Kirby and the Forgotten Land | Review

Είναι ροζ, απαλός σαν σύννεφο, με απύθμενο στομάχι και με ακόρεστη δύναμη να απορροφά τα πάντα στο πέρασμά του. Είναι ο Kirby, το τέκνο της HAL Laboratory που υιοθετήθηκε με πολύ αγάπη από τη Nintendo, εμφανίστηκε ως guest σε αρκετά franchises της και που ακολούθησε πολύ στενά την πορεία του το πιο γνωστού icon της – του Mario.

Από τα 2D, side scrawling μονοπάτια των αρχικών τίτλων με μία μόνο ικανότητα, σταδιακά απέκτησε τις δικές του δυνάμεις (που σταδιακά αυξάνονταν), το δικό του 3D μοντέλο, ακόμα και την ευχέρεια να κινείται μέσα σε 2.5D περιβάλλοντα. Τώρα, 30 χρόνια μετά από το πρώτο, ασπρόμαυρο παιχνίδι στο Game Boy, ο Kirby επιστρέφει στην πρώτη του πλήρως 3D περιπέτεια με το Kirby and the Forgotten Land, σε ένα παιχνίδι που είναι με ευκολία το καλύτερο της σειράς.

Μεγάλες λέξεις χρησιμοποιούμε; Το «καλύτερο» παιχνίδι της σειράς; Μα, φυσικά. Το Kirby and the Forgotten Land αποτελεί ήδη το απαύγασμα των δημιουργικών ανησυχιών και πειραματισμών των ανθρώπων της HAL Laboratory. Μέσα στα 30 χρόνια ύπαρξης της σειράς «έπαιξαν» με πολλές ιδέες και έμαθαν σίγουρα πολλά. Ικανότητες, περιβάλλοντα, εχθροί, συνεργατικό multiplayer – όλα είναι εδώ μέσα. Απλώς, τώρα, πάνε ένα βήμα μπροστά και μας παρουσιάζουν μια τρισδιάστατη περιπέτεια σε μεγάλα, ανοικτά επίπεδα, τα οποία επιτρέπουν αυτά τα δύο gameplay χαρακτηριστικά που δεν επέτρεπαν τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς: τον πειραματισμό με νέες δυνάμεις και το στοιχείο της εξερεύνησης.

Οι νέες δυνάμεις αυτή τη φορά αλληλοεπιδρούν και με το περιβάλλον, με διασκεδαστικά και -συχνά- εκρηκτικά αποτελέσματα, ενώ το στοιχείο της εξερεύνησης, κατά την άποψή μας πάντοτε, υλοποιείται στον καλύτερο βαθμό, σε σημείο που πραγματικά ξαφνιάζει και προτρέπει τον παίκτη να συνεχίσει να ψάχνει…και να ψάχνεται.

Το νέο ταξίδι του Kirby ξεκινά με ένα cinematic, σύμφωνα με το οποίο ο Kirby, μπόλικα Waddle Dees και ένα σωρό αντικείμενα απορροφώνται από μια μυστηριώδη πύλη που εμφανίζεται στον ουρανό, μεταφέροντάς τους σε έναν νέο, χαμένο κόσμο. Το πρώτο επίπεδο αποτελεί ένα σύντομο tutorial, στο τέλος του οποίου ο παίκτης έχει ήδη σχηματίσει μια εικόνα για το τι προσφέρει το Kirby and the Forgotten Land από άποψη περιεχομένου και gameplay. Κάπου εκεί, ο Kirby γνωρίζεται με έναν νέο χαρακτήρα, τον Elflin, ο οποίος έχει πέσει θύμα απαγωγής από τα ζώα-εχθρούς της νέας διάστασης και ο οποίος αποφασίζει να μείνει μαζί με τον Kirby καθώς ταξιδεύει στη νέα διάσταση, διασώζοντας τα Waddle Dees του κόσμου του από τη φυλακή τους.

