Cine-TV | Τα καλύτερα Stand-Up Specials του 2021

ΤοCine-TV | 2021 ήταν μια χρονιά με πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα, δύσκολα όμως κάποιος θα την χαρακτήριζε ως μια αστεία χρονιά. Βέβαια, και η προηγούμενη από αυτή, δεν ήταν ιδιαίτερα πετυχημένη στα γέλια που μας προσέφεραν όσα συνέβησαν, οπότε κάπως μάθαμε να ζούμε με αυτό. Μέσα σε όλη την άσχημη κατάσταση λοιπόν, η κωμωδία συνέχισε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, ακόμη κι αν δέχθηκε και αυτή τα πλήγματά της, καθώς μέσα στο 2021 έπρεπε να αποχαιρετήσει και δύο από τους σπουδαιότερους που την υπηρέτησαν, πρώτα με τον Paul

Mooney, και στη συνέχεια με τον Norm Macdonald. Σαν να μην έφτανε αυτό, λίγες μόλις ημέρες μέσα στο 2022, απεβίωσε και ο Bob Saget.

Παρότι λοιπόν αποτελεί τεράστιο και γλυκανάλατο κλισέ, δεν παύει να είναι αλήθεια, ότι σε τέτοιες καταστάσεις είναι που χρειάζεσαι το γέλιο λίγο παραπάνω. Μια πολύ ωραία και αισιόδοξη ματιά στην κατάσταση της κωμωδίας εν καιρώ πανδημίας μάς προσέφερε το ντοκιμαντέρ Full Capacity, όπου ο πολύ αστείος Sam Morril καταγράφει την πορεία του στα comedy clubs μέσα στη χρονιά, παράλληλα με τον ρυθμό που ο κόσμος επιστρέφει σταδιακά σε αυτά, και κάπως έτσι, θα μπορούσαμε να κάνουμε και έναν παραλληλισμό για την εν γένει καθημερινότητά μας. Ας δούμε λοιπόν από την μεριά μας, ποιοι κωμικοί ξεχώρισαν για το 2021. Healing the world with comedy, που μας τραγούδησε φέτος κι ο Bo Burnam από το σπίτι του, αλλά μη ειρωνικά αυτή την φορά.

10- Danny Jolles – 6 Parts (Youtube)

Στο πρώτο special της καριέρας του, ο Danny Jolles δείχνει ότι έχει δουλέψει αρκετά ώστε να καταφέρει να παραδίδει καλά αστεία, πέρα από την αρχική εντύπωση ότι μπορεί να είναι απλά μια συμπαθής και κωμική φιγούρα με φύσει αστείο παρουσιαστικό. Γυρισμένο σε έξι ξεχωριστά μικρά μέρη, όπως ένα μαγαζί με είδη σερφ ή ένα κομμωτήριο, με έξι ξεχωριστές θεματικές και ελάχιστη παρουσία κοινού, η κωμωδία του περιλαμβάνει τα πάντα, από μηχανήματα για να μην κατουρηθεί κάποιος στον ύπνο του, μέχρι ρόλους άσχημων κομπάρσων σε διαφημίσεις ντόνατς. Χωρίς να κάνει κάποια ιδιαίτερη υπέρβαση, καταφέρνει να παραδώσει ένα τίμιο, σφιχτό και απολαυστικό πενηντάλεπτο.

9- Jo Firestone – Good Timing (Peacock)

Το Good Timing δεν είναι ακριβώς stand up special, αλλά αποτελεί μια εξαιρετική ιδέα και υλοποίηση, που δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητο. Η κωμικός Jo Firestone διδάσκει κωμωδία σε ηλικιωμένους, αλλά λόγω της πανδημίας όλα τα μαθήματα τον τελευταίο χρόνο γίνονταν μέσω διαδικτύου, ένα μέρος κάθε άλλο παρά πρόσφορο για κωμωδία.

Στο Good Timing βλέπουμε σε δομή ντοκιμαντέρ, το τελευταίο διάστημα, όπου επιτέλους συναντιέται με όλους τους μαθητές της, παρακολουθούμε αποσπάσματα από τα εργαστήρια όπου δοκιμάζουν ιδέες και υλικό μεταξύ τους, ακούμε τις ιστορίες τους και τι τους κράτησε τόσα χρόνια απ’ το να κυνηγήσουν το όνειρό τους, ενώ στο τέλος, έρχεται η κορύφωση με την πιο γλυκιά και (με ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο) αστεία παράσταση, όπου όλοι παίζουν σε ζωντανό κοινό για λίγα λεπτά, και περιλαμβάνει κόκαλα νεκρών συζύγων, γυμνό, τούμπες κ.α. Έξτρα credit για τον υπέροχα εύστοχο τίτλο.

