Despotism 3k | Review

Ακούγοντας την λέξη “δεσποτισμός” στον τίτλο ενός video game (όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Despotism 3k που εξετάζουμε εδώ), μπορεί να φανταστεί πολλά πράγματα κάποιος, σχετικά με απολυταρχική διακυβέρνηση, αλλά πολύ δύσκολα θα πάει το μυαλό του σε μια τρελαμένη αυταρχική ΑΙ. Μια ΑΙ που μισεί τους ανθρώπους, και τους έχει μετατρέψει σε προσωπικά της αντικείμενα παραγωγής ενέργειας. Όχι σαν τις μπαταρίες του Matrix βέβαια, αλλά

σε κάτι με απόλυτα χιουμοριστικό τρόπο. Πότε βάζοντάς τους να τρέχουν σε τροχό για χάμστερ, ώστε να παράγουν ενέργεια, και πότε ρίχνοντας του στον βιοαντιδραστήρα για πολλαπλές χρήσεις.

Αυτή είναι ουσιαστικά η βάση της υπόθεσης του Despotism 3k. Ένα παιχνίδι διαχείρισης, όπου αναλαμβάνουμε τον ρόλο της σατανικής ΑΙ και προσπαθούμε να παράξουμε και να διατηρήσουμε τα απαιτούμενα επίπεδα ενέργειας για 25 ημέρες, με τις αναγκαίες πάντα ανθρωποθυσίες.

Όλο το παιχνίδι διαδραματίζεται σε μία οθόνη, όπου βρίσκονται τα τέσσερα στάδια που μπορούμε να τοποθετήσουμε ανθρώπους. Ο τροχός που παράγει την ενέργεια, ο θάλαμος αναπαραγωγής, όπου πετάμε χαριτωμένα ανθρωπάκια, σε ζεύγη των δύο, και τα παρακολουθούμε να κάνουν σεξ. Κάτι που είναι ξεκαρδιστικό οπτικά και ωφέλιμο παικτικά, καθώς μας δίνει νέους ανθρώπους για να εκμεταλλευτούμε στη συνέχεια.

Οι άνθρωποί μας πρέπει βέβαια και να τραφούν, οπότε υπάρχει ο θάλαμος τραμπολίνο, όπου χοροπηδούν πάνω σε κάτι που μοιάζει με τα εσωτερικά ενός στομαχιού και παράγει τροφή, και τέλος, ο βιοαντιδραστήρας που αναφέραμε, όπου μπορούμε να βουτήξουμε αυτούς που περισσεύουν, ώστε να συλλέξουμε την ενέργεια και την τροφή που προσφέρει η αποσύνθεσή τους.

Κάθε ένα από αυτά τα τέσσερα στάδια έχει τα όρια του, σχετικά με τον αριθμό των ατόμων που μπορούν να το χρησιμοποιήσουν, καθώς και τους ανάλογους δείκτες, ενώ υπάρχει και ο θάλαμος ξεκούρασης, που λειτουργεί σαν ενδιάμεσο hub για τους ανθρώπους μας στον διαμοιρασμό που τους κάνουμε. Όλα βέβαια αναβαθμίζονται όσο προχωρούν οι ημέρες, καθώς και οι βραχίονες από τις δαγκάνες που διαχειριζόμαστε τα υποκείμενά μας.

Όλο το gameplay λοιπόν, έχει να κάνει με τη διαχείριση αυτών των σταδίων και των δεικτών που τα συνοδεύουν. Εμείς πρέπει να φροντίζουμε να υπάρχει πάντα η απαιτούμενη ενέργεια, ώστε να μην αδειάσει ποτέ ο μετρητής της, καθώς κάθε είκοσι δευτερόλεπτα αδειάζει κι από λίγο, ενώ κάθε πέντε από αυτούς τους γύρους των είκοσι δευτερόλεπτων, περνάει και μία ημέρα. Ως εδώ, το gameplay δουλεύει όμορφα κι ευχάριστα. Με καλή ισορροπία στα “μαθηματικά” του παιχνιδιού, όμορφο ρυθμό και την πολύ ευχάριστη μουσική και συνολική αισθητική του τίτλου.