Το ποιος είναι ο ρόλος του Elfilin είναι κάτι που αποκαλύπτεται στο τέλος της ιστορίας, 32 επίπεδα και έξι κόσμους αργότερα, μέσω μιας ιστορίας που δεν προσφέρει κάποια ιδιαίτερη έκπληξη στους παίκτες. Άλλωστε, ποτέ πριν η ιστορία ενός Kirby τίτλου δεν ήταν από τα ιδιαίτερα και πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του κάθε τίτλου. Αυτό που ενδιέφερε πραγματικά τους παίκτες ήταν το platforming στοιχείο του gameplay και σταδιακά η εξερεύνηση και ο πειραματισμός με τις ικανότητες του Kirby. Και, αν μη τι άλλο, το Kirby and the Forgotten Land δεν μας απογοητεύει καθόλου σε αυτό το κομμάτι.

Ωστόσο, κάπου εδώ έρχεται και η πρώτη μας ένσταση σχετικά με το παιχνίδι. Από την πρώτη στιγμή που η Nintendo μας έδωσε το teaser του Kirby and the Forgotten Land, είχαμε την εντύπωση πως το παιχνίδι αποτελεί το πρώτο τρισδιάστατο Kirby που εκτυλίσσεται σε open-world περιβάλλοντα, στα πρότυπα που ακολουθεί το Super Mario Odyssey. Τελικά, όμως, όλο αυτό δεν ήταν παρά μια ψευδαίσθηση. Αν μπορούσαμε να τοποθετηθούμε πιο σωστά, θα λέγαμε ότι το Kirby and the Forgotten Land ακολουθεί περισσότερο τα σχεδιαστικά πρότυπα του Super Mario 3D World – επιμέρους κόσμοι, με έναν συγκεκριμένο αριθμό επιπέδων έκαστος, αλλά και με έναν αριθμό μίνι επιπέδων, τα οποία και λειτουργούν περισσότερο ως συμπληρωματικά, αλλά απαραίτητα για την εξέλιξη της περιπέτειας.

Θα ήμασταν εντελώς άδικοι αν λέγαμε πως ο σχεδιασμός των επιπέδων δεν λειτουργεί καθόλου καλά. Κάθε επίπεδο κρύβει αρκετές εκπλήξεις στον σχεδιασμό του. Κρυμμένοι διάδρομοι, δωμάτια και χώροι που ξεκλειδώνονται μόνο μέσω των κατάλληλων σχεδιασμών, περιοχές που γίνονται προσβάσιμες με τα κατάλληλα αντικείμενα είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά των επιπέδων. Κάθε επίπεδο ξεχωριστά έχει το δικό του μοναδικό σχεδιασμό και προσθέτει τη δική του πινελιά στον καμβά της εμπειρίας μας, γεγονός το οποίο απολαύσαμε στην πρώτη απόπειρα της HAL Laboratory να ξεφύγει από τα 2D και 2.5D στερεότυπα.

Συγκρίνοντας, όμως, την πορεία που έχουν ακολουθήσει οι 3D τίτλοι του Mario, θα θέλαμε οι developers να είχαν επιδείξει γρηγορότερα αντανακλαστικά και να πειραματίζονταν με κόσμους και όχι με επίπεδα. Κρατάμε, λοιπόν, μια επιφύλαξη για το επόμενο παιχνίδι της σειράς. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θέλουμε να δώσουμε αρνητική υπόσταση σε αυτό το σχόλιο. Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν. Σε χειροπιαστό επίπεδο, όμως, έχουμε το πιο εντυπωσιακό level design σε παιχνίδι της σειράς, χωρίς να ξεχνάμε στιγμή τον άρτιο τεχνικό του τομέα, που μεταφέρει όπως ακριβώς πρέπει αυτήν την αίσθηση του ονειρικού, του παραμυθένιου, που τόσο οι τίτλοι της σειράς Kirby, όσο και αρκετοί first-party τίτλοι της Nintendo υιοθετούν με επιμονή μέσα στα χρόνια. Και αυτό λέει πολλά από μόνο του.

