Πάνος Ευθυμιάδης: Ο Σκλαβενίτης και το online «λάθος»

Θα τα γράψω σύντομα, απλά και όπως έγιναν και μου προκάλεσαν μεγάλη έκπληξη... Αν και δεν θα έπρεπε γνωρίζοντας το παρελθόν του Σκλαβενίτη.

Δεν το συνηθίζω να γράφω άρθρα. Και άρθρα από τις προσωπικές μου εμπειρίες ειδικά. Στους καιρούς που ζούμε είπα να κάνω μια εξαίρεση.

Νέες συνθήκες, νέα δεδομένα...

Θα τα γράψω σύντομα, απλά και όπως έγιναν και μου προκάλεσαν μεγάλη έκπληξη... Αν και δεν θα έπρεπε γνωρίζοντας το παρελθόν του Σκλαβενίτη
και όσα λένε οι ίδιοι οι υπάλληλοι του.

Μεγάλη Τετάρτη, ώρα

Ψάχνω να κάνω παραγγελία σε online σουπερ μάρκετ. Κρυφή μου ελπίδα το e-food. Μήπως ξεκίνησε ο Σκλαβενίτης στην περιοχή μου.

Μπαίνω και προς μεγάλη έκπληξη ο Σκλαβενίτης είναι εκεί.

Πρώτο χαμόγελο. Περίπου στις 15:55 η παραγγελία φεύγει και αμέσως λαμβάνω απάντηση για παράδοση 20:00-22:00 την ίδια μέρα.

Δεύτερο χαμόγελο.

Μεγάλη Τετάρτη, ώρα 23:00.

Κλείνω το lap top (έτσι που μπλέξαμε) και ξαφνικά θυμάμαι... ο Σκλαβενίτης... Δεν ήρθε.

Μεγάλη Πέμπτη, 8:14.

Τηλέφωνο στον Σκλαβενίτη στο κέντρο που δίνει στο e-mail επιβεβαίωσης. Ευγενικός όπως πάντα εξηγώ την κατάσταση, λέγοντας ότι καταλαβαίνω, κάπου θα παράπεσε τέτοιες μέρες...

Μια ευγενική κυρία (παρά την ώρα-πιστεύω δεν είχε προλάβει να πιει ούτε καφέ) μου ζητάει 5-6 φορές συγγνώμη, φαίνεται έκπληκτη, ζητάει κινητό και όνομα.

Μεγάλη Πέμπτη, 8:30.

Τηλέφωνο από το τοπικό κατάστημα Σκλαβενίτη. Ακόμη 5-6 φορές συγγνώμη από την επίσης ευγενική υπάλληλο, που με ενημερώνει ότι θα παραλάβω 12-2 το μεσημέρι.

«Δεν υπάρχει λόγος για συγγνώμη» λέω. Άλλωστε δεν έγινε και τίποτα...

Μεγάλη Πέμπτη, 9:20.

Νέο τηλέφωνο από το κατάστημα. Η υπάλληλος