεί το παρόν κείμενο, θα έχει κυκλοφορήσει και επίσημα, οπότε λογικά τα launch patches θα έχουν διορθώσει αρκετά από τα παραπάνω.

Αυτό που σίγουρα δεν φάνηκε να άλλαξε είναι η συνεχής, εκνευριστικά χαρούμενη μουσική που καλύπτει σχεδόν όλες τις δραστηριότητες. Από εκεί και πέρα, βασικό κομμάτι είναι το έντονο και συχνά κουραστικό grinding, ειδικά σε δραστηριότητες όπως το mining, ενώ ο ρυθμός έχει ορισμένα σκαμπανεβάσματα με κάποιες κατασκευές να θέλουν μέρες να ολοκληρωθούν ή να μην γνωρίζουμε τι να κάνουμε περιμένοντας. Γενικότερα πάντως, τα παραπάνω δεν είναι ικανά να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα σε όσους ασχοληθούν με το παιχνίδι.

Το My Time at Portia είναι πολύ συνειδητοποιημένο στο τι θέλει να κάνει, περπατά σε γνώριμα μονοπάτια και συχνά-πυκνά βγαίνει από τα όριά τους για να εξερευνήσει το κάτι παραπάνω. Πρόκειται για ένα πολύ ευχάριστο τίτλο έτοιμο να βάλει χρώματα, ήχους της φύσης και χαλάρωση στα απογεύματά σας, πατώντας επάνω σε καλοδουλεμένους μηχανισμούς και τεράστιο περιεχόμενο. Υπάρχουν ορισμένα προβληματάκια και πάσχει στην παρουσίαση πολλές φορές, αλλά πρόκειται για ένα υπερπλήρες και ελκυστικό πακέτο που απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό που εκτιμά την επιστροφή στη φύση και ακολουθεί αυτό τον τύπο παιχνιδιών. Οι υπόλοιποι λογικά δεν τον ξέρετε… είναι από το χωριό (συγγνώμη).

Το review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για PC.

pcps4xbox oneswitch Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!