Cine-TV #144

The Witcher, Jumanji και άποψη για το Terminator: Dark Fate.

Ήρεμη από επικαιρότητα ήταν η εβδομάδα που μας πέρασε, έχοντας βέβαια και τη δυνατή εμφάνιση του Witcher, την αναμενόμενη σειρά του Netflix, που έρχεται ως απάντηση προς το Game of Thrones.

Εντύπωση επίσης προκαλεί η περίπτωση του Code 8, ένα εγχείρημα από των Robert και του ξαδέρφου του Stephen Amell (ο δεύτερος γνωστός από τον πρωταγωνιστικό ρου ρόλο στη σειρά Arrow). Οι Amell κατάφεραν να λάβουν κάτι παραπάνω από 2.400.000 δολάρια στην πλατφόρμα χρηματοδότησης του Indiegogo από τον αρχικό στόχο των 200.000 δολαρίων. Ελπίζουμε να αποδώσει καρπούς η εμπιστοσύνη του κοινού καθώς, όπως θα διαβάσετε στην παρακάτω περιγραφή του trailer, το σενάριο κάθε άλλο παρά πρωτότυπο ακούγεται.

Άποψη για το Terminator: Dark Fate (ελαφράς μορφής spoilers)
Την περασμένη εβδομάδα είδαμε στη μεγάλη οθόνη το Terminator: Dark Fate, το sequel που έριξε μία μονοκοντυλιά στις συνέχειες έπειτα από το Terminator 2: Judgment Day (1991), διαγράφοντας ουσιαστικά τα γεγονότα των Terminator 3: Rise of the Machines (2003), Terminator Salvation (2009) και Terminator Genisys (2015). Αποτελούσε μία κίνηση που προδιέθετε θετικά, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη ότι και ο “πατέρας” του franchise, James Cameron, επέστρεφε στην επιμέλεια της ταινίας αν και σε ρόλο παραγωγού και σεναριογράφου αυτή τη φορά, παραδίδοντας τη σκηνοθετική καρέκλα στον Tim Miller (Deadpool).

Η αλήθεια είναι πως το Dark Fate δεν φτάνει τα ποιοτικά τάρταρα του Genisys ή το τρομερά άγευστο και άνευ οποιασδήποτε ουσίας Salvation, εντούτοις, δεν είμαστε σίγουροι αν ξεπερνά (έστω ξεκάθαρα) το Rise of the Machines. Η τελευταία ήταν μία ταινία που είχε τις καλές στιγμές της, με ορισμένες ιδιαίτερα καλοφτιαγμένες σκηνές δράσης, ενώ επίσης πατούσε πολύ περισσότερο σε ανάλαφρες blockbuster συνταγές, αποφεύγοντας τη σοβαροφάνεια που δηλώνει παρούσα στο Dark Fate.

Το βασικότερο θέμα, όμως, του Dark Fate δεν είναι ότι προσπαθεί να κινηθεί σε ελαφρώς πιο δραματικούς τόνους από ό,τι μπορεί να υποστηρίξει (χωρίς να εννοούμε ότι γίνεται δακρύβρεχτο πουθενά). Το πρόβλημά του εντοπίζεται στην ιδιαίτερα άνιση -ποιοτικά- δράση καθώς και στο επιφανειακό και κουρασμένο σενάριό του. Στο πρώτο μισό το Dark Fate ξεκινάει με τις καλύτερες διαθέσεις, εμφανίζοντας ήρωες και villain με καλοδεχούμενα συνοπτικές διαδικασίες (άλλωστε γνωρίζουμε επακριβώς τι συμβαίνει με το ταξίδι στον χρόνο και το επάγγελμα που έχουν οι Terminators), οδηγούμενοι σχεδόν άμεσα σε μία καταιγιστική και εκτενή σκηνή δράσης. Γενικότερα, στο πρώτο μισό της ταινίας τα κυνηγητά και οι συγκρούσεις μεταξύ ηρώων και Terminator αποδίδονται με ευανάγνωστο τρόπο, αποφεύγοντας νευρικά μοντάζ και αξιοποιώντας το slow motion κατάλληλα, προσφέροντας ένα ωραίο θέαμα.

