Gravitysays_i + Misuse @ Gagarin 205

Το παρατεταμένο χειροκρότημα του κατάμεστου Gagarin 205 στο τέλος της εμφάνισης των Gravitysays_i και λίγο πριν ξεκινήσουν οι Misuse, ήταν η καλύτερη απόδειξη ότι κάτι πήγε πολύ καλά την Παρασκευή το βράδυ.

Και πως να μην πάει, όταν έχεις μπροστά σου δύο από τις πιο δραστήριες ελληνικές μπάντες του σήμερα. Δύο συγκροτήματα που όχι μόνο έχουν κάνει ντόρο γύρω από το όνομά τους, αλλά φροντίζουν με κάθε ευκαιρία να τον δικαιολογούν. Δύο συγκροτήματα που, έξυπνα σκεπτόμενα, αποφασίζουν να μοιραστούν

τη σκηνή αναλαμβάνοντας εξ ημίσεως το ρίσκο και εισπράττοντας από κοινού την εν τέλει μεγάλη επιτυχία της βραδιάς.

Το γεμάτο Gagarin λοιπόν, ήρθε να δείξει πως ολοένα και περισσότερος κόσμος αναγνωρίζει τις σοβαρές μουσικές προσπάθειες από νέους ανθρώπους που σέβονται τους ακροατές τους αλλά πρώτα απ’ όλα σέβονται τους ίδιους τους εαυτούς τους.

Οι Gravitysays_i εμφανίστηκαν πρώτοι στη σκηνή. Το “The Roughest Sea” άνοιξε το σετ τους και τα κομμάτια από το ντεμπούτο τους ήταν αρκετά για να ζεστάνουν το χώρο και να δώσουν την ιδανική πάσα στο The Figures of Enormous Grey…. Και κάπου εκεί, το επίπεδο ανεβαίνει κατακόρυφα, σχεδόν ανησυχητικά. Ακούγοντας τα πρώτα λεπτά του “The Finger of Blame”, συνειδητοποιείς πως το συγκρότημα παίζει στη μεγάλη κατηγορία, πως ο ήχος που έχουν μοντάρει οι GSI είναι μοναδικός όχι μόνο για τα εγχώρια δεδομένα – θα ήταν πραγματικά κρίμα να τους περιορίσουμε τόσο -, αλλά αυτή τη στιγμή αποτελεί μια ολοκληρωμένη μουσική αντιπρόταση που μπορεί να σταθεί αυτόνομα και ανεξάρτητα απέναντι σε οποιαδήποτε αντίστοιχη πρόταση εντός ή εκτός συνόρων.

Με μια εντελώς απενοχοποιημένη ματιά προς την ελληνική παράδοση, τοποθετούν το σαντούρι δίπλα στην ηλεκτρική κιθάρα και τη βιόλα, αφομοιώνοντας πλήρως τις διευρυμένες επιρροές τους οι οποίες καλύποτυν ένα μέγαλο φάσμα της μουσικής του περασμένου αιώνα. Είναι εντυπωσιακό το πως χτίζουν το “The Urge of Identity” πάνω στον θρυλικό “Καϊξή”, ένα σημαντικό ελληνικό τραγούδι της μεταπολεμικής εποχής, φτάνοντας σε σημείο ανατριχίλας δε, όταν στο κομμάτι προστίθενται τα φωνητικά της τετραμελούς αντρικής χορωδίας που συνοδεύει το γκρουπ. Η ενέργεια και η συναισθηματική φόρτιση που απλόχερα προσφέρουν οι Gravitysays_i είναι κάτι το συγκλονιστικό.

Έυχομαι η φράση που ακούστηκε στο τέλος του σετ, πως “αυτή είναι η τελευταία εμφάνιση των Gravity με αυτή τη μορφή”, να είναι απλά μια δήλωση-υπόσχεση πως υπάρχουν νέες και πιο φιλόδοξες ιδέες οι οποίες θα ανεβάσουν το επίπεδο της μουσικής τους και των ζωντανών εμφανίσεων τους ακόμα περισσότερο.

Μετά από ένα αρκετά μεγάλο –και ελαφρώς κουραστικό- διάλειμα, εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Misuse. Ο νέος ήχος τους αποδίδει εξίσου καλά και στο live όσο και στο δίσκο, ενώ η πρόθεσή τους να αποτινάξουν από πάνω τους την ταμπέλα του “post rock” συγκροτήματος είναι εμφανής. Οι κιθάρες πάντα σε πρώτο πλάνο, όμως αυτή τη φορά καθοριστικό ρόλο παίζουν τα ηλεκτρονικά μέρη τα οποία προσθέτουν το κάτι παραπάνω στον ήχο των Misuse.

Εκτελεσ