Bravely Default II – Review

Τέσσερις ήρωες, κρύσταλλοι και Αστερίσκοι ξανά μαζί.

Οκτώ χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου τίτλου της σειράς Bravely Default για το Nintendo 3DS, οι πιστοί των JRPGs καλούνται να κάνουν ένα νέο ταξίδι, σε μια νέα συνέχεια του αρχικού τίτλου. Εκείνο το πρώτο Bravely Default ήταν ένας τίτλος που έκανε τους θιασώτες

Τέσσερις πρωταγωνιστές, παρόμοια αισθητική στο σχεδιασμό του χάρτη και των χαρακτήρων, το σύστημα των Jobs που ερχόταν να αντικαταστήσει εκείνο των Crowns. Δεν ήταν, πλέον, όμως ένα Final Fantasy. Το Bravely Default απέκτησε τη δική του ταυτότητα, ένα άμεσο sequel του πρώτου παιχνιδιού και εκμεταλλεύτηκε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του 3DS – καλά, ή άσχημα, αυτό έχει ήδη κριθεί από το κοινό.

Μια κονσόλα και οκτώ χρόνια αργότερα, μέσα στα οποία η σειρά πειραματίστηκε με διάφορα και φαίνεται να ανδρώθηκε, η Square Enix μάς δίνει μια νέα συνέχεια. Είναι το Bravely Default 2, και όχι ένα Bravely Third ή κάτι παρεμφερές.

Είναι ένας νέος κόσμος, με νέους χάρτες, νέα περιβάλλοντα, ένα νέο καστ πρωταγωνιστών, μια νέα ιστορία…και με μια πληθώρα στοιχείων που έχουμε δει ήδη μυριάδες φορές στο παρελθόν, χαρακτηριστικά που μας έχουν εντυπωσιάσει ή μας έχουν εκνευρίσει και απογοητεύσει – κοντολογίς, όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που αποτελούν την πεπατημένη του είδους και κάνουν ακόμα και τον πιο αδαή να υποψιάζεται για το τι μπορεί να περιμένει.

Γιατί να πρέπει η Square Enix να ακολουθήσει διαφορετικό μονοπάτι, όταν η συνταγή που προσφέρει είναι η ίδια; Φυσικά, για να μην εγείρουμε λανθασμένες αντιδράσεις, δεν σημαίνει πως αυτό είναι απαραίτητα κακό. Κάτι που μας κάνει να περνάμε όμορφα στο παρελθόν, μπορεί να μας κάνει να περνάμε όμορφα και στο μέλλον. Αυτό, όμως, δεν μας εμποδίζει κάποια στιγμή να κουραστούμε. Κάτι τέτοιο γίνεται και με τον τρίτο τίτλο της σειράς.

Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. H υπόθεση του Bravely Default 2 εκτυλίσσεται στην ήπειρο Excillant. Μία ήπειρο που φιλοξενεί πέντε βασίλεια, μια μεγάλη ποικιλία σε χλωρίδα αλλά και αρκετές γεωγραφικές διακυμάνσεις. Σε αυτόν τον τόπο, το κύμα ξεβράζει έναν ταλαιπωρημένο ναυτικό, τον Seth, ο οποίος όμως αδυνατεί να θυμηθεί λεπτομέρειες από την αποστολή του, αλλά και την ίδια του τη ζωή, πριν από το ναυάγιο.

Ξυπνώντας σε μια ήπειρο που δε αναγνωρίζει, συναντά τη Gloria, την πριγκίπισσα του κατεστραμμένου, πλέον, βασιλείου της Musa και τον ακόλουθό της, οι οποίοι του παρέχουν βοήθεια. Μέσα από αυτούς, θα αρχίσει να γνωρίζει τα βασίλεια του νέου κόσμου, αλλά και θα συναντήσει δύο ακόμα ταξιδιώτες – τον μάγο Elvis και την μισθοφόρο Adelle.

Πολύ σύντομα, ο Seth θα συνειδητοποιήσει ότι κάθε ένας από τους συντρόφους του στο ταξίδι έχει τη δική του ατζέντα, η οποία περιστρέφεται στη συλλογή συγκεκριμένων αντικειμένων: των Κρυστάλλων των Τεσσάρων Στοιχείων της Musa, oι οποίοι έχουν διασκορπιστεί στον κόσμο, αλλά και τη συλλογή των Αστερίσκων, των λίθων που ευθύνονται για την απόκτηση και την εκμάθηση ξεχωριστών ταλέντων και ικανοτήτων. Οι Κρύσταλλοι και οι Αστερίσκοι, όμως, είναι απαραίτητοι για να διατηρηθεί η ειρήνη αλλά και η ισορροπία στον κόσμο, η οποία απειλείται.