8- Gianmarco Soresi – Shelf Life (The Laugh Button\Youtube)

Υπάρχουν κωμικοί που τους αντικρίζεις για πρώτη φορά και σκέφτεσαι “αυτός πρέπει να είναι αστείος”, και κωμικοί, που τους βλέπεις και σκέφτεσαι “Θεέ μου, δεν θα αντέξω να παρακολουθήσω πάνω από πέντε λεπτά”. Σε κάποιες (αρκετές θα λέγαμε) περιπτώσεις, οι κωμικοί της δεύτερης κατηγορίας, καταφέρνουν να γυρίσουν το παιχνίδι και τελικά να σε κάνουν, όχι μόνο να τους αντέξεις, αλλά να τους εκτιμήσεις κιόλας.

Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο Gianmarco Soresi στο πρώτο του μισάωρο σόλο. Που ό,τι χάνει σε διάρκεια, σε σχέση με την παραδοσιακή ώρα, το κερδίζει με την ποιότητα των καλογραμμένων αστείων του, παραδίδοντας ένα εξαιρετικό και συμπαγές μισάωρο. Αν τώρα κάποιος νιώθει ημιτελής με την μικρότερη διάρκεια, μπορεί να το συνδυάσει με το ένα από τα εξαιρετικά μισάωρα των Brian Simpsons ή Dusty Slay, στην τρίτη σεζόν The Standups στο Netflix και να έχει μια γεμάτη ώρα καλής κωμωδίας.

7- Ricky Velez – Here’s Everything (HBO)

Το Here’s Everything μπορεί να είναι το πρώτο special του Ricky Velez, ο ίδιος ο Ricky όμως δεν είναι καινούργιος στον χώρο, με το όνομα και την παρουσία του να εμφανίζονται συχνά εδώ κι εκεί, όντας από τους κωμικούς που σκέφτεσαι ότι άργησε κιόλας να πετύχει αυτή την αναγνώριση. Το κατάφερε εμφατικά βέβαια, με τον Judd Apatow να βρίσκεται μάλιστα στην παραγωγή, πράγμα που του δίνει σφραγίδα έγκρισης από νωρίς στην διαδικασία. Ένα special που ήταν προγραμματισμένο για την προηγούμενη χρονιά, το πρόλαβαν, όμως, οι εξελίξεις. Η καθυστέρηση βεβαία δεν δείχνει να το έβλαψε σε κανένα βαθμό.

6 – Dave Chappelle – The Closer (Netflix)

Τόνοι μελανιού και εκατοντάδες ώρες έχουν χρειαστεί για να συζητηθούν τα απόνερα που άφησε το Closer. Η λογική κίνηση θα ήταν να μην ασχοληθούμε καθόλου ή να προσπεράσουμε το κοινωνικό στοιχείο του special και να μιλήσουμε καθαρά για το κωμικό. Δεν θα το κάνουμε όμως, αφενός γιατί μακρυά από εμάς οι ισαποστάκηδες, κι αφετέρου, γιατί είναι βασικά κομμάτια της παράστασης. Για να παρακολουθήσεις λοιπόν και να απολαύσεις το Closer, αποτελεί βασική προϋπόθεση, το να θεωρείς τον Chappelle έναν καλό άνθρωπο και όχι τρανσφοβικό. Είναι ακριβώς ο ίδιος λόγος που δύσκολα πλέον δουλεύουν πολλά από τα αστεία του Louis C.K. (δηλαδή, μας αρέσουν τα τραβηγμένα αστεία, αλλά πρέπει να πιστεύω ότι δεν τα εννοείς πραγματικά για να είναι αστεία).

Κάποια από τα αστεία της παράστασης είναι τρανσφοβικά, κάποια άλλα πράγματι δεν είναι, και όπως φωνάζει ο ίδιος, είναι φυλετικά. Οι φυλετικές διακρίσεις άλλωστε, αποτελούν και το 90% του συνόλου της καριέρας του Chappelle. H ιστορία που κλείνει την παράσταση μπορεί σε μεγάλο βαθμό να ακούγεται ως “δεν είμαι ρατσιστής έχω και φίλους τρανς”, αλλά από την άλλη δείχνει σε μεγάλο βαθμό την ταυτότητα του Chappelle, κι ότι είναι ένας πολύ βαθιά ανθρώπινος χαρακτήρας (ειδικά για το status του), και όποιος τον έχει παρακολουθήσει αρκετά στην καριέρα του το γνωρίζει αυτό και μπορεί να απολαύσει ένα εξαιρετικό special, με έναν από τους σπουδαιότερους και πιο χαρισματικούς εν ζωή κωμικούς.