Συνεχίζοντας στα των επιπέδων, οφείλουμε να σημειώσουμε πως στο βάθρο της πρωτοτυπίας του gameplay την πρώτη θέση μοιράζονται, μαζί με το στοιχείο της εξερεύνησης, και οι ικανότητες. Γνώριμο στοιχείο οι ικανότητες. Μέχρι τώρα, αρκούσε ο Kirby να απορροφήσει συγκεκριμένους αντιπάλους και να αποκτήσει μερικές εικονικές μεταμορφώσεις. Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα αλλάζουν.

Ο μηχανισμός των ικανοτήτων περιλαμβάνει μια βάση από 12 βασικές Copy Abilities, οι οποίες για πρώτη φορά στην ιστορία των τίτλων μπορούν να εξελιχθούν. Διάσπαρτα μέσα στα επίπεδα βρίσκονται τα σχέδια (blueprints) των εξελιγμένων ικανοτήτων, οι οποίες μπορούν να κάνουν τις βασικές ικανότητες ακόμα πιο ισχυρές, επιτρέποντας στον παίκτη να προσαρμοστεί πλήρως και να ανταπεξέλθει στις πιο δύσκολες καταστάσεις, όπως αυτές προκύπτουν στην πορεία της περιπέτειας. Οι περισσότερες μπορούν να εξελιχθούν δύο φορές, με μερικές να αγγίζουν τις τρεις μορφές εξέλιξης, αλλάζοντας άρδην την περιήγησή μας στα επίπεδα και στο πόσο αποτελεσματικές μπορούν να γίνουν οι συγκρούσεις μας με τα τερατάκια των επιπέδων, αλλά και με τα bosses.

Όμως, ο τομέας των ικανοτήτων δεν περιορίζεται μόνο στο κομμάτι που αφορά σε ό,τι παίρνουμε από τα πλάσματα των επιπέδων. Ο Kirby αποκτά πλέον τη δυνατότητα να απορροφήσει και ολόκληρα αντικείμενα. Μέχρι και πριν το τέλος του κεντρικού campaign, ο Kirby θα μπορεί σε συγκεκριμένες στιγμές να απορροφά ένα από τα εννέα σε σύνολο ειδικά αντικείμενα που προσφέρονται, με ένα ξεχωριστό αντικείμενο (και κατά συνέπεια μια ξεχωριστή μεταμόρφωση) να προσφέρεται στο τελευταίο επίπεδο του κεντρικού campaign.

Οι ικανότητες που αποκτούμε από τα αντικείμενα αλλάζουν δραστικά την εμπειρία μας στη μάχη, την εξερεύνηση ή και τα δύο μαζί, καθώς μπορούν να μεταβάλουν τόσο την οπτική γωνία του παίκτη όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο είναι στημένα τα επίπεδα, όσο και το πόσο εύκολα μπορούν να ανακαλυφθούν κάποιες αδυναμίες σε συγκεκριμένους εχθρούς. Αυτές οι ξεχωριστές μεταμορφώσεις είναι, μαζί με τα τρισδιάστατα επίπεδα, τα πιο ουσιαστικά βήματα εξέλιξης που παρουσιάζει η σειρά. Δεν κρύβουμε, ωστόσο, την απογοήτευσή μας με το πόσο συγκεκριμένα σκηνοθετημένο και γραμμένο είναι το περιβάλλον χρήσης τους και το πόσο γρήγορα το ίδιο το παιχνίδι μας αναγκάζει να απαλλαγούμε από αυτές όταν πλέον η χρήση τους δεν εξυπηρετεί κανέναν άλλο σκοπό.

Αυτός ο περιορισμός έρχεται σε απόλυτη ταύτιση με την σχεδιαστική επιλογή των επιπέδων: σε πιο ανοικτά επίπεδα, θα υπήρχε μεγαλύτερη ευελιξία στη χρήση των ειδικών μεταμορφώσεων, πιθανότατα και ένας ακόμα μεγαλύτερος αριθμός από διαθέσιμα αντικείμενα – αλλά αυτό είναι κάτι που ελπίζουμε πως θα δούμε σε κάποιον μελλοντικό τίτλο της σειράς.