Έτσι ο Seth και οι σύντροφοί του (τέσσερις πάντα στον αριθμό) θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι για να συλλέξουν αυτά τα αντικείμενα, ενώ έρχονται αντιμέτωποι με εχθρικές δυνάμεις που σχετίζονται με το χαμό της Musa, την επερχόμενη απειλή στον κόσμο…αλλά και με πολλά περισσότερα πράγματα, τα οποία αποκαλύπτονται σταδιακά καθώς περνούν τα κεφάλαια.

Στα θετικά της πλοκής μπορούμε να αναφέρουμε με ευκολία το μυστήριο που είναι διάχυτο σε κάθε κεφάλαιο του τίτλου, αλλά και στο πόσο αρκετά πιο ώριμος μπορεί να γίνει ο αφηγηματικός τομέας σε σχέση με τους προκατόχους του. Κάθε νέο βασίλειο, κάθε νέα πόλη κρύβει τους δικούς της ανθρώπους και τη δική της ιστορία, η οποία μπορεί πολύ εύκολα να γίνει τραγική και δυσάρεστη όσο περισσότερο συνεχίζουμε στην ιστορία μας.

Ειδικότερα οι Αστερίσκοι, οι οποίοι επηρεάζουν αρνητικά τους κατόχους τους και εξαπολύουν μεγάλο κακό γύρω τους, μπορούν να αφηγηθούν ιστορίες και subplots που παίζουν με τα συναισθήματά μας το ίδιο εύκολα όπως και με τους ανθρώπους του κόσμου. Και όμως, όσο και αν κάποια πράγματα μας εντυπωσιάζουν, στο γενικότερο σύνολό του το παιχνίδι μάς δίνει όλα τα εργαλεία για να χαρτογραφήσουμε εμείς οι ίδιοι την εξέλιξή του.

Τέσσερα κεφάλαια για κάθε έναν από τους Κρυστάλλους, με το υπόλοιπο κομμάτι του παιχνιδιού να οδηγεί στην κορύφωση της πλοκής…πάνω-κάτω ό,τι ακριβώς συνέβαινε και με τους προηγούμενους τίτλους της σειράς. Γνώριμα μοτίβα, τα οποία δεν περιορίζονται μόνο εδώ. Γιατί, φυσικά, δεν γίνεται να παραβλέψουμε το γεγονός ότι ο πυρήνας της μάχης είναι ο ίδιος, ανόθευτος σε σχέση με το παρελθόν, χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες στην προσέγγισή του.

Ο γνώριμος μηχανισμός Bravely & Default επιστρέφει στις turn-based αναμετρήσεις του παιχνιδιού. To Bravely & Default σύστημα επιτρέπει στους χαρακτήρες μας να πραγματοποιήσουν μέχρι τέσσερις διαφορετικές κινήσεις σε ένα γύρο, με τη χρήση των BP, των γνώριμων, πλέον, Πόντων Μάχης. Με τις διαθέσιμες κινήσεις που του επιτρέπονται, ο χαρακτήρας μας μπορεί να επιτεθεί, να χρησιμοποιήσει μαγεία, αντικείμενα αλλά και να αλλάξει τα όπλα του, επιτυγχάνοντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τα εκάστοτε δεδομένα της μάχης.

Αυτό επιτυγχάνεται είτε με τη χρήση άμεσα του Brave -ο οποίος επιτρέπει στον εκάστοτε χαρακτήρα να επιτεθεί έως και 4 φορές, αλλά με κόστος ο συντελεστής να πάει στο -4, που σημαίνει ότι για τέσσερις γύρους δεν θα έχουμε τον έλεγχο του συγκεκριμένου χαρακτήρα-, είτε με τη χρήση του Default, ώστε ο χαρακτήρας μας να αμυνθεί και να αποθηκεύσει BP, για περισσότερες επιθέσεις κατά τη διάρκεια της μάχης.

