Puma ST: εξόρμηση στην Καστοριά, μέρος πρώτο

Σάββατο πρωί ξυπνάμε κι ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη μας εκδρομή! Έχουμε βάφτιση στην Κρύα Βρύση Πέλλας και λέμε να το συνδυάσουμε με εκδρομή στην Καστοριά που δεν έχουμε πάει ποτέ. Λίμνη Πρεσπών και Νυμφαίο είναι φυσικά στον σχεδιασμό. Εγώ αναλαμβάνω να κοιτάξω αέρα στα λάστιχα, να γεμίσω ντεπόζιτο, ελέγξω λάδια, να βάλω ρεζέρβα στο megabox (μένει κι άλλος χώρος) και να ταχτοποιήσω τα πράγματα. Έχω ετοιμάσει τη μία βαλίτσα μου από την προηγούμενη μέρα και περιμένω να δω τι έχει ετοιμάσει η γυναίκα.

Καμία έκπληξη φυσικά, έχουμε πάρει πράγματα για όλες τις καιρικές συνθήκες κι όλες τις εποχές! Ακόμα και στην περίπτωση που βρεθούμε στη Σαχάρα ή στην Αλάσκα, θα έχουμε να ντυθούμε! Βρίσκω τη βαλίτσα μου ανοιγμένη και να περνάει επιθεώρηση. Μην τα πολυλογώ, μου έβγαλε τα μισά ρούχα έξω, με έβαλε να πάρω ένα σωρό άχρηστα πράγματα (γάντια, σκούφο, κασκόλ, μαγιό!!! Αν θα πάμε λέει στα λουτρά Ποζάρ…) και φυσικά αναγκαστικά πήρα μεγαλύτερη βαλίτσα. Εδώ να πω ότι μόνο οι μοτοσικλετιστές τις έχουν εκπαιδευμένες και Σπαρτιάτισσες! Πηγαίναμε εκδρομή με την μηχανή παλιά κι αναγκαστικά δεν έπαιρνε τόσα. Μετά βλέπω τα δικά της πράγματα! Δεν περιγράφω, λέω μόνο τούτο, συλλογή παπουτσιών μέσα στα κουτιά τους (μην τσαλακωθούν οι μπότες). Τέσπα, οι περισσότεροι έχετε γυναίκες και καταλαβαίνετε. Αρχίζω να φορτώνω στο Puma. Megabox και πίσω χώρος τίγκα, ευτυχώς είναι μεγάλος για την κατηγορία του. Μετά βάζουμε και πουκάμισα, μπουφάν και κρεμαστά φορέματα στις πίσω θέσεις. Σπαστικό που στα νέα αυτοκίνητα έχουν μικρά γατζάκια αντί για τα μεγάλα χερούλια που έβαζαν παλιά κι ήταν πολύ πιο βολικά για τις κρεμάστρες. Χώρεσαν λοιπόν όλα και ξεκινάμε.

Δεν ξέρω αλλά και μόνο που γνωρίζω ότι θα οδηγήσω το αμάξι αυτό για πολλά χιλιόμετρα, μου φτιάχνει την διάθεση. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. (Διαβάστε εδώ πώς ταξιδεύει το ST). Σίγουρα στο ταξίδι, ο προορισμός είναι ο στόχος, αλλά και το ταξίδι καθεαυτό, αν είναι ευχάριστο κι όχι αγγαρεία, συμβάλλει σημαντικά στην ευχάριστη εμπειρία μιας εκδρομής. Τα λέω για όσους κοιτάνε μόνο ξερούς αριθμούς κατανάλωσης… αλλά οκ, ίσως είμαι περίεργος εγώ. Δε θα πολυλογήσω πολύ για το ταξίδι στην Εθνική. Τέσσερις ώρες κάναμε σύνολο, πολύ καλοί δρόμοι πλέον, πολλά διόδια και χωρίς κίνηση, είναι μια πολύ ωραία εμπειρία με αυτό το αμάξι. Πολύ καλή ορατότητα, δύναμη παντού αλλα κυρίως στις μεσαίες στροφές. Ταξιδεύαμε από 145-180 κι ένα-δύο πατηματάκια πιο πάνω. Όταν λέω 145 όμως, εννοώ ότι βάζεις το cruise control τόσο κι απλά στρίβεις, φρένο δε χρειάζεται εκτός αν βρεις εμπόδιο. Μπορεί να ακούγονται πολλά, αλλά πραγματικά στα 160 είναι τόσο σταθερό κι έχεις την εντύπωση ότι πας με 120, δεν υπερβάλλω! Μικρές κινήσεις του τιμονιού και παίρνει άνετα τις όποιες στροφές. Πολύ καλή κύλιση. Λίγος θόρυβος υπάρχει, κυρίως αεροδυναμικός αφού είναι SUVοειδές το σχήμα, δεν το λες κι αεροδυναμικό! Μία στάση μόνο για καφεδάκι και τσιγάρο.

