Η οργανωτική ισχύς ως ατμομηχανή της Σοσιαλδημοκρατίας

Την προσεχή Κυριακή 8 Μαΐου, το Κίνημα Αλλαγής, ο εγχώριος πολιτικός φορέας που διέπεται από τις αρχές της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας και κουβαλά το ιστορικό, πολιτικό και συναισθηματικό φορτίο της δημοκρατικής παράταξης και της κεντροαριστεράς, συνεχίζει την οργανωτική του ανασύνθεση, ως συνέχεια των προεδρικών εκλογών που έλαβαν χώρα τον περασμένο Δεκέμβριο και ενόψει του τακτικού Συνεδρίου του στις 20-22 Μαΐου.

Δεδομένων των αντικειμενικών

εμποδίων και των αναγκαστικών αναβολών που προκάλεσε η υγειονομική κρίση, οι οργανωτικές αυτές διαδικασίες αποκτούν και ιστορικό χαρακτήρα καθώς θα αποτελέσουν τις πρώτες -μετά από αρκετό χρονικό διάστημα- εσωτερικές εκλογικές διαδικασίες ανάδειξης αντιπροσώπων, θεσμικών οργάνων και αποφάσεων για σημαντικά ζητήματα.

Η επίκληση μάλιστα στην άποψη των μελών, με απευθείας ψηφοφορία, για το ζήτημα αναμόρφωσης της ονομασίας αποτελεί κι ένα πρώτο εμβληματικό δείγμα της πρόθεσης της ηγεσίας να αξιοποιήσει συμμετοχικές διαδικασίες και να αναβαθμίσει τον θεσμικό ρόλο όσων έχουν επιλέξει την ιδιότητα του μέλους του κόμματος.

Σε συνδυασμό με την συνέχιση και περαιτέρω εξέλιξη της πλήρους ηλεκτρονικής συμμετοχής στα μητρώα, της ψηφιακής κατάθεσης υποψηφιοτήτων και όλων των προσυνεδριακών διαδικασιών, εμφανίζονται προϋποθέσεις εκσυγχρονισμού και εναρμόνισης του Κινήματος με τις δυνατότητες και τις απαιτήσεις της εποχής. Χαρακτηριστικό άλλωστε γνώριμο και οικείο με την διαχρονική ιστορία και τις δημοκρατικές πρακτικές της προοδευτικής παράταξης.

Το μείζον στοίχημα βέβαια, για το αποτύπωμα των οργανωτικών αυτών διαδικασιών, δεν ολοκληρώνεται μόνο με την πορεία προς το συνέδριο και την στελέχωση των οργάνων αλλά επεκτείνεται βαθύτερα, σε μια συνολική ανάγκη ενδυνάμωσης και ανασύνταξης της οργανωτικής ισχύος του φορέα.

Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο πως από την αποτελεσματικότητα της οργανωτικής δομής πολλών ευρωπαϊκών Σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων κρίθηκε σε αρκετές περιπτώσεις η πολιτική και εκλογική τους κυριαρχία. Αντίστοιχα από την εγχώρια ιστορία της κεντροαριστεράς και του ΠΑΣΟΚ διαπιστώνουμε επιπτώσεις και συνέπειες από την αποδυνάμωση ή την αντικατάσταση των θεσμικών κομματικών διαδικασιών από εφήμερες δομές (προσωποπαγή πολιτικά γραφεία, κυβερνητικές δομές κλπ).

Η άρτια οργανωτική λειτουργία δεν εξασφαλίζει μόνο την ισορροπημένη αντιπροσωπευτικότητα των κοινωνικών, επιστημονικών/επαγγελματικών και γεωγραφικών ομάδων που συνθέτουν την κομματική βάση αλλά πολλαπλασιάζει ταυτόχρονα και την πολιτική γονιμότητα, τον παραγωγικό διάλογο και την διακίνηση πολιτικού περιεχομένου, κρίσιμου για την αποτύπωση της αυθεντικής ταυτότητας του φορέα.

Ταυτόχρονα η αυξημένη και αναβαθμισμένη ενεργή δραστηριότητα των μελών, εγγυάται την πολιτική αυτονομία και την θεσμική ανεξαρτησία του Κινήματος από τους πολλαπλούς κινδύνους και τις διάφορες «εξωθεσμικές Σειρήνες» που διαχρονικά -όποτε χρειάστηκε- ηττήθηκαν από την μαζική συσπείρωση και ενεργοποίηση της πλατιάς, λαϊκής και κυρίαρχης βάσης.

Στον 21ο αιώνα βέβαια, ο κομματικός μηχανισμός οφείλει να διακρίνεται και από ευελιξία, περισσότερη εξωστρέφεια, πλήρως διαφανή και θεσμική λειτουργικότητα, πολύ-επίπεδη εγχώρια και διεθνή δικτύωση και βέβαια ψηφιακή πρωτοπορία και καινοτομία.

Τα πρώτα πολύ σημαντικά βήματα της προσεχούς Κυριακής αφορούν τις οργανώσεις της γειτονιάς, των πόλεων και κωμοπόλεων, των περιφερειών, την «ραχοκοκαλιά» της κοινωνικής και εκλογικής βάσης του Κινήματος. Εκεί που συναντιούνται οι ιστορικές πολιτικές ρίζες με τον νεανικό ενθουσιασμό που επέφερε η εντυπωσιακή γενεακή μετάβαση της διαδικασίας του Δεκεμβρίου αλλά κι η διεθνής άνθηση του Σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος.

Ακολούθως, η οργανωτική αναγέννηση και ανασυγκρότηση χρειάζεται να επεκταθεί και στους εργασιακούς χώρους, στα επιστημονικά και επαγγελματικά δίκτυα, στην αυτοδιοίκηση, στην κοινωνία των πολιτών, εκεί από όπου η Σοσιαλδημοκρατία αιμοδοτείται πολιτικά και στηρίζει το μεγαλύτερο μέρος του προγραμματικού της λόγου και της πολιτικής της δράσης.

Με την ελπίδα πως η αξιοσημείωτη και πλατεία κινητοποίηση του φθινοπώρου θα συνεχίσει να τροφοδοτεί με πολύτιμο οξυγόνο τις εσωτερικές διαδικασίες αλλά και την προσδοκία να καταφέρει ο χώρος να αξιοποιήσει την ιστορική συγκυρία των διαπιστευμένων οργανωτικών δεξιοτήτων της νέας ηγεσίας του και να τις αποτυπώσει και στην συνολική οργανωτική δομή ενός σύγχρονου δημοκρατικού και προοδευτικού Κινήματος, τα μέλη του Κινήματος Αλλαγής στην Ελλάδα και τον Κόσμο έχουν την δυνατότητα να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες της παράταξης.

Η πορεία της άλλωστε του χώρου ξεκινάει από πολύ μακριά και -όπως φαίνεται- έχει αρκετό μέλλον ακόμα να διανύσει.

*Ο Γιώργος Παπούλιας είναι Πολιτικός Επιστήμονας, Διευθυντής του Ινστιτούτου για την Σοσιαλδημοκρατία – ΙΝΣΟΣΙΑΛ