Η λογική του συγκεκριμένου μηχανισμού μάχης επιτρέπει σε κάθε παίκτη, ακόμα και εκείνον που έχει μηδαμινή εμπειρία με τη σειρά, να απολαύσει το παιχνίδι, χωρίς να έρθει αντιμέτωπος με πολύπλοκους και περίεργους μηχανισμούς. Ωστόσο, όπως έχει αποδειχθεί στο παρελθόν, κάθε παιχνίδι έρχεται να κάνει τις δικές του αλλαγές, κάνοντάς το (ή, τουλάχιστον, προσπαθώντας) πιο ενδιαφέρον. Έτσι, περισσότερο από 50 ώρες μετά την έναρξη του τίτλου, μπορούμε μετά βεβαιότητας να ισχυριστούμε πως το σύστημα μάχης του Bravely Default 2 είναι το πιο βελτιωμένο, το πιο πλούσιο και το πιο ενδιαφέρον σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς.

Ας ξεκινήσουμε αρχικά με τις διαφοροποιήσεις σε σχέση με τον προκάτοχό του. Αρχικά, πολλά νέα αντικείμενα έχουν προστεθεί, τα οποία αναιρούν λειτουργίες των προκατόχων του. Για παράδειγμα, μετά τη λήξη μιας μάχης, αν δεν είχαμε λάβει καθόλου ζημιά, μπορούσαμε να πάμε σε νέο γύρο αναμετρήσεων με εχθρούς, οι οποίοι παρείχαν αυξημένες ανταμοιβές.

Ο μηχανισμός αυτός δεν υφίσταται πλέον, ενώ ο μοναδικός τρόπος για να συμβεί αυτό κατά τη διάρκεια της μάχης, και ίσως και ο πιο τίμιος (σχόλιο για το οποίο θα μιλήσουμε αργότερα) είναι να έχουμε καταναλώσει συγκεκριμένα αντικείμενα, τα οποία και προσελκύουν συγκεκριμένες ομάδες αντιπάλων για συνεχόμενες μάχες. Παράλληλα, ο Bravely Second μηχανισμός, που επέτρεπε ουσιαστικά περισσότερες κινήσεις, πλέον δεν υφίσταται.

Αντί αυτού, η μάχη δίνει περισσότερη βαρύτητα στις ειδικές επιθέσεις κάθε κλάσης, οι οποίες μπορούν να καταφέρουν μεγαλύτερη ζημιά στους αντιπάλους, αλλά και να προσφέρουν buffs σε όλους τους χαρακτήρες της ομάδας μας, με τα buffs να υφίστανται μέχρι να τελειώσει η μάχη.

Η μεγαλύτερη, ίσως, διαφοροποίηση είναι η εισαγωγή ενός μηχανισμού αναμονής, ο οποίος απεικονίζεται σαν μια μπάρα που γεμίζει, με το πλήρες γέμισμα να σηματοδοτεί ταυτόχρονα την έναρξη του γύρου μας. To turn bar σύστημα μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες. Ο παίκτης θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψιν το συνολικό βάρος του εξοπλισμού των χαρακτήρων. Όσο περισσότερο βάρος κουβαλά κάποιος χαρακτήρας πάνω του, τόσο πιο πολύ θα αργεί να ριχτεί στη μάχη, με τα ανάλογα αποτελέσματα.

Αν, μάλιστα, κάποιος χαρακτήρας θεωρείται πως είναι παραφορτωμένος (overloaded), τότε τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα αναφορικά στο χρόνο αναμονής. Πρόκειται, με άλλα λόγια, για έναν μηχανισμό που ούτε καινούριος είναι για το είδος, ούτε αναμένεται να χαροποιήσει ιδιαίτερα μια μερίδα παικτών που ίσως να ξεκινάνε για πρώτη φορά το ταξίδι τους με ένα παιχνίδι, που μυρίζει παλιό, κλασσικό JRPG από μακριά.

Όμως θεωρούμε πως το ήδη σύνθετο και πρωτότυπο σύστημα μάχης γίνεται ακόμα καλύτερο, καθώς στη συνταγή του gameplay προστίθεται και μια γεύση στρατηγικής προσέγγισης, που θεωρούμε ακράδαντα πως ενισχύει σημαντικά και απολαυστικά την εμπειρία – ιδίως αν αναλογιστούμε πως ο μηχανισμός αυτός επηρεάζει και τους αντιπάλους μας.

Κατά τη διάρκεια της μάχης μια οπτική ένδειξη με θαυμαστικά σηματοδοτεί την επικείμενη επίθεση εναντίον μας. Με τη χρήση των κατάλληλων skills μπορούμε να επιβραδύνουμε την κίνησή τους, κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο και δίνοντάς μας ένα καλό προβάδισμα. Για να γίνει αυτό φυσικά, χρειάζεται και ο εξοπλισμός των κατάλληλων ικανοτήτων, τα Abilities δηλαδή του παιχνιδιού.