Το Kirby and the Forgotten Land είναι ένας τίτλος που εκτυλίσσεται παράλληλα σε δύο μέτωπα: στο κομμάτι της εξερεύνησης των κόσμων και σε όλα όσα εκτυλίσσονται στη Waddle Dee Town, το κεντρικό hub του τίτλου. Η εξερεύνηση των επιπέδων δεν θα μας δώσει τα εύσημα για το αν θα χτυπήσουμε με το ξίφος μας κάθε κουτί, αν ρίξουμε μια βόμβα σε κάθε τέρας, ή αν θα εξαπολύσουμε μια μίνι θύελλα σε ένα «ύποπτο» σημείο γεμάτο λουλούδια. Ο λόγος για τον οποίο η εξερεύνηση είναι σημαντική αφορά στην ανακάλυψη και την απελευθέρωση όλων των Waddle Dees που απορροφήθηκαν από τον κόσμο του Kirby και κλειδώθηκαν σε διάφορα σημεία από τους εχθρικούς κατοίκους της Forgotten Land.

Η απελευθέρωση των αιχμαλώτων Waddle Dees είναι μεγάλης σημασίας. Εκτός από την αίσθηση της ικανοποίησης που μπορούν να νιώσουν οι παίκτες, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα πειραματισμών με τα αντικείμενα του περιβάλλοντος και με τον ίδιο τον σχεδιασμό, τα Waddle Dees είναι υπεύθυνα για το «ξεκλείδωμα» των boss fights κάθε κόσμου. Και ο ρόλος τους, φυσικά, δεν τελειώνει εδώ, καθώς τα Waddle Dees που επιστρέφουν στην πόλη τους είναι υπεύθυνα για την περαιτέρω ανάπτυξη του hub.

Κάθε φορά που ο Kirby επιστρέφει πίσω, είναι πολύ πιθανό να ανακαλύψει κάτι νέο – είτε ένα νέο κατάστημα με αντικείμενα χρήσιμα για την περιπέτειά του, ή κάποια νέα δραστηριότητα. Τα διάφορα mini-games που υπάρχουν στην πόλη δεν αποτελούν κάτι πραγματικά αξιόλογο για τη σειρά. Καταφέρνουν όμως να αποσπάσουν την προσοχή μας από την κεντρική ιστορία για ένα εύλογο διάστημα, κατά τη διάρκεια του οποίου θα βγούμε κερδισμένοι. Θα έχουμε κερδίσει αρκετά νομίσματα, τα οποία μπορούμε να επενδύσουμε στις δραστηριότητες της πόλης.

Συγκεκριμένα, θα μπορούμε να αγοράσουμε αντικείμενα που χρειαζόμαστε στην περιπέτειά μας, να αναβαθμίσουμε τις ικανότητές μας, ακόμα και να ξοδέψουμε μια μικρή περιουσία στα crank machines της πόλης, απ’ όπου μπορούμε να αποκτήσουμε συλλεκτικές φιγούρες μοντέλων και αντιπάλων του παιχνιδιού. Ακόμα και αν ο παίκτης δεν έχει διάθεση να συμμετάσχει σε αυτές τις δραστηριότητες, μια βόλτα στην πόλη θα τον οδηγήσει σε κρυμμένες, ευχάριστες εκπλήξεις, ακόμα και σε easter eggs από τα παλιά. Και έτσι, το συμπέρασμα είναι ένα: οι άνθρωποι της HAL Laboratory καταφέρνουν, με κάτι τόσο πολύ απλό σαν σκέψη όπως το hub του τίτλου, να δώσουν κάτι πίσω στον παίκτη, κάτι που θα τον κάνει να διασκεδάσει, ή ακόμα και να αναπολήσει τις παλιές, δυνατές στιγμές από τα παλιά.