στάση για καφέ και τσιγάρο στην Εθνική

Στον επαρχιακό, πριν από μια προσπέραση, δε χρειάζεται πολλή σκέψη του τύπου: με παίρνει-δε με παίρνει μέχρι την επόμενη στροφή; Είναι ανηφόρα, θα μπορεί φορτωμένο να κάνει προσπέραση; ΟΧΙ, τίποτα από αυτά. Απλά κοιτάς αν έρχεται άλλο αυτοκίνητο από την απέναντι μεριά. Όχι; Τότε βύθισμα του γκαζιού, πρα, πρα, πρα, σκασίματα από την εξάτμιση κι έχεις περάσει εν ριπή οφθαλμού! Βέβαια, κάποιες φορές έχεις κάποιες περίεργες ματιές από τη δίπλα θεση κι άλλες φορές σχόλια του τύπου: τώρα αυτό χρειαζόταν να το κάνεις τόσο γρήγορα; Πρέπει να τιναχτούμε πίσω; Εεεε να, ξέρεις, για ασφάλεια, όσο λιγότερο μένεις στην αντίθετη λωρίδα, καλύτερα. Ναι, ναι, για αυτό το κάνεις… είμαι σίγουρη, άσε μας ρε Βασίλη!

Φτάσαμε λοιπόν στο χωριό κι ήπιαμε ένα καφεδάκι με τα ξαδέρφια. Ωραίο το αμάξι ρε ξάδερφε, τι είναι; Ford λέω. Ford Puma. Α μάλιστα, δεν το έχω ξαναδεί, σαν Porsche μοιάζει. Θα ήθελα ξάδερφε αλλά όχι, ένα απλό Ford είναι. Μόνο σε εμφάνιση μοιαζει λίγο. Καλό είναι, λέει ο ξάδερφος, μ’ αρέσει, πόσα άλογα είναι; 200 απαντώ. Ρε, είσαι τρελός, τι να τα κάνεις τόσα σε μικρό αμάξι; Ε, φυσιολογικό δε με λες. Και στα ανιψάκια μου έκανε όμως πολλή εντύπωση το αμάξι, τους αρεσε πολύ, ωραίο αυτοκίνητο θείο!!! (Πάλι καλά που δε με λένε ακόμα μπάρμπα). Θα μας φιλοξενούσαν σε ένα διπλανό χωριό. Ο φωτισμός σε δημόσιους δρόμους εκεί ανάμεσα από χωράφια είναι από ελλιπής ως ανύπαρκτος. Τα φώτα του Puma είναι εξαιρετικά, είναι εκπληκτικό πόσο καλά φωτίζουν σε σχέση με του αλογόνου!! (και πόσο κοστίζουν σε περίπτωση ζημιάς αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση).

Ποιο είναι το πιο ολοκληρωμένο Puma; Το προφανές (ST) ή το πολύ ομοιογενές αυτόματο χιλιάρι των 155 ίππων; Τα συγκρίνουμε!

Τη Δευτέρα κάναμε μια εξόρμηση μέχρι το νέο αρχαιολογικό μουσείο της Πέλλας. Πήγαμε έξι άτομα με δύο αυτοκίνητα, το Puma κι ένα Captur (διαβάστε εδώ τη δοκιμή του με εργοστασιακό υγραέριο). Πήγε μπροστά το Renault αλλά κάπου μπερδεύτηκε και πήγαμε μέσα από χωματόδρομο ενώ είχε βρέξει κι ο δρόμος ήταν άθλιος και μέσα στις λάσπες. ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα, γλίστρησαν λίγο κάποιες φορές τα Michelin. Όχι τίποτα φοβερό, απλά μέσα στη λάσπη έχαναν λίγο πρόσφυση, το αμάξι έγινε χάλια αλλά όλα μια χαρά. Δεν είναι και Vitara που είναι πιο όμορφο καλυμμένο με λάσπη να μην φαίνεται το σχέδιο. (Αστειάκι για φίλο με Vitara, μην παρεξηγείτε, το Vitara είναι σπουδαίο για off road). Ωραίο το μουσείο, μάθαμε πολλά που δε γνωρίζαμε για την αρχαία Πέλλα. Να το επισκεφτείτε αν μπορείτε και βρίσκεστε κοντά. Αφού λασπωθήκαμε κι επισκεφτήκαμε το μουσείο, βουρ για φαγητό κι επιστροφή Κρύα Βρύση για καφέ.