Tα Abilities εξαρτώνται αποκλειστικά από τα διαθέσιμα Επαγγέλματα (Jobs), αλλά και τον βαθμό ανάπτυξής του. Το Bravely Default 2 εισάγει ακόμα μια ικανότητα σε κάθε Job, ανεβάζοντας τον μέγιστο διαθέσιμο αριθμό σε 12. Απαιτείται, επομένως, αρκετή δαπάνη χρόνου για να συγκεντρώσουμε τους απαραίτητους πόντους εργασίας (Job points ή JP για συντομία), το οποίο αυτομάτως υπονοεί μία και μόνο λέξη: grinding.

Δυστυχώς, όσο δυσάρεστη κι αν είναι η αίσθηση που μας προκαλεί αυτή η λέξη και μόνο στο άκουσμά της, εν τούτοις είναι κάτι απόλυτα απαραίτητο για να μπορούμε να συνεχίσουμε απρόσκοπτα την περιπέτειά μας – ειδικά στα αρχικά boss fights, που μπορούν να αποδειχθούν αρκετά απαιτητικά, λόγω της μη διαθεσιμότητας των Jobs με τα κατάλληλα ξόρκια και abilities που θα κάνουν τη ζωή μας λίγο πιο εύκολη. Για να εξομαλύνουν λίγο την κατάσταση, οι δημιουργοί προσφέρουν ένα mode εξερεύνηση.

Για δώδεκα ώρες συγχρονίζει τα δεδομένα των παικτών που παίζουν το παιχνίδι και δημιουργεί ένα travel log εξερεύνησης άλλων κόσμων, ενώ μας προσφέρει πολύτιμα αντικείμενα, όπως χρήματα και αντικείμενα που αυξάνουν την εμπειρία μας ή μας δίνουν Job Points. Ωστόσο, δεν καταφέρει να αναιρέσει εντελώς την αναγκαιότητα του grinding, καθώς μεγάλος παράγοντας εδώ είναι η τύχη – και μια ενδεχόμενη περίπτωση ατυχίας να βρει ο παίκτης το κατάλληλο αντικείμενο μέσα στο χρόνο είναι πάντα πιθανή.

Διαφοροποιήσεις υπάρχουν και στα ίδια τα Jobs. Αν και τα κλασσικά jobs, όπως οι White και Black Mage παραμένουν, κάποια Jobs έχουν αλλάξει όνομα και εξοπλιστικές απαιτήσεις. Για παράδειγμα, ο Knight έχει αντικατασταθεί από τον Vanguard, ο οποίος αντί για ξίφος, έχει πολύ καλή συμβατότητα με τα τσεκούρια, ενώ η Valkyrie έχει αντικατασταθεί από την Dragoon, με τις ίδιες ικανότητες στα ακόντια.

Με περισσότερα από 20 διαθέσιμα Jobs πάντως, και με πολύ περισσότερες διαθέσιμες ικανότητες σε σχέση με το παρελθόν, απαιτείται αρκετός χρόνος για να ανακαλύψουμε όλες τις λεπτομέρειες και να φτιάξουμε την ομάδα μας με τέτοιο τρόπο ώστε να αλληλοσυμπληρώνουμε τους χαρακτήρες μας και να καλύπτουν τις δυνατότητες και τις αδυναμίες μεταξύ τους.

Θα θέλαμε κάποια κομβικά Jobs, όπως εκείνο του Red Mage να ήταν διαθέσιμα από την αρχή, σε σχέση με κάποια άλλα με τα οποία δεν ασχοληθήκαμε καν. Αυτό μπορεί πολύ εύκολα να απογοητεύσει πιο άπειρους παίκτες, καθώς οι αναμετρήσεις με τους περισσότερους εχθρούς δεν είναι κάτι δύσκολο, αλλά η αναμέτρηση με ορισμένα bosses μπορεί να γίνει αρκετά εκνευριστική – και, ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας, ο οποίος και επηρεάζει τα stats, αδυσώπητη και ανελέητη.

Εν τέλει, όμως, δυσκολίες σαν και αυτή να είναι ένα από τα κομβικά σημεία που ανάγουν τον τίτλο στις χρυσές εποχές του είδους και θα κάνουν τους παίκτες να το λατρέψουν, ή να το μισήσουν.