5 – Drew Michael – Red Blue Green (HBO)

O Drew Michael μπορεί να υπερηφανεύεται τουλάχιστον για ένα πράγμα: έκανε κωμωδία χωρίς κοινό πολύ πριν γίνει της μόδας, δηλαδή το 2018, με το τότε special του, πάλι για το ΗΒΟ, υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του Jerodd Carmichael. Στο φετινό Red Blue Green επιστρέφει μπροστά σε λίγο κόσμο, αλλά με ένα ιδιαίτερο τρόπο που πρέπει κάποιος να παρακολουθήσει όλη την παράσταση για να καταλάβει καλύτερα. Για να ενώσει αυτό το κομμάτι μαζί με το πάντα έξυπνο, αστείο, στοχαστικό και βαθιά ενδοσκοπικό κείμενό του. Μέσα σε όλο το υπέροχο special να του δώσουμε και λίγο ακόμα extra credit, αρχικά για το υπέροχο κλείσιμο και εν συνεχεία επειδή επιτέλους κάποιος κωμικός βγήκε μπροστά, με κόστος καριέρας, και έκραξε δεόντως τον Jimmy Fallon.

4 – Shane Gillis – Live in Austin (Youtube)

Παρότι λίγα χρόνια στον χώρο της κωμωδίας, η καριέρα του Shane Gillis έχει ήδη πολλά και περίεργα σκαμπανεβάσματα. Ξεκινώντας ως ένας νέος κωμικός, που προσπαθεί να πετύχει στον χώρο, κατάφερε κάτι που πολλοί κυνηγούν για χρόνια, ενώ άλλοι δεν καταφέρνουν και ποτέ: να συμπεριληφθεί στο καστ του Saturday Night Live. Την επόμενη ημέρα της ανακοίνωσης από το NBC, ένα απόσπασμα κάποιου παλιού του podcast που θεωρήθηκε ρατσιστικό, κυκλοφόρησε στα media, με αποτέλεσμα να χάσει την θέση πριν καν την πάρει.

Όπως είπε και ο ίδιος “όλοι όσοι έχουν γίνει canceled μέχρι στιγμής, ήταν ήδη πετυχημένοι και πλούσιοι, εγώ είμαι ο μόνος άνθρωπος που έγινε canceled πριν καν προλάβει να γίνει διάσημος”. Το που θα πάει η καριέρα του στο μέλλον δεν το ξέρουμε, στο μεσοδιάστημα όμως, ξεκίνησε το πολύ αστείο δικό του sketch comedy στο Youtube, εκεί όπου κυκλοφόρησε και το πρώτο του special, Live in Austin. Ξεκαρδιστικό και καθόλου ρατσιστικό.

3 – Rosebud Baker – Whiskey Fists (Comedy Central\Yotube)

Την Rosebud Baker την πρωτογνωρίσαμε το 2018, από το Inside Jokes του Amazon Prime. Μια σειρά ντοκιμαντέρ που παρακολουθούσε την πορεία αρκετών ανερχόμενων κωμικών, στην προσπάθειά τους να καταξιωθούν στο σπουδαίο φεστιβάλ κωμωδίας του Μόντρεαλ, Just for Laughs. Εκεί η Baker, πέραν του ότι ήταν από αυτούς που τελικά “τα κατάφεραν”, ξεχώριζε ήδη με το χιούμορ και την απόδοση των αστείων την.

Το ίδιο ύφος λοιπόν (χρησιμοποιώντας και το τότε ­υλικό της), μεταφέρει και στην πρώτη της solo παράσταση, με το υπέροχα σκοτεινό, μακάβριο, τολμηρό και αναπολογητικό κείμενό της να μην φρενάρει ούτε για μία στιγμή. Είτε πραγματεύεται προσωπικές τραγωδίες είτε μιλάει για εκτρώσεις, ακόμα και όταν τα βάζει με τους υγειονομικούς υπαλλήλους στην εποχή του Covid. Πραγματικά αδυσώπητη.

2 – Bo Burnham – Inside (Netflix)

Δεν υπάρχουν και πολλά να πει κάποιος για τον Bo Burnam που να μην έχουν ήδη ειπωθεί, όπως δεν πρέπει να υπάρχουν και πολλοί φίλοι της κωμωδίας που να μην έχουν παρακολουθήσει ήδη το Inside. Ίσως να μην χρειάζεται καν να μιλήσουμε για το μυαλό, την αρτιότητα, την αιχμηρότητα, τη διεισδυτικότητα των αστείων και των τραγουδιών του, καθώς και ολόκληρη την κωμική του παρουσία. Ό,τι αγγίζει, μετατρέπεται σε κωμικό ή/ και δημιουργικό χρυσό.