Ωστόσο, έχοντας φτάσει μέχρι το τέλος του τίτλου, μπορούμε να πούμε ότι ελάχιστα πράγματα μπορεί να πάρει ο παίκτης από την Waddle Dee Town για την περιπέτειά του. Εκτός από τις εξελιγμένες ικανότητες, τίποτα περισσότερο δεν θα χρειαστεί για να ολοκληρώσει κάποιος το παιχνίδι. Οι τελευταίοι τίτλοι της σειράς Kirby δεν προσφέρουν κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο πρόκλησης στον παίκτη. Και φυσικά, το ίδιο ακριβώς μοτίβο υιοθετείται απόλυτα και από το Kirby and the Forgotten Land, είτε αυτό αφορά στη μάχη, είτε αυτό αφορά στην εξερεύνηση των επιπέδων και την ανεύρεση των Waddle Dees.

Οι παίκτες ας μην ξεγελαστούν από το αρχικό μήνυμα του παιχνιδιού, το οποίο ζητά από τον παίκτη να επιλέξει τον βαθμό δυσκολίας. Το easy mode του τίτλου προσφέρει περισσότερη υγεία στον παίκτη και λιγότερα νομίσματα ως ανταμοιβή, εν αντιθέσει με το hard mode του τίτλου, όπου οι αμοιβές αντιστρέφονται σε ποσότητα. Ακόμα και το hard mode, όμως, δεν μπορεί να αποτελέσει πρόκληση, ακόμα και στον πιο άπειρο παίκτη. Το παιχνίδι μοιάζει πολλές φορές να τραβά τον παίκτη από το χέρι και να τον οδηγεί σε συγκεκριμένα μονοπάτια. Εχθροί που δίνουν συγκεκριμένα copy abilities στον παίκτη και εμφανίζονται ξανά και ξανά, ανεξάρτητα από το πόσες φορές «πέφτουν» από το χέρι του, είναι ο έμμεσος τρόπος του παιχνιδιού να εξηγήσει στον παίκτη ότι αυτή η copy ability είναι και η πιο χρήσιμη για ό,τι βρίσκεται παρακάτω.

Τα ίδια τα επίπεδα είναι γεμάτα από θεραπευτικά αντικείμενα, με τη ζωτικότητα του Kirby να μην βρίσκεται σχεδόν καθόλου σε απειλή. Ακόμα και αν ο παίκτης ολοκληρώσει ένα επίπεδο χωρίς να ανακαλύψει όλα τα αιχμάλωτα Waddle Dees, τότε το παιχνίδι αρχίζει και αποκαλύπτει μια σειρά από hints, με τα οποία ο παίκτης βεβαιώνεται πως αρκεί ένα ακόμα playthrough για να ανακαλύψει όλα όσα δεν βρήκε την πρώτη φορά. Τα boss fights αποτελούν μια πάρα πολύ ήπια μορφή πρόκλησης. Όχι στο κομμάτι της δυσκολίας της μάχης – ακόμα και η πιο αταίριαστη για την περίσταση copy ability είναι αρκετή για να νικήσει ένα boss. Απλούστατα, τα boss fights έχουν κάποιες προϋποθέσεις για να μας δώσουν τα Waddle Dees που βρίσκονται στην κατοχή τους. Αυτό μπορεί να σημαίνει πως ένα boss πρέπει να νικηθεί μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, κάνοντας χρήση συγκεκριμένων copy abilities (ή και καθόλου), ακόμα και να ηττηθεί χωρίς να προκληθεί ζημιά στον παίκτη. Πρόκειται, κοινώς, για μια μορφή δυσκολίας που εκπορεύεται απο τις απαιτήσεις, και όχι από την τεχνική ή από τον τρόπο αντιμετώπισής τους.