Πιθανότατα λόγω της αυξημένης ισχύος του hardware, η περιπλάνηση στον κόσμο της Excillant είναι μια πανέμορφη εμπειρία. Τα περιβάλλοντα του κόσμου των Bravely Default και Bravely Second εξακολουθούν και είναι όμορφα στη μικρή οθόνη του 3DS, με το τρισδιάστατο εφέ να τονίζει το εικαστικό τομέα τους ακόμα περισσότερο. Ακόμα και χωρίς το προαναφερθέν εφέ, ωστόσο, ο κόσμος του Bravely Default 2 καταφέρνει εξίσου να μας εντυπωσιάσει.

Πόλεις και περιβάλλοντα είναι ζωγραφισμένα στο χέρι, με υπέροχα χρώματα και έναν εξαιρετικό εικαστικό τομέα στο σύνολό του, ενώ το design των κόσμων και οι λεπτομέρειες που το πλαισιώνουν, όπως η δύναμη μιας χιονοθύελλας, ανήκουν στα στοιχεία που αγαπήσαμε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας. Ο ίδιος ο χάρτης είναι απόλυτα προσβάσιμος στον παίκτη, με τις τοποθεσίες των main αλλά και των side quests να είναι απόλυτα εμφανείς, δίχως να κουράζουν άδικα.

Μια ακόμα σημαντική προσθήκη, ίσως και από τις πιο σημαντικές, είναι γενικότερα ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να αλληλοεπιδράσουμε με τον κόσμο. Για πρώτη φορά σε τίτλο της σειράς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το όπλο του Seth για να καταστρέψουμε αντικείμενα στον χάρτη, όπως δέντρα ή βράχους. Εκτός από το γεγονός ότι, σε συγκεκριμένα in-game events, ξεκλειδώνονται νέες οδοί πρόσβασης, μπορούμε να αποκτήσουμε αντικείμενα, χρήματα αλλά και εξοπλισμό, που μπορεί να βρούμε πολύ αργότερα μέσα στο παιχνίδι.

Το πιο σημαντικό στοιχείο αυτής της αλληλεπίδρασης, ωστόσο, είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να ξεκινήσουμε τη μάχη. Το Bravely Default 2 καταργεί οριστικά και αμετάκλητα τα random encounters, μιας και οι εχθροί περιφέρονται ελεύθερα πάνω στον χάρτη.

Έτσι, με ένα χτύπημα από πίσω, η μάχη ξεκινά και τα μέλη της ομάδας μας «νιώθουν γενναίοι», παρέχοντας έναν πρόσθετο Πόντο Γενναιότητας (Brave Point) για να ξεκινήσουν το γύρο τους. Η δυνατότητα αυτή είναι παραπάνω από καλοδεχούμενη, υπό την έννοια ότι έχουμε τον απόλυτο έλεγχο πάνω στις συνθήκες της μάχης, χωρίς να πρέπει να επιλέξουμε τον ρυθμό των encounters.

Θα πρέπει να σημειώσουμε, ωστόσο, ότι δεν είναι όλα ρόδινα. Όταν χτυπάμε κάποιον εχθρό, με άλλους εχθρούς να βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση, τότε ξεκινάνε αυτόματα οι συνεχόμενες μάχες, τις οποίες δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Έτυχε να βρεθούμε σε μειονεκτική θέση λόγω χαμηλών ποσοστών υγείας και πόντων ικανοτήτων καθώς πέσαμε σε μια τέτοια μάχη, με έναν ισχυρό αντίπαλο, και χωρίς τη δυνατότητα να μπορούμε να ξεφύγουμε.

Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουμε τη μάχη και όλη την πρόοδό μας, καθώς το auto save point ήταν μακριά και δεν υπήρχε πλησιέστερο save point για να ξεκουράσουμε την ομάδα μας. Μαθήματα αδικίας, τα οποία ωστόσο πρέπει να έχουμε κατά νου πως μπορεί να συμβούν ανά πάσα στιγμή, ώστε να λαμβάνουμε διαρκώς τα μέτρα μας.

Επιστρέφοντας στον οπτικοακουστικό τομέα του τίτλου, πρέπει να αναφέρουμε πως είμαστε εξίσου ικανοποιημένοι με τον τρόπο απόδοσης των χαρακτήρων. Αν και ο chibi σχεδιασμός εξακολουθεί και υφίσταται, η υψηλότερη ανάλυση στα πρόσωπα απαλύνει την έντονη -και ενίοτε- εκνευριστική αίσθηση καρτούν που απέδιδαν οι προηγούμενοι τίτλοι, χωρίς ωστόσο να σημαίνει ότι δεν θα τύχουν οι περιπτώσεις εκείνες που ο παίκτης δεν θα μορφάσει με το σχεδιασμό ορισμένων χαρακτήρων.