Η κατάσταση αρχίζει να χωλαίνει όταν στην εξίσωση μπαίνει ο Schwarzenegger. Το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με τον ίδιο τον ηθοποιό, ο οποίος για άλλη μία φορά δείχνει ιδανικός για αυτόν τον ρόλο. Το πρόβλημα έρχεται γιατί, πολύ απλά, από αυτό το σημείο και έπειτα η δράση αρχίζει να βασίζεται υπέρ του δέοντος στο CGI και σε όλο και πιο απίθανες σεκάνς που έως τότε απέφευγε. Το αποτέλεσμα είναι η ταινία να μην μπορεί να φτάσει ποτέ το πιο εντυπωσιακό και συγκρατημένο θέαμα του πρώτου μισού, καταλήγοντας τελικά με σχετικά απογοητευτικό τρόπο στο φινάλε.

Το σενάριο, επιπλέον, αποδεικνύει για άλλη μία φορά πως το σύμπαν του Terminator είχε κάνει τον κύκλο του με το τέλος του Terminator 2. Πραγματικά, δεν υπάρχει κάτι περισσότερο από άποψη lore για να ειπωθεί και είναι ιδιαίτερα κουραστικό για πολλοστή φορά να βλέπουμε την ίδια ιστορία ενός εξολοθρευτή και ενός προστάτη που ταξιδεύουν στο παρόν μας ώστε να δολοφονήσουν και να σώσουν, έκαστος, την ηρωίδα που πρόκειται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επιβίωση της Γης μελλοντικά.

Τουλάχιστον οι περισσότεροι ηθοποιοί ενσαρκώνουν πειστικά τους ρόλους τους, με πρώτο και καλύτερο το Schwarzenegger. Η Linda Hamilton, επίσης, ως Sarah Connor αποτελεί μία ιδιαίτερα καλοδεχούμενη επιστροφή στο franchise. Επιπλέον, η Mackenzie Davis είναι μία εύστοχη επιλογή ως βιομηχανικά αναβαθμισμένη στρατιώτης, αποτυπώνοντας μία δυναμική φυσιογνωμία ως προστάτιδα της Daniella Ramos (η νέα ελπίδα της ανθρωπότητας) ενώ και ο Gabriel Luna ως Terminator Rev-9 αποτελεί τελικά μία ιδιαίτερα καλή επιλογή για τον ψυχρά θανατηφόρο εξολοθρευτή, αν και μένει κάπως αναξιοποίητος.

Το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για τον χαρακτήρα της Daniella (Natalia Reyes), όχι επειδή η ηθοποιός δεν κάνει καλά τη δουλειά της, αλλά κυρίως γιατί το σενάριο οδηγεί σε μία απότομη μετάβαση μεταξύ φοβισμένου ανθρώπου και γενναίου πολεμιστή, που δεν πείθει σε κανένα σημείο. Σε γενικές γραμμές, το Terminator: Dark Fate αναμφίβολα στέκεται αρκετά πιο πάνω από τις χειρότερες στιγμές του franchise, προσφέροντας μία γρήγορη ροή και διάφορες καλογυρισμένες σκηνές δράσης. Από την άλλη πλευρά, δύσκολα θα πεισθεί κανείς πως η σειρά των Terminator έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί ουσιαστικά σε κάτι περισσότερο από αναμασήματα των δύο πρώτων ταινιών.

Trailers

Jumanji: The Next Level
Σκηνοθέτης: Jake Kasdan (Jumanji: Welcome to the Jungle)
Πρωταγωνιστούν: Dwayne Johnson, Jack Black, Kevin Hart, Karen Gilian, Nick Jonas, Danny DeVito, Danny Glover
Πρεμιέρα: 12 Δεκεμβρίου

Το Jumanji: Welcome to the Jungle (2017) αποτέλεσε μία συμπαθητική και αρκετά διασκεδαστική αναβίωση της παλιότερης ταινίας του 1995, σημειώνοντας τεράστια εμπορική επιτυχία και ανοίγοντας φυσικά τον δρόμο για sequel (s). Η συνταγή είναι άλλωστε πρόσφορη για πολλαπλές συνέχειες, τοποθετώντας τη δράση στον κόσμο των βιντεοπαιχνιδιών και κατ’ επέκταση σε ποικιλία… επιπέδων που -βάσει σεναρίου- δεν χρειάζονται ιδιαίτερο κτίσιμο ή λογική για την ύπαρξή τους.