Είτε πρόκειται για τα “χαζά” τραγουδάκια ενός έφηβου, είτε για μία κωμική νεανική σειρά, είτε για ταινία, είτε για το αξεπέραστο magnum opus του, Make Happy. Ο Bo Burnam είναι η κωμική φωνής μιας ολόκληρης γενιάς, που μιλάει κατευθείαν στο χιούμορ αλλά και τις ανησυχίες της, και το Inside, κάποια στιγμή στο μέλλον, θα αποτελεί το καλλιτεχνικό αποτύπωμα της εποχής του covid και της καραντίνας.

1 – James Acaster – Cold Lasagne Hate Myself 1999 (Vimeo)

Θα έμοιαζε αδύνατο να φανταστούμε ότι σε μια χρονιά που κυκλοφορεί special ο Bo Burnam, δεν θα έχει καπαρωμένη την πρώτη θέση σε αυτή την λίστα, κάποιος, όμως, υπολόγιζε χωρίς τον Acaster. Δεν είναι ωραίο να ανακυκλώνεις γραφόμενά σου, αλλά μόνο αυτό που είχαμε γράψει για τον ίδιο, στην λίστα του 2018, μπορεί να περιγράψει το νέο του special: Το τέλειο παιχνίδι.

Ο James Acaster, με το Cold Lasagne Hate Myself 1999 παραδίδει ένα ακόμη αψεγάδιαστο κείμενο, με άριστη απόδοση, σε πολύ πιο προσωπικό τόνο αυτή την φορά και διάρκεια δύο ωρών. Δύο ώρες, όπου δεν λείπει και δεν περισσεύει τίποτα απολύτως, σε κανέναν τομέα. Ένα κείμενο που δεν θα κούναγες ούτε ένα σημείο στίξης, και μία απόδοση, που τα πάντα έχουν τον σκοπό τους και τα πάντα δουλεύουν άψογα.

Από μια παύση δευτερολέπτου μέχρι το σήκωμα ενός φρυδιού. Παρότι έχουν αρχίσει να τον αναγνωρίζουν και τα αμερικανικά μέσα του είδους σταδιακά, σίγουρα δεν έχει την αναγνώριση που του αξίζει επειδή είναι Βρετανός. Εμείς όμως οφείλουμε και θα το πούμε: ο James Acaster είναι ξεκάθαρα ο αρτιότερος κωμικός που υπάρχει αυτή την στιγμή στον πλανήτη.

The post Cine-TV | Τα καλύτερα Stand-Up Specials του 2021 appeared first on GameOver.

Keywords
cine, paul, bob, full, world, life, simpsons, netflix, closer, louis, status, red, blue, green, ηβο, extra, δεόντως, live, saturday, night, nbc, podcast, media, youtube, whiskey, amazon, opus, happy, james, gameover, www.youtube.com, Καλή Χρονιά, τελος του κοσμου, η ζωη ειναι ωραια, εξτρα, ηβο, ντονατς, καριερα, ντοκιμαντερ, ονειρο, περιεργα, ωρα, amazon, james, nbc, youtube, αξιζει, ανθρωπος, απλα, αστεια, βρισκεται, γελιο, γινει, δεόντως, διαστημα, δειχνει, δομη, εγινε, ειπε, υπαρχει, ειπωθει, εκτρωσεις, ενδιαφεροντα, εξι, εποχη, επρεπε, ερχεται, εξυπνο, ζωη, ιδεα, ιδεες, ιδιο, υπνο, υφος, κειμενο, κινηση, κωμωδια, κομμωτηριο, λειπει, ματια, μυαλο, παντα, ονομα, οντας, ποιοτητα, σεζον, σιγουρα, συνεχεια, σειρα, σκεφτεσαι, σπιτι, σφραγιδα, ταυτοτητα, τριτη, υλοποιηση, φεστιβαλ, φορα, χιουμορ, ωρες, green, αδυνατο, ασχημη, blue, bob, closer, ειδη, extra, εννοεις, φιλοι, full, γελια, gameover, happy, ιδιαιτερο, ιδιαιτερα, κομματι, κωμικος, life, louis, media, μπροστα, netflix, night, paul, opus, παιχνιδι, podcast, red, simpsons, status, saturday, υλικο, υπεροχο, world, ωραιο, whiskey, ξεκινησε
Τυχαία Θέματα