το ολοκαίνουριο αρχαιολογικό μουσείο της Πέλλας

Την Τρίτη ξεκινήσαμε για άλλα χωριά συγγενών και τέλος μείναμε σε έναν θείο κοντά σε ένα χωριό στην Πτολεμαΐδα, όπου και μείναμε. Ωραία πόλη κι αυτή με πολύ όμορφα μέρη για έξοδο. Σε κάθε στάση σε συγγενή γεμίζαμε σακούλες (καρύδια, πορτοκάλια, μήλα, βαζάκια με τουρσί, τσίπουρο). Μα πού θα τα βάλουμε όλα αυτά; Στις πίσω θέσεις! Τετάρτη πρωί κι αφού έπλυνα λίγο τις λάσπες, το Puma ξεκινήσαμε για το Φιλώτα (κοντινό χωριό για κάποια υποχρέωση) κι έπειτα να πάρουμε τον δρόμο για Καστοριά. Εδώ μας τα έκανε λίγο μαντάρα ο Γούγλης στο android auto. Μας έβγαλε να πάμε από επαρχιακή οδό Αμιντέου-Καστοριάς. Κι ευτυχώς βέβαια γιατί είναι πολύ πιο όμορφη διαδρομή από τον κλασικό δρόμο. Όμως για να πάμε εκεί, μας πήγε από μια διαδρομή μέσα από κατσάβραχα και κάποια στιγμή χαθήκαμε κι έδειχνε λάθος να μπούμε από κάποιες εγκαταστάσεις της ΔΕΗ. Ευτυχώς βρέθηκε ένας security της ΔΕΗ στη μέση του πουθενά και σταματήσαμε να ρωτήσουμε (είχα να το κάνω καιρό αυτό). Ο άνθρωπος αφού μου έπιασε τη συζητηση για το αμάξι γιατί του άρεσε πολύ  (σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου για τα καλά σου λόγια) κι αφού με ρώτησε και μερικά πράγματα για το αμάξι (η γυναίκα δυσφορούσε πολύ χαχαχαχα) βοήθησε να μας πει πού να πάμε.

το ST πριν το καθαρίσω

Αφού πήραμε τον σωστό δρόμο και μετά από πολλά τραντάγματα από τα κατσάβραχα (σπορ ανάρτηση δεν ήθελες με το ST;) μου λέει όλο εκνευρισμό: Καλά Βασίλη, το GPS του αυτοκινήτου είναι τελείως για τα μπάζα, από εδώ που μας έφερε! Καρδιά μου, δεν είναι το GPS του αυτοκινήτου, ο Γούγλης είναι, το android auto χρησιμοποιώ! Σιωπή… Συνεχίσαμε κι η αλήθεια είναι ότι μετά ο δρόμος ήταν πολύ όμορφος και περάσαμε από τη λίμνη Ζάζαρη και τη λίμνη Χειμαδίτιδα. Ωραία διαδρομή κι απόλαυση να οδηγάς βλέποντας ωραία τοπία. Ανεβήκαμε και κατεβήκαμε βουνό κι είχε ομίχλη σε ένα μικρό κομμάτι με πολλές στροφές, κανένα πρόβλημα βέβαια, απλά ανάψαμε τα φώτα ομίχλης.

Εδώ να πω το εξής. Όποτε βλέπεις ότι έχεις στροφές κι επαρχιακό δρόμο, απλά πετάς την σκούφια σου όταν το οδηγάς. Είναι εξαιρετικά απολαυστικό να οδηγείς σε τέτοιες διαδρομές με το Puma ST. Και δεν εννοώ με σπορ διάθεση μόνο, όπως φαντάζεστε έτσι και αλλιώς. Όχι, ακόμα κι αν κινείστε με πιο χαλαρούς ρυθμούς, είναι πραγματικά απόλαυση. Το σύνολο τιμόνι, πλαίσιο, φρένα, κινητήρας, μηχανικό κιβώτιο δίνει μια εξαιρετική συμπεριφορά στο αμάξι που είναι να φιλάς τους μηχανικούς της Ford. Εντάξει, δεν είναι σε συναρμογή ό,τι καλύτερο έχετε δει σε αυτοκίνητο, αλλά πραγματικά μηχανικά είναι το κάτι άλλο πράγμα. Κάνει ό,τι του πεις με τόση ευκολία και σε κάνει να νιώθεις πολύ καλύτερος οδηγός από ό,τι πραγματικά είσαι. Poetry in motion. Κι ο ήχος; Τόσο του κινητήρα όσο και της εξάτμισης συμβάλλουν πολύ στην εμπειρία οδήγησης (αν δεν σας αρέσει, σίγουρα καλύτερα ηλεκτρικό). Καλά όλα αυτά, αλλά μήπως όμως ένα αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη θα ήταν καλύτερη επιλογή. ΟΧΙ. Ξεκάθαρα ΟΧΙ. Ναι μέσα σε κίνηση είναι καλύτερο ένα αυτόματο κι ίσως το 1000ρι Puma είναι πιο καλή επιλογή να το πάρεις με αυτόματο. (Διαβάστε εδώ τη δοκιμή του αυτόματου Puma.) Βολεύει και πλέον τα αυτόματα είναι πολύ καλύτερα από παλιά. Αλλά σε αυτό το ST όχι, με τίποτα, σοφή επιλογή να το βγάζουν ΜΟΝΟ σε μηχανικό. Συμμετέχεις περισσότερο κι είναι κι εξαιρετικό στις αλλαγές. Και κάπως έτσι φτάνουμε Καστοριά.

Συνεχίζεται στο δεύτερο μέρος…

(Αν θέλετε κι εσείς να παρουσιάσετε το ταξίδι σας, στείλτε μας στη διεύθυνση: [email protected])

The post Puma ST: εξόρμηση στην Καστοριά, μέρος πρώτο appeared first on CarTalk.gr.