Code 8
Σκηνοθέτης: Jeff Chan (Grace: The Possession)
Πρωταγωνιστούν: Robbie Amell, Stephen Amell, Sung Kang
Πρεμιέρα: 13 Δεκεμβρίου (Αμερική)

Στον εναλλακτικό, σύγχρονο κόσμο του Code 8 το 4% των ανθρώπων έχουν υπερφυσικές δυνάμεις και διώκονται από τον νόμο. Ο Conner Reed (Robbie Amell), ένας νεαρός με την ικανότητα να δημιουργεί και να μεταχειρίζεται ρεύμα υψηλής τάσης με τα χέρια του, θα οδηγηθεί στο επάγγελμα του κακοποιού προκειμένου να σώσει την άρρωστη μητέρα του. Η σεναριακή του βάση σας θυμίζει κάτι;

The Witcher, 1η σεζόν
Πρεμιέρα: 20 Δεκεμβρίου (Netflix), 8 επεισόδια

Μαζί με το νέο trailer ανακοινώθηκε και η ημερομηνία προβολής για τις 20 Δεκεμβρίου. Αναμφίβολα, είναι μία από τις πλέον αναμενόμενες τηλεοπτικές σειρές, που ευελπιστούμε ότι θα μπορέσει να καλύψει επάξια το κενό του Game of Thrones. Κάθε νέο υλικό που παραδίδεται ενισχύει τις ελπίδες για μία δουλεμένη παραγωγή. Ελπίζουμε πως και η πλοκή θα αποδοθεί με τη δέουσα προσοχή. Όπως έχουν δηλώσει οι παραγωγοί, το Witcher θα αντλεί την έμπνευσή του πρωτίστως από τα βιβλία του Andrzej Sapkowski, αν και κάτι μας λέει ότι θα έχουν ρίξει και κλεφτές ματιές στα παιχνίδια της CD Projekt.

Hunters, 1η σεζόν
Πρεμιέρα: Εντός του 2020 (Amazon Prime), 10 επεισόδια

Ο Al Pacino αναλαμβάνει για πρώτη φορά πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία τηλεοπτική σειρά, ενσαρκώνοντας εδώ τον επικεφαλής της μυστικής οργάνωσης Hunters, με έδρα τη Νέα Υόρκη, που ως σκοπό έχει να εντοπίσει εκατοντάδες υψηλόβαθμους Ναζί που έχουν διαφύγει στην Αμερική και σκοπεύουν να δημιουργήσουν το Τέταρτο Ράιχ.

Cine-TV Νέα

Μία ακύρωση και ένα πράσινο φως για τα prequels του Game of Thrones
Αναταραχές στο τηλεοπτικό σύμπαν που είναι βασισμένο στα βιβλία του George R.R. Martin. Σύμφωνα με το Deadline, το prequel, όπου πρωταγωνιστούσε η Naomi Watts και θα λάμβανε χώρα χιλιάδες χρόνια πριν τα γεγονότα του Game of Thrones, ακυρώθηκε, καθώς φαίνεται πως το πιλοτικό επεισόδιο δεν κατάφερε να δημιουργήσει ενδιαφέρον στους υπεύθυνους του HBO. Από την άλλη πλευρά, το Hollywood Reporter αναφέρει πως η δικτυακή υπηρεσία ανακοίνωσε σχεδόν άμεσα την έγκριση ενός διαφορετικού prequel, ονόματι House of the Dragon, το οποίο θα διαδραματίζεται 300 χρόνια πριν τα τεκταινόμενα της επιτυχημένης σειράς και θα επικεντρώνεται στην άνοδο και την πτώση του Οίκου των Targaryen.

Ο Ant-Man θα επιστρέψει
Σύμφωνα με το Hollywood Reporter τα γυρίσματα του δεύτερου sequel θα ξεκινήσουν στα τέλη του 2020, με πιθανή πρεμιέρα το 2021. Τα σκηνοθετικά καθήκοντα θα αναλάβει για άλλη μία φορά ο Peyton Reed, υπεύθυνος και για τις πρώτες δύο ταινίες.