Chernobylite | Review

Η δίψα για ένα νέο Stalker δεν κατάφερε ποτέ να ξεθυμάνει πλήρως. Mε εξαίρεση βέβαια τα Metro, κανένα άλλο FPS δεν κατάφερε να φτάσει το μοναδικό αμάλγαμα του απόκοσμου και ρημαγμένου περιβάλλοντος και ανοιχτής φιλοσοφίας περιβάλλοντος με έντονα τα survival στοιχεία. Εν αναμονή του Stalker 2, το Chernobylite έρχεται ως μία ενδιαφέρουσα εναλλακτική επίσκεψη στο Chernobyl, αν και με αρκετά διαφορετικούς gameplay όρους.

Παρόλο

που το Chernobylite ήταν στην early access για περίπου δύο χρόνια, η πολωνική The Farm 51 φαίνεται σαν να είχε ένα σχετικό πρόβλημα στο πώς να περιγράψει το ύφος της εμπειρίας του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα μπέρδεμα αναφορικά με το τι ακριβώς προσπαθεί να είναι. Η αλήθεια είναι ότι στις πρώτες 1-2 ώρες ενασχόλησης δεν θα καταφέρει να βγάλει κάποιος ασφαλές συμπέρασμα.

Η εμπειρία ξεκινάει ως ένα γραμμικό FPS, δίνοντας στη συνέχεια την εντύπωση ότι θα μετατραπεί σε καθαρόαιμο survival. Δηλαδή ένα παιχνίδι όπου θα πρέπει να κάνουμε αλλεπάλληλες εξορμήσεις στην αφιλόξενη περιοχή του Chernobyl για τη συλλογή πρώτων υλών, ώστε να αναπτύξουμε τη βάση μας, θυμίζοντας έτσι δεκάδες παιχνίδια τύπου Subnautica, We Happy Few κ.λπ.

Αν και αυτό το κομμάτι παραμένει στον πυρήνα του gameplay, τελικά η εμπειρία αποφεύγει extreme “κακοτοπιές”. Τουτέστιν, δεν αναλώνεται σε μία “στεγνή” αναζήτηση πόρων για τη συναρμολόγηση εκατοντάδων αντικειμένων και την κουραστική προσπάθεια να κρατήσουμε ζωντανό τον χαρακτήρα μας αναζητώντας διαρκώς τροφή, νερό και μέρος για ύπνο. Σημειωτέoν ότι αυτό δεν αποτελεί κάποια μομφή προς τους προαναφερθέντες τίτλους· δυστυχώς όμως η μόδα των survival έχει μεταμορφωθεί σε λαίλαπα αδιάφορων και άκρως κουραστικών management παιχνιδιών.

Τα survival στοιχεία υπάρχουν, αλλά η πορεία του σεναρίου επιτρέπει στο παιχνίδι να προσεγγιστεί ως μία εμπειρία που μας καθοδηγεί μεθοδικά μέσω κεντρικών αποστολών, ακολουθώντας καλοδεχούμενα μία πιο παραδοσιακή single player δομή. Το σενάριο και οι χαρακτήρες γενικότερα αποτελούν τα πιο δυνατά σημεία του τίτλου, παράλληλα με την επίσκεψή μας στο πάντα γοητευτικό περιβάλλον του Chernobyl.

Το Chernobylite τοποθετείται 30 χρόνια μετά το ατύχημα του πυρηνικού εργοστασίου όπου παίρνουμε τον ρόλο του Igor, ενός Φυσικού, o οποίος θα επιστρέψει στο Pripyat για να ερευνήσει την εξαφάνιση της αρραβωνιαστικιάς του που είχε συμβεί κατά τη διάρκεια του ατυχήματος. Έχοντας πλέον καλύτερη γνώση του ορυκτού Chernobylite, το οποίο εμφανίστηκε κατά το ατύχημα, ο Igor μπορεί να εκμεταλλευτεί τις υπερφυσικές ιδιότητές του ώστε να κατασκευάσει ισχυρές συσκευές που θα τον βοηθήσουν στην έρευνά του αλλά και στην αντιμετώπιση της NAR, της μισθοφορικής ομάδας που επίσης βρίσκεται στο Chernobyl για τους δικούς της σκιώδεις λόγους.

