Body of Evidence – Review

Υπηρεσίες καθαρισμού…

Όσοι έχουν δει το θρυλικό Pulp Fiction του Quentin Tarantino σίγουρα θα θυμούνται τον χαρακτήρα του the Wolf που υποδυόταν ο Harvey Keitel. Ο Wolf ήταν επαγγελματίας “καθαριστής”, που ήξερε όλα τα μυστικά του κρυψίματος ενοχοποιητικών στοιχείων και γενικότερου καθαρισμού σκηνών εγκλήματος,

Έναν χαρακτήρα σαν τον Wolf θα κληθούμε να υποδυθούμε στο Body of Evidence. Η αλήθεια είναι ότι τα indie games αποτελούν πεδίον δόξης λαμπρόν για πρωτότυπες και ασυνήθιστες ιδέες, που σπάνια συναντάμε σε πρωτοκλασάτους τίτλους, και το παιχνίδι της Empyrean Games καταφέρνει να αποτελέσει μια ιδιαίτερη εμπειρία.

Ο χαρακτήρας μας ξεκινά ως ελεγκτής εισιτηρίων σε ένα τρένο, αλλά σύντομα θα κληθεί από ένα φίλο του να καθαρίσει το εργαστήριό του από ένα πτώμα, συνέπεια ενός ατυχήματος. Βλέποντας ότι έχει μάλλον έφεση στο επικερδές επάγγελμα, θα χωθεί στον κόσμο του εγκλήματος αναλαμβάνοντας δουλειές από μικρούς- αλλά και μεγαλοαπατεώνες.

Συνολικά θα κληθούμε να καθαρίσουμε 30 τοποθεσίες, με την κάθε μία να χρειάζεται γύρω στα πέντε λεπτά από το χρόνο μας. Γενικά, η ιστορία ξεκινάει απλά, αλλά στην πορεία έχει μερικές ενδιαφέρουσες και ευπρόσδεκτες ανατροπές που δίνουν παραπάνω βάθος και νόημα. Να αναφέρουμε όμως ότι το παιχνίδι δεν παίρνει τον εαυτό του υπερβολικά στα σοβαρά παρ’όλο το θέμα του. Παντού κυριαρχεί το μαύρο χιούμορ, ενώ βασικό τμήμα του και λόγος ενασχόλησης με αυτό είναι οι pop culture αναφορές.

Πολλές τοποθεσίες και χαρακτήρες είναι παρμένες από γνωστές ταινίες και σειρές, και σίγουρα μας κάνουν να χαμογελάμε στη θέα τους. Γενικά, η ιστορία και η υλοποίησή της μάλλον θα αρέσει στους περισσότερους και ειδικά στους σινεφίλ, ενώ η διάρκεια του τίτλου είναι ιδανική (ούτε μικρό, ούτε μεγαλύτερο από ό,τι πρέπει).

Οπτικά οι δημιουργοί επέλεξαν μια μινιμαλιστική προσέγγιση. Η οπτική είναι πρώτου προσώπου, ενώ τα περιβάλλοντα είναι μονοχρωματικά (για να κάνουν αντίθεση με το κόκκινο αίμα που θα χρειαστεί να καθαρίσουμε) και με μικρή λεπτομέρεια. Μην περιμένετε να δείτε υψηλές αναλύσεις και λεπτομερή facial models εδώ. Σίγουρα τα γραφικά σχεδιάστηκαν έτσι από επιλογή και ταιριάζουν σε indie τίτλο, αλλά από το μυαλό μας πέρασαν και σκέψεις ότι ίσως το budget και οι ικανότητες των σχεδιαστών να έπαιξαν το ρόλο τους.

Τα λίγα animation που υπάρχουν ακολουθούν τη ragdoll λογική, ειδικά όταν κουβαλάμε τα πτώματα μέχρι το σημείο αποκομιδής τους. Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί αυτό να μας δυσκολέψει από το να τα βάλουμε σε συγκεκριμένο σημείο (βαρέλι, πορτ μπαγκάζ κ.λπ.) αλλά και αυτό ίσως είναι συνειδητή επιλογή των προγραμματιστών.

Από την άλλη, ηχητικά το παιχνίδι σίγουρα μάς ικανοποίησε αρκετά. Οι ομιλίες του πρωταγωνιστή πριν κάθε επίπεδο είναι καλογραμμένες, η ερμηνεία του ηθοποιού είναι αρκετά επαγγελματική και η μουσική θυμίζει παλιές φιλμ νουάρ ταινίες και προσθέτει στη συνολική ατμόσφαιρα, αν και δεν περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό μουσικών κομματιών.

Όσον αφορά στο gameplay, οι στόχοι μας είναι αρκετά σαφείς. Σε κάθε τοποθεσία πρέπει να ξεφορτωθούμε έναν αριθμό πτωμάτων, να βρούμε το φονικό όπλο και έπειτα να κάνουμε το χώρο να αστράφτει σε περιορισμένο χρονικό διάστημα. Τα πτώματα είναι μερικές φορές κρυμμένα και πρέπει να ψάξουμε καλά για να τα ανακαλύψουμε, ανοίγοντας ντουλάπια, μετακινώντας έπιπλα κ.λπ. Τα μεταφέρουμε στον περιγεγραμμένο με πράσινο περιθώριο χώρο, σέρνοντάς τα, και έπειτα χρησιμοποιούμε τα εργαλεία μας για να καθαρίσουμε.

Έχουμε βούρτσα για το αίμα, μια σκούπα για τα γυαλιά, σπάτουλα για επιδιορθώσεις τοίχων κ.λπ. Πρακτικά. επιλέγουμε με τις σκανδάλες το κατάλληλο εργαλείο, εστιάζουμε στον λεκέ και κρατάμε πατημένο ένα κουμπί μέχρι αυτός να εξαφανιστεί. Τέλος, κάνουμε κλικ σε όλες τις πεσμένες καρέκλες, μετακινημένα έπιπλα κ.λπ. για να τα βάλουμε στη θέση τους και να κάνουμε τον χώρο σαν να μη συνέβη τίποτα.

Όλη η πρόκληση έγκειται στην παρατηρητικότητα του παίκτη, ο οποίος καλείται στο δεδομένο χρονικό περιθώριο να ανακαλύψει όλους τους λεκέδες και τα αντικείμενα με τα οποία θα αλληλεπιδράσει. Απλό concept αλλά περιέργως εθιστικό.

Σε συνδυασμό με τις σινεφίλ αναφορές, το ενδιαφέρον του παίκτη κρατιέται σε υψηλά επίπεδα και σίγουρα θα θέλει να δει τι του επιφυλάσσεται παρακάτω. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι απαραίτητο να καθαρίσουμε το χώρο 100%, αλλά αν το καταφέρουμε αυτό, φαίνεται στον κεντρικό χάρτη και δίνει ακόμα ένα κίνητρο στους completionists.

Σπανίως θα κληθούμε να λύσουμε και μερικούς απλούς γρίφους, ενώ σε λίγες περιπτώσεις πρέπει να “διαβάσουμε το σενάριο” και να δράσουμε όπως έδρασαν και οι πρωταγωνιστές των αντίστοιχων σκηνών στις ταινίες. Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το βανάκι μας χωράει μέχρι 10 πτώματα, και όποτε θέλουμε μπορούμε να μεταβούμε στη λίμνη και να το αδειάσουμε.

Πρόκειται για την πιο άχρηστη προσθήκη στο παιχνίδι, με σκοπό μάλλον να μεγαλώσει τη συνολική διάρκεια και δεν προσθέτει τίποτα παικτικά, καθώς απλά παίρνουμε τα bodybags και τα ρίχνουμε στη λίμνη. Μηδέν πρόκληση και νόημα και κάλλιστα αυτό το κομμάτι θα μπορούσε να λείπει.

Ανακεφαλαιώνοντας, πρόκειται για έναν ιδιαίτερο τίτλο. Τα κάπως χαμηλά και indie production values κρύβουν μια σύντομη αλλά εθιστική εμπειρία που θα αρέσει στους σινεφίλ gamers και θα προσφέρει μια αρκετά σπάνια gaming ενασχόληση. Όπως είπαμε και στην αρχή, τα παιχνίδια των ανεξάρτητων δημιουργών είναι ιδανικά για όσους επιζητούν το διαφορετικό…

Το Body of Evidence κυκλοφορεί από τις 17/12/20 για τα Switch και PC. To review βασίστηκε σε review code που λάβαμε από την No Gravity Games, εκδότρια του τίτλου.

The post Body of Evidence – Review appeared first on GameOver.