Κάθε μέρα που περνάει, όμως, έχουμε και ένα text based random event. Αυτό θα είναι κάποια χιουμοριστική κατάσταση που προκύπτει, σχεδόν πάντα με ποπ αναφορές, όπου εμείς πρέπει να επιλέξουμε μια από τις προτεινόμενες απαντήσεις, που θα οδηγήσουν με τη σειρά τους σε κάποιο modifier για τη συνέχεια του παιχνιδιού. Αυτά τα τυχαία συμβάντα λοιπόν, στο πλαίσιο του χιούμορ που τα συνοδεύει, δεν μπορούν με τίποτα να απαντηθούν σωστά από τον παίκτη, καθώς δεν υπάρχει λογική πίσω από τη σωστή απάντηση, που θα μας οδηγήσει στο να αποφύγουμε τα προβλήματα.

Στην αρχή του παιχνιδιού ένα κακό αποτέλεσμα κάποιου random event μπορεί να μην αποβεί μοιραίο, καθώς η κατάσταση είναι αρκετά ελέγξιμη και το game over (που ούτως ή άλλως θα δούμε πολλές φορές) δεν στοιχίζει τόσο.

Όσο όμως θα προοδεύουμε σταδιακά, αρχίζει να γίνεται πολύ ενοχλητικό. Καθώς όλος ο κόπος μας μπορεί να χαθεί σε μια στιγμή ουσιαστικά, χωρίς να υπάρχει το παραμικρό λάθος από τη μεριά του παίκτη, απλά ένα κακό RNG. Η μόνη λύση είναι η απομνημόνευση των απαντήσεων, αλλά δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα, καθώς υπάρχει αρκετή ποικιλία, και πολλές φορές ο διάλογος μπορεί να έχει δύο και τρία στάδια απαντήσεων μέχρι την τελική έκβαση.

Εδώ θα έπρεπε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα του ότι αν εξαιρέσεις αυτό το χαρακτηριστικό, κατά τα άλλα έχουμε ένα πολύ ευχάριστο παιχνίδι -δεδομένου ότι μιλάμε για ένα “μικρό” mobile φύσης τίτλο-, αλλά το πρόβλημα που προκύπτει είναι αρκετά μεγάλο ώστε να μην σε αφήνει να το απολαύσεις σε έντονο βαθμό. Μέσα στα διάφορα modes που υπάρχουν διαθέσιμα για παραμετροποίηση του gameplay, υπάρχει και το easy mode βέβαια, όπου θα κάνει πιο εύκολη τη ζωή αρκετών, χωρίς, όμως, να δίνει trophies.

Στην έκδοση για PS4 που κυκλοφόρησε πρόσφατα και είδαμε, υπάρχει και το δεύτερο campaign (στο PC ενσωματώθηκε μετά την αρχική έκδοση του τίτλου), που ξεκλειδώνει αφού ολοκληρώσουμε το παιχνίδι, και προσθέτει ένα ακόμα στρώμα διαθέσιμων ενεργειών, όπου θα στέλνουμε ανθρώπους σε κάποια σημεία για να συλλέξουν ενέργεια, τροφή, καθώς και τα εξαρτήματα μιας μηχανής που πρέπει να κατασκευάσουμε. Δεν αποτελεί κάτι τρομερό για το gameplay του τίτλου, αλλά είναι ενθαρρυντικό ότι οι developers συνέχισαν να δουλεύουν το παιχνίδι μετά την κυκλοφορία του και το προσέφεραν δωρεάν.

Το Despotism 3k κυκλοφορεί για PC, Android, iOS, Switch και PS4. Το review βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS4, που έγινε διαθέσιμη στις 26/6/21, με review code που λάβαμε από την OverGamez.

The post Despotism 3k | Review appeared first on GameOver.