Στο πλευρό μας θα έρθουν σταδιακά άλλοι πέντε συμπολεμιστές. Ειδικά ο Igor και αυτοί οι φίλιοι χαρακτήρες έχουν δεχθεί ιδιαίτερη φροντίδα στην ανάπτυξή τους, καταφέρνοντας να μας πείσουν να ενδιαφερθούμε πραγματικά για την πορεία τους, χάρη στις αξιομνημόνευτες προσωπικότητές τους. Όλοι οι διάλογοι διακρίνονται από ωριμότητα, μεταφέροντας με πλήρη φυσικότητα τα πάθη, τις φοβίες, τις ελπίδες τους αλλά και την παράνοια που τους έχει δημιουργήσει αυτό το περιβάλλον. Σημειωτέον ότι το παιχνίδι περιέχει αγγλόφωνη και ρωσική γλώσσα για τους διαλόγους, με τη δεύτερη επιλογή να συστήνεται ανεπιφύλακτα καθώς είναι εμφανές ότι δέχτηκε τη δέουσα προσοχή.

Η πορεία του παιχνιδιού παρουσιάζει μία ημερήσια ρουτίνα, όπου στην αρχή της μέρας επιλέγουμε την επόμενη αποστολή σε κάποια από τις πέντε περιοχές του Chernobyl. Με το πέρας της αποστολής επιστρέφουμε στη βάση, όπου μπορούμε να αξιοποιήσουμε το building mode για να φτιάξουμε διάφορες κατασκευές και εξοπλισμό καθώς και να μιλήσουμε με τους συμπολεμιστές μας για την ανάπτυξη του χαρακτήρα μας αλλά και να ακούσουμε τις δεκάδες ενδιαφέρουσες ιστορίες τους. Αφού ο Igor κοιμηθεί, ξεκινάει μία νέα μέρα και ο κύκλος επαναλαμβάνεται.

Ήδη από τα πρώτα βήματα της εμπειρίας σε κάθε νέα μέρα μπορούμε να επιλέξουμε είτε μία προαιρετική περιοχή, όπου θα επιδοθούμε απλά στο κυνήγι πρώτων υλών, είτε μία κεντρική αποστολή. Εδώ έρχεται και η ειδοποιός διαφορά από τα περισσότερα survival παιχνίδια, καθώς σχεδόν από την αρχή έως το τέλος του παιχνιδιού μπορείτε με πλήρη άνεση να ασχοληθείτε αποκλειστικά και μόνο με τις κεντρικές αποστολές, δίχως να “σπαταλήσετε” in-game μέρες εξερευνώντας περιοχές απλά και μόνο για να εντοπίσετε πρώτες ύλες.

Οι πόροι που βρίσκονται κατά τις κύριες αποστολές είναι υπεραρκετοί για τη συντήρηση της βάσης αλλά και την κατασκευή των διαφόρων μηχανημάτων, πυρομαχικών και βελτιωμένου εξοπλισμού. Το Chernobylite καταφέρνει έτσι να παντρέψει ιδανικά το survival στοιχείο με μία περιπέτεια που καθοδηγείται πλήρως από το σενάριο. Το δίχως άλλο θα θελήσετε έτσι κι αλλιώς να προχωράτε από τη μία κεντρική αποστολή στην επόμενη καθώς η The Farm 51 έχει φροντίσει να είναι πάντοτε ενδιαφέρουσες και γραμμένες -χωρίς εξαίρεση- με μεράκι και προς όφελος της ανάπτυξης του σύμπαντος και -κυρίως- των χαρακτήρων.

Σχεδόν κάθε κεντρική αποστολή (ο αριθμός των οποίων είναι χορταστικός) περιέχει σε κάποιο σημείο της την ανάγκη να κάνουμε κάποια δύσκολη επιλογή. Ανάλογα με τις επιλογές συχνά ενδέχεται να εξοργίσουμε ένα από τους πέντε συμπολεμιστές μας, ενδυναμώνοντας ταυτόχρονα τις σχέσεις με κάποιον άλλο.