Έτσι, καλώς ή κακώς, το Kirby and the Forgotten Land θα είναι για τους παίκτες τόσο απαιτητικός, όσο ένας απλός περίπατος στο πάρκο. Για του λόγου το αληθές, ζοριστήκαμε μόνο στο τελευταίο boss fight του τίτλου και αυτό γιατί καλούμαστε να πολεμήσουμε μόνο με μία δύναμη, ενώ εκείνο μεταβάλλεται διαρκώς. Και πάλι, όμως, αρκεί η προσεκτική παρατήρηση των κινήσεων και ορισμένες αντιδράσεις ακριβείας από μεριάς του παίκτη για να ολοκληρώσει με επιτυχία και αυτό το εμπόδιο.

Το post-game περιεχόμενο του τίτλου ανεβάζει ελαφρά το επίπεδο της δυσκολίας, κάτι που βέβαια δεν θα αποτελέσει ιδιαίτερο πρόβλημα, ειδικά αν έχουμε πρόσβαση στις εξελιγμένες μορφές των ικανοτήτων μας. Γίνεται λοιπόν σαφές πως το Kirby and the Forgotten Land είναι ένας “family friendly” τίτλος, κατάλληλος για όλους εκείνους που ασχολούνται με τη σειρά από το Kirby’s Dream Land, αλλά και για τα πιο νεότερα μέλη της οικογένειας. Άλλωστε, με το συνεργατικό multiplayer του τίτλου, ο Kirby και ο Bandana Waddle Dee μπορούν να ενώσουν τις δυνάμεις τους αποτελεσματικά και να υπερνικήσουν κάθε εμπόδιο, κάθε πρόκληση, επιτρέποντας και στους δύο παίκτες να απολαύσουν όλα όσα μπορεί να τους δώσει το Kirby and the Forgotten Land. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως λίγη περισσότερη πρόκληση θα χρειαζόταν. Καμία φορά, όμως, κάποιες παραχωρήσεις είναι μάλλον απαραίτητες.

Συμπερασματικά, το Kirby and the Forgotten Land είναι ένας τίτλος που οδηγεί τη σειρά των παιχνιδιών Kirby στην κορυφή μιας καμπύλης που αφορά στην περαιτέρω εξέλιξη της σειράς – μιας καμπύλης που ευχόμαστε να συνεχίσει να ακολουθεί μια ανοδική πορεία. Μετά από την υπέρβαση που έγινε στο κομμάτι του σχεδιασμού επιπέδων, υπέρβαση που ήταν απολύτως αναγκαία και που μάλλον είχε αργήσει, ο Kirby επανέρχεται στο προσκήνιο με μια περιπέτεια που αυτή τη στιγμή είναι ό,τι καλύτερο έχει να δώσει η σειρά.

Τα τρισδιάστατα επίπεδα, οι άφθονες ευκαιρίες για εξερεύνηση, οι εξελικτικοί μηχανισμοί των ικανοτήτων είναι τα στοιχεία εκείνα που μας αφήνουν μια ευχάριστη γεύση στο τέλος. Παράλληλα, όμως, δεν μπορούμε παρά να μην σκεφτούμε με μια μικρή δόση πικρίας πως η HAL Laboratory αργεί να αντιδράσει και πως θα μπορούσε να δώσει κάτι πολύ πιο μεγάλο. Επίπεδα-κόσμοι και ένα επίπεδο δυσκολίας που πραγματικά δοκιμάζει τους παίκτες, χωρίς να τους βασανίζει αλλά και χωρίς να τους δίνει τα πάντα στο πιάτο, είναι ένα όνειρο απατηλό που ίσως βγει αληθινό. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, όμως, η Ξεχασμένη Χώρα είναι εκεί και μας περιμένει να δοκιμάσουμε και να περάσουμε καλά με όλα όσα έχει και μπορεί να προσφέρει.

Το Kirby and the Forgotten Land κυκλοφορεί από τις 25/3/22 για το Nintendo Switch. Το review μας βασίστηκε σε review code που λάβαμε από τη CD Media.

The post Kirby and the Forgotten Land | Review appeared first on GameOver.