Το παιχνίδι δείχνει πανέμορφο σε docked mode, ενώ σε portable εξακολουθεί να είναι όμορφο, αλλά με πολύ έντονο aliasing ορισμένες φορές, που ενοχλεί. Επίσης, παρά την ενισχυμένη ιπποδύναμη του Switch, στα αρνητικά σημειώνονται οι οθόνες φόρτωσης (loading screens) και η καθυστέρηση που παρατηρείται πριν την έναρξη των story διαλόγων και, κυρίως, των party chats.

Χωρίς υπερβολή, οι οθόνες αυτές εμφανίζονται με τέτοια συχνότητα και «τρώγοντας» πολύτιμο χρόνο από το παιχνίδι, όπως και οι προαναφερθείσες καθυστερήσεις φόρτωσης των scripted events, κάτι που δεν είχαμε παρατηρήσει στους προκατόχους του και στο πιο «αδύναμο» 3DS.

Δεν γνωρίζουμε αν αυτό αποτελεί αποτέλεσμα της (πιθανής;) απειρίας που είχαν οι σχεδιαστές, καθώς το Bravely Default 2 αναπτύσσεται από την mobile ομάδα του τίτλου και όχι από εκείνη που έδωσε το Bravely Default και το Bravely Second. Γνωρίζουμε πάντως ότι είναι ένα ζήτημα από τα πιο μελανά, ίσως, του τίτλου. Για να επιστρέψουμε τώρα στα του ήχου, να αναφέρουμε πως τo cast που χρησιμοποιήθηκε για τις φωνές περιλαμβάνει σχεδόν όλες τις βρετανικές χροιές που γνωρίζουμε, πρακτική που εφαρμόζεται απόλυτα στο localization κομμάτι των τίτλων του είδους και δεν μας παραξενεύει ιδιαίτερα.

Επιπλέον, είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι και με την μουσική υπόκρουση του τίτλου. Ο Revo και η Sound Horizon επιστρέφουν μετά από την απουσία τους στο Bravely Second, για να μας χαρίσουν μερικές αξιομνημόνευτες μελωδίες και ένα καθ’ όλα εξαιρετικό soundtrack, με αποκορύφωμα τα σύντομα snipets που παίζονται κατά τη διάρκεια των ειδικών επιθέσεων.

Εν κατακλείδι, το Bravely Default 2 δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από την αναμενόμενη JRPG αίσθηση, την οποία και αποκομίσαμε από την πρώτη ημέρα διάθεσης του demo δοκιμής. Παρά τις όποιες βελτιώσεις που έγιναν από τότε με βάση την ανατροφοδότηση των παικτών, το Bravely Default 2 εξακολουθεί να είναι μια πλήρης, χορταστική JRPG εμπειρία, όπως τα παλιά, καλά παιχνίδια του είδους.

Όσο ελκυστικό και αν ακούγεται αυτό, να μην ξεχνάμε πως έχουμε επίσης να κάνουμε και με αντίστοιχες δυστροπίες, αλλά και κλισέ του είδους, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά (και αρνητικά) την εμπειρία μας. Στο σύνολό του, πάντως, το Bravely Default 2 είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση που προσφέρει απλόχερα πρόκληση, εξερεύνηση, διάθεση για πειραματισμούς, με το μόνο που απαιτεί να είναι ο χρόνος που οφείλουμε να έχουμε στη διάθεσή μας για να τα απολαύσουμε, και την υπομονή να αντιμετωπίσουμε ό,τι σταθεί στο διάβα μας.

Το Bravely Default 2 μπορεί να χαρίσει μερικές ενδιαφέρουσες στιγμές, αλλά μπορεί πολύ εύκολα να δυσκολέψει τον παίκτη που έχει πάρει λάθος αποφάσεις. Κάπου εκεί, αυτός ο παίκτης πρέπει να σταματήσει την πορεία του και να αλλάξει την στρατηγική του. Όμως το βάθος και η στρατηγική της μάχης μας αποζημιώνουν και μας υπόσχονται όχι ένα απλό ταξίδι, αλλά ένα ωραίο ταξίδι – κάτι που λείπει πολύ σήμερα.

Το Bravely Default II κυκλοφορεί από τις 26/2/21 για το Nintendo Switch. To review βασίστηκε σε review code που λάβαμε από τη CD Media.

The post Bravely Default II – Review appeared first on GameOver.