Όπως προείπαμε, οι χαρακτήρες είναι τόσο καλογραμμένοι ώστε ο θυμός ή η επιβράβευσή τους να είναι πάντα αντιδράσεις σύμφωνες με την προσωπικότητα και τους στόχους τους, κάτι που κατά συνέπεια δίνει ακόμα περισσότερη βαρύτητα στην απόφασή μας. Επιπροσθέτως, τις περισσότερες φορές οι επιλογές μας ενδέχεται να έχουν αντίκτυπο σε κάποια επερχόμενη αποστολή -κάτι που ίσως φανεί αρκετές ώρες μετά- ή ακόμα και να επηρεάσουν την εμφάνιση ή την ακύρωση άλλων αποστολών.

Για παράδειγμα, θα αποφασίσετε να σκοτώσετε έναν μυστήριο τύπο που έρχεται να κλέψει τα εφόδια από μία μυστική τοποθεσία ή θα τον αφήσετε να ζήσει, προκαλώντας την αντίδραση του Olivier που θεωρεί ότι η απόφασή μας μπορεί να οδηγήσει τον δράστη κατευθείαν στην εχθρική NAR; Θα ρίξετε ένα εχθρικό ελικόπτερο κατόπιν εντολής του οξύθυμου Mikhail ή θα αρνηθείτε φοβούμενοι ότι ίσως επιβαίνουν αθώοι, προκαλώντας την οργή του αλλά έχοντας τη σύμφωνη γνώμη του Olivier;

Οι αποστολές τελικά καταλήγουν στο λεγόμενο heist mission (μία αποστολή που είναι διαρκώς στο επίκεντρο όλων των υπολοίπων) όπου όλοι οι χαρακτήρες θα πρέπει να συνεργαστούν για να διεισδύσουν στην πάνοπλη εχθρική βάση της NAR. Η εν λόγω αποστολή έρχεται να θυμίσει σε ύφος το Suicide Mission του Mass Effect 2, αποτελώντας την ιδανικότερη δυνατή κορύφωση της περιπέτειας, με πλήθος από επιλογές που έχουν γερές βάσεις στις ιδιοσυγκρασίες όλων των φίλιων χαρακτήρων καθώς και του ίδιου του Igor.

Παρόλο όμως που η The Farm 51 έδωσε τη δέουσα προσοχή στη γραφή μίας πραγματικά ενδιαφέρουσας ιστορίας, η περιπέτεια σκοντάφτει όσον αφορά στο αμιγώς gameplay κομμάτι, κινούμενο σε (υπέρ) απλουστευμένα μονοπάτια. Στο crafting τμήμα, που απαντάται κυρίως στη βάση, η ομάδα ανάπτυξης πόνταρε πολλά στην απλότητα, κάτι που όσον αφορά τον γράφοντα αποτελεί ένα αρκετά θετικό στοιχείο. Η διαχείριση της βάσης και η ανάπτυξή της πετυχαίνεται αποφεύγοντας τη συνήθη πλειάδα επιλογών που συναντάται στα survival παιχνίδια. Εδώ συναντάμε τα απολύτως απαραίτητα από πρώτες ύλες αλλά και πιθανές κατασκευές.

Υπάρχει μία αμυδρά προσπάθεια για εμβάθυνση, απαιτώντας από εμάς να διαχειριστούμε το πόσο φιλόξενη είναι η βάση (απαραίτητο για το ηθικό των συμπολεμιστών), αν έχει την απαιτούμενη ηλεκτρική ενέργεια, το φιλτράρισμα του αέρα καθώς και την καταπολέμηση της ραδιενέργειας, όμως η διατήρηση αυτών των ισορροπιών είναι σχεδόν σε απελπιστικό βαθμό ρηχή. Για να μην μακρηγορούμε, όσον αφορά στο crafting στοιχείο, το πλήθος των επιλογών είναι σε αυτό το σημείο που πιστεύουμε ότι θα πείσει όσους απεχθάνονται αυτούς τους μηχανισμούς ότι δεν θα αποτελέσει τροχοπέδη στην εμπειρία , αλλά ταυτόχρονα μάλλον θα αφήσει απογοητευμένους τους λάτρεις των πιο hardcore δειγμάτων του είδους.

