Δύο ποιήματα του Γιάννη Στρούμπα

ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟ ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑ

(Γυάρος – Μακρόνησος – Αϊ-Στράτης:
μόλις καταργήθηκε)
Γ.Σ., «Τα μπάνια του λαού»
από τη συλλογή Γραφείον ενικού τουρισμού

Θυμάται του νόστου την ημέρα
με το μεταγωγικό απ’ τη Γυάρο.
Άλλη αίσθηση να τη χτυπά ο μπάτης.
Μπατίρισσα, του ντουνιά η καταραμένη,
πια δεν θα ’ταν.
Θα ’βαζε τώρα το ψάθινό της καπελάκι.
Από της εξορίας τα βράχια
στην άμμο τη χρυσή της επανένταξης
ένα πορθμείο ή αστικό δρόμος.
Άλλος αέρας, Αλλαγής πλέον:
νιάτα ανήσυχα, περήφανα γερατειά.
Κι ανάταση, εθνική υπερηφάνεια,
Ολυμπιάδες,

Γιούρο, Γιουροβίζιον,
γέφυρες –να διέρχεται η φλόγα–
κλειστοί αυτοκινητόδρομοι, μετρό.
Μέχρι αμαξάκι πήρε
για να μην εξαρτάται απ’ τ’ αστικό.

Μα να «μονά-ζυγά»,
να τη χαμένη πάλι στον δακτύλιο.
Κι εκεί εγκλωβισμένη
στη μνήμη της ξυπνάει πάλι η Γιούρα
δακτύλιος-συρματόπλεγμα.
Εκείνη, ωστόσο, ως Δημοκρατία,
έστω κι ως μικροαστική,
δεν θα εγκλωβιζότανε ποτέ σε αδιέξοδα.
Ήξερε πώς τους δακτυλίους να υποσκάπτει,
γνώριζε πώς να κάνει ριφιφί,
πώς από κλέφτες πίσω να ξεκλέβει τη ζωή της,
διανοίγοντας τα υπόγεια τα τούνελ του μετρό.

Κείνα τα τούνελ που ανεβαίνοντας
σε βγάζουνε ξανά –καρικατούρα κόμικς–
μέσα απ’ το συρματόπλεγμα.

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

ΣΦΗΚΟΦΩΛΙΑ

Τι έξω της διαλαλεί
μία σφηκοφωλιά;
Σε ποιο ύψος αίρεται και πώς
σε βάθη σκοτεινά συνωμοτώντας;

Παιδί,
έβλεπα σφήκες κι έτρεχα
πίσω απ’ τον πατέρα να κρυφτώ.
Είχε έναν τρόπο ολόδικό του
δίχως καπνό ή ραντίσματα ή σήτες
ν’ αρπάζει τη φωλιά, να την τσακίζει.
Δεν έμαθα τον τρόπο αυτόν ποτέ.

Έμαθα όμως με τα χρόνια
να μπαίνω αδέλφι με τις σφήκες
στη φωλιά τους
Πετώντας
στις κατακόμβες τους να εισέρχομαι
να επενδύω στην αδράνεια ή, το πολύ,
στων μελισσών τον έτοιμο τον μόχθο
Κι έπειτα
να ζωγραφίζω αστραφτερά
από της γης τα έγκατα
την πιο γλοιώδη λάσπη.

Τώρα πια ξέρω
Υπάρχει κι άλλος τρόπος.

Ο Γιάννης Στρούμπας (1973) είναι φιλόλογος. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές, δύο τόμους δοκιμίων, δύο ανθολογίες, μία μελέτη, ενώ συμμετείχε και σε συλλογικά έργα. Συνεργασίες του έχουν φιλοξενηθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Τελευταίο του βιβλίο: «Η ασάφεια των ορίων». Το υπερλογικό στοιχείο στο λογοτεχνικό έργο του Αργύρη Χιόνη (Σμίλη, 2021).