Σύνταγμα: Πορεία για την Γενοκτονία Ποντίων - Έκαψαν την τουρκική σημαία

Στο Σύνταγμα έγινε συγκέντρωση για την Γενοκτονία των Ποντίων ως ένδειξη μνήμης και ορισμένοι βρήκαν την ευκαιρία να κάψουν την τουρκική σημαία.

Στη σημερινή συγκέντρωση για την Γενοκτονία των Ποντίων στο Σύνταγμα, υπήρξε ένταση καθώς ορισμένοι προσπάθησαν να έκαψαν την τουρκική σημαία.

Πιο αναλυτικά, στη σημερινή συγκέντρωση που βρέθηκε πλήθος κόσμου για να τιμήσει την μνήμη

των 353.000 Ελλήνων του Πόντου, μια ομάδα λίγων ατόμων έβγαλε τουρκικές σημαίες και στη συνέχεια της έκαψε μπροστά στη Βουλή.

Παρόλα αυτά, υπήρξαν πολλές αντιδράσεις με αρκετούς παρευρισκόμενους όχι μόνο να τους επιδοκιμάζουν αρνητικά αλλά και να προσπαθούν να τους σταματήσουν.

Να σημειωθεί ωστόσο, πως σήμερα έγινε κατάθεση στεφάνου στο Σύνταγμα και πολλοί φορούσαν παραδοσιακές στολές.

Γενοκτονία των Ποντίων

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται ευρέως στις σφαγές και τους εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων και των εθνικιστών του Κεμάλ κατά την περίοδο 1914-1923.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για αυτές τις πράξεις των Νεότουρκων ήταν η εκτόπιση, η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις. Ο αριθμός των θυμάτων σύμφωνα με τις περισσότερες Ελληνικές, αλλά και κάποιες ξένες, πηγές υπολογίζεται σε πάνω από 300.000 (το Κεντρικό Συμβούλιο Ποντίων στη Μαύρη Βίβλο του κάνει αναφορά σε 353.000 θύματα). Υπάρχουν ωστόσο και άλλες μεμονωμένες πηγές που κατεβάζουν τα θύματα σε περίπου 100 ως 150 χιλιάδες άτομα. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα.

Η διεθνής βιβλιογραφία και τα κρατικά αρχεία πολλών χωρών εμπεριέχουν πλήθος μαρτυριών για τις δολοφονίες και τους διωγμούς που διαπράχθηκαν κατά των Ποντίων κατοίκων της οθωμανικής αυτοκρατορίας, κάτι που συνέβη παράλληλα και με διώξεις ή και για πολλούς γενοκτονίες εις βάρος και άλλων πληθυσμών, δηλαδή των Αρμενίων και των Ασσυρίων, με αποτέλεσμα ορισμένοι ερευνητές να θεωρήσουν τις επιμέρους διώξεις ως τμήματα μιας ενιαίας πολιτικής εις βάρος των Ελλήνων ή γενικότερα των Χριστιανών της Μικράς Ασίας.