Εκεί που είναι περισσότερο ξεκάθαρο ότι το Chernobylite έχει πρόβλημα, αφορά στην ποικιλία των περιοχών όπου διεξάγονται οι αποστολές. Συνολικά υπάρχουν πέντε περιοχές που μπορούμε να επισκεφτούμε, η έκταση των οποίων είναι ιδιαίτερα περιορισμένη. Αντιλαμβάνεστε ότι πέντε μόλις περιοχές μικρού μεγέθους είναι απελπιστικά λιγοστές για να υποστηρίξουν ικανοποιητικά το πλήθος αποστολών που οδηγούν σε μία καθαρή διάρκεια περίπου 15 ωρών, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε αποστολή διαρκεί το πολύ 30 λεπτά.

Έλλειψη ποικιλίας αλλά και προσκόλληση σε παλιότερες εποχές παρουσιάζεται και στο αμιγώς gameplay κομμάτι του. Το stealth στοιχείο δεν θα μπορούσε να είναι πιο τυπικό, με τη μόνη τακτική να έρχεται στην προσπάθειά μας να πλησιάσουμε την πλάτη των εχθρών. Η A.I. δεν παρουσιάζει καμία ιδιαιτερότητα, με τους στρατιώτες να μην κάνουν τίποτε άλλο πέραν από τις περιπολίες τους.

Με αυτό εννοούμε ότι δεν θα δείτε ποτέ κάποια διαφορετική ρουτίνα στα animations τους, που θα μπορούσε έστω να δώσει την εικόνα μίας πιο φυσικής συμπεριφοράς. Η ανταλλαγή πυροβολισμών επίσης είναι η πλέον τυπική για FPS παιχνίδι, αν και τουλάχιστον η αίσθηση των όπλων είναι αρκετά ικανοποιητική και η A.I. εδώ βρίσκεται σε καλύτερα επίπεδα. Όντας μία υπερφυσική εκδοχή του Chernobyl τα τέρατα δηλώνουν το παρόν, ωστόσο με μόνο δύο είδη και αρκετά αδιάφορο σχεδιασμό.

Όπως καταλαβαίνετε, το Chernobylite θα πρέπει να το προσεγγίσετε κυρίως ως μία story-driven περιπέτεια, όπου η δράση και το stealth έχουν απλά και μόνο το ρόλο ενός αναγκαίου συνοδευτικού, που εξυπηρετεί την ανάγκη να περιέχει την απτή ύπαρξη άμεσου κινδύνου, γήινου και μεταφυσικού.

Οπτικά το Chernobylite σίγουρα δεν ταράζει τα νερά, αλλά και πάλι καταφέρνει να απεικονίσει με όμορφα μουντό τρόπο την αποσύνθεση αυτής της εμβληματικής περιοχής, πείθοντας για την απόκοσμη φύση του περιβάλλοντος. Παρά το μικρό μέγεθος των περιοχών, αυτές είναι διανθισμένες με όμορφα οπτικά εφέ και καιρικές συνθήκες, που φέρνουν κάποιες διαφοροποιήσεις σε μερικές επισκέψεις μας, έχοντας παράλληλα ορισμένα εύστοχα τοποθετημένα οράματα, που δεν το παρακάνουν στη συχνότητά τους.

Εν κατακλείδι, αν και οι περιορισμοί στο gameplay και τις περιοχές είναι αναμφίβολα σημαντικοί, εξίσου σημαντική θεωρούμε ότι είναι και η προσπάθεια της The Farm 51 στο θέμα της γραφής και της δημιουργίας πραγματικά ανθρώπινων χαρακτήρων καθώς και στο θέμα των ποικίλων αποφάσεων, η βαρύτητα και οι επιπτώσεις των οποίων δεν συναντάται συχνά σε πολύ πιο βαρύγδουπες παραγωγές.

Ναι, το gameplay είναι σχεδόν συνοδευτικό και το περιβάλλον περιορισμένο, στοιχεία όμως που τελικά δεν στάθηκαν εμπόδιο στην πλήρη απορρόφησή μας στη δυσχερή περιπέτεια του Igor και των συντρόφων του.

Το Chernobylite κυκλοφορεί από τις 28/7/21 για PC ενώ τον Σεπτέμβριο του 2021 αναμένονται εκδόσεις του για PS4, PS5, Xbox One και Xbox Series. Το review βασίστηκε σε review code που λάβαμε από την The Farm 51.

The post Chernobylite | Review appeared first on GameOver.