New Adventures In Hi-Fi vol.24

Αν και τα είπε ο Ηλίας για το Plissken, θα πω κι εγώ ότι από χρονιά σε χρονιά οι βελτιώσεις του φεστιβάλ είναι σημαντικές και πιάνουν τόπο. Ολόφρεσκα ονόματα και όλο και πιο καλές παροχές στο μοναδικό τέτοιου επιπέδου event στη χώρα μας. Ελπίζω μόνο να το καταλάβει έγκαιρα κι άλλος κόσμος πριν μας χαιρετήσει η διοργάνωση.

Άχρηστη Κυκλοφορία: Anouk – Sad Singalong Songs. Ήξερε κανείς ότι μετράει οκτώ άλμπουμ;

Daft Punk – Random Access

Μεγάλη κουβέντα θα πω και μεγάλη μπουκιά θα φάω. Είναι το καλύτερο από τα 4 άλμπουμ τους μέσα σε σχεδόν 20 χρόνια πορείας. Αλλά η μεγάλη κουβέντα είναι ότι μ’ αυτό το άλμπουμ μπορούν να κάνουν παρέα εκεί ψηλά που είναι ο πήχης, με τον Prince και το Sing ‘O The Times ή το Off The Wall του Michael Jackson ή ακόμα και το Part 3 των KC And The Sunshine Band (εδώ ο καθένας μπορεί να κάνει τη δική του αντιστοιχία). Το RAM είναι σαν να ενώθηκαν όλα τους τα άλμπουμ μαζί σαν transformer και να έφτιαξαν τον Megatron της ηλεκτρονικής disco. Αν μπορεί να χαρακτηριστεί ηλεκτρονικός δίσκος, γιατί με τους (ομολογουμένως ηλικιωμένους-πλην όμως γκουρού) session μουσικούς που έχουν μαζέψει οι δύο γάλλοι εδώ, είναι δύσκολο να πεις ότι είναι ένας ψηφιακός και όχι οργανικός δίσκος. Και όταν λέω οργανικός, εννοώ δίσκος με ψυχή, που έχει τα ups και τα downs της, την ομορφιά της και την κατήφεια της. Και θα ήταν πολύ κρίμα το RAM να περιοδεύσει πάνω σε μια πυραμίδα και όχι full band (σ.σ.: ο Λευτέρης έχει απόλυτο δίκιο, ότι θα έχουμε σιχαθεί το “Get lucky” μέχρι το τέλος τους καλοκαιριού).

Άχρηστη Πληροφορία: Ο Giorgio Moroder που διηγείται εδώ στο σχεδόν ομώνυμο κομμάτι, είναι υπεύθυνος για την παραγωγή του “Cat People” του David Bowie.

Tracks For Your Mixtape: “Giorgio by Moroder”, “Loose yourself to dance”, “Contact”

Video: “Give life back to music”

Click here to view the embedded video.

Holy Wave – Evil Hits (The Reverberation Appreciation Society)

Αν γράψεις «ψυχεδέλεια» στο search engine του site θα εμφανιστούν 93 αποτελέσματα. Και μου φαίνονται πολύ λίγα. Χάρη στο πολύ ωραίο αφιέρωμα του Μάνου Νομικού για τους Black Angels και το Austin Psych Fest τους, 2 μήνες πριν, έμαθα τους Holy Wave και μπορώ να μεγαλώσω τον παραπάνω αριθμό στα 94. Η πεντάδα από το Texas συμβαδίζει με όλους τους αδίστακτους αυτούς τύπους που επαναφέρουν το βρώμικο ψυχεδελικό surfάδικο garage ήχο (Night Beats, Black Lips, Thee Oh Sees). Μεγαλωμένοι στο Texas, συγκεκριμένα κατάγονται από το El Paso, ξέρουν να μαγειρεύουν πολύ καλό μεξικάνικο φαγητό, έχουν πολύ υλικό για κωμικά σκετσάκια, ταινίες και φεστιβάλ multimedia και γενικά έχουν πολλές γαμάτες ιδέες (ότι ξέρεις ξέρω…οι ίδιοι τα λένε αυτά) και αγαπούν το shoegaze. Το Evil Hits δεν είναι καινούργιο άλμπουμ, απλώς συγκεντρώνει πέντε κομμάτια από το πρώτο mini album τους “Knife Hits” και πέντε ακόμα από το περσινό τους ep “The Evil Has Landed”. Μελωδία και θόρυβος σε σολομώντειες δόσεις με πολύ echo.

Tracks For Your Mixtape: “Brahman”, “Albuquerque freakout”, “Spooky fuckin’ blues”

Video: “Albuquerque freakout”

Click here to view the embedded video.

Seasick Steve – Hubcap Music (Fiction Records)

Τον έχω αποθεώσει ξανά 1-2 φορές και θα το ξανακάνω με μεγάλη ευχαρίστηση όσο θα συνεχίζει να βγάζει τόσο δυνατούς δίσκους. Στα 72 του χρόνια δείχνει και ακούγεται τουλάχιστον 20 χρόνια νεότερος και όπως όλοι θα έπρεπε να ξέρουμε, γνωρίζει την μεγαλύτερη επιτυχία του στη μουσική (από τότε που όταν ήταν 14 χρονών σηκώθηκε κι έφυγε από το σπίτι του γιατί δε γούσταρε τον πατριό του). Ένας απλός και ταπεινός (με τη σπάνια πια έννοια) άνθρωπος που αγαπάει τα blues, την country και το rock’n’roll. Το Hubcap Music είναι το πρώτο του άλμπουμ στην Fiction Records (την εταιρία που έχει κυκλοφορήσει όλα τα άλμπουμ των Cure) και είναι ένα ακόμα μάθημα αμερικανικής μουσικής. Ο ήχος του δεν αλλάζει και δεν χρειάζεται να αλλάξει. Ωμός και τραχύς όπως πάντα (το “Freedom road” εδώ είναι η σημαία του ήχου του), ξύνει πληγές με τη φωνή του – έχοντας και πάλι τη βοήθεια του John Paul Jones (Led Zeppelin) σε όλο το δίσκο, του φίλου του πλέον Jack White στο “The way I do” και του κιθαρίστα Luther Dickinson (Black Crows, North Mississippi Allstars).

Άχρηστη Πληροφορία: του αρέσουν οι Foals.

Tracks For Your Mixtape: “Self sufficient man”, “Purple shadows”, “Heavy weight”

Video: “Purple shadows”

Click here to view the embedded video.

Mohammad – Som Sakrifis (Pan)

Δεν είμαι σε θέση (ακόμα ίσως) να πω με επιχειρήματα ποια είναι αυτά τα στοιχεία που κάνουν ένα drone δίσκο κακό ή καλό. Βαρετό ή καινοτόμο. Ρηχό ή ουσιαστικό. Αυτό μέχρι στιγμής είναι κάτι που το αισθάνομαι σε βάθος από την πρώτη ακρόαση ή δεν το βρίσκω ποτέ. Με τους Mohammad βρίσκομαι στην πρώτη περίπτωση. Αυτή του καλού, καινοτόμου και ουσιαστικού drone που νιώθω και μια ένοχη περηφάνια ότι παράγεται από ελληνικά χέρια. Αυτά του Δημήτρη Καρυοφύλλη (ILIOS) που χειρίζεται το oscillator, του Νίκου Βελιώτη στο τσέλο και του Κωνσταντίνου Κυριάκου (Coti K.) στο κόντρα μπάσο. Οι τρεις τους κυκλοφορούν το τρίτο τους άλμπουμ, για πρώτη φορά στην βερολινέζικη δισκογραφική Pan που όμως ίδρυσε ο Βασίλης Κουλιγκάς (τον είχαμε δει ως Family Battle Snake στο Synch του 2009). Το Som Sakrifis είναι όσο καταραμένα λυρικό και μαυρισμένο είναι το Monoliths And Dimension των SunnO))) για να το φέρω και σε ποιο γνωστό συγκρίσιμο μέγεθος.

Tracks For Your Mixtape: “Sakrifis”, “Lapli tero”

Audio: “Lapli Tero”

The National – Trouble Will Find Me (4AD)

Μπράβο τους για ένα λόγο. Περίμενα ότι μετά την επιτυχία του High Violet, θα προσπαθούσαν να κάνουν κάτι πιο χαρούμενο/αισιόδοξο ακόμη και εμπορικό. Να βγουν από την κατάρα τους και να δουν το ποτήρι μισογεμάτο. Αλλά τίποτα. Επιμένουν στη θλίψη. Βέβαια αυτό σημαίνει ότι κι εμείς πάλι θα κλαίμε το μακαρίτη (ο καθένας τον δικό του). Οι προθέσεις τους φαίνονται από το πρώτο κομμάτι που κάθε δεύτερο στίχο ο Matt Berninger παραπονιέται «…you should know me better than that» και καταλήγει «…I should live in salt for leaving you behind». Γίνονται καλύτεροι με όση περισσότερη μαυρίλα καταπίνουν («…it takes a lot of pain to pick me up»); Δυναμώνουν από τις αδυναμίες τους («…if I stay here trouble will find me»); Γιγαντώνονται όσο βουλιάζουν («…I won’t need any help to be lonely when you leave me»); Βγαίνουν σοφότεροι μετά από κάθε εσωτερική πάλη; Ίσως όλα αυτά μαζί, ίσως και όχι. Ίσως απλώς γνωρίζουν τόσο καλά αυτή τη φόρμουλα που για χρόνια κρατούσε ο Cave και οι Tindersticks, που πλέον μπορούν και γράφουν τέτοια κομμάτια ακόμα κι αν βρίσκονται σε παιδικό πάρτι.

Χρήσιμη Πληροφορία: ένα άκουσμα αξίζει να κάνεις και για τους Clogs τη μπάντα του κιθαρίστα Bryce Dessner, αν θες να κάνεις πιο βαθύ κόψιμο…

Άχρηστη Πληροφορία: το έγχορδο στο “I need a girl” είναι από τα χέρια του Owen Pallett των Hidden Cameras.

Tracks For Your Mixtape: “Fireproof”, “This is the last time”, “Sea of love”

Video: “Sea of love”

Click here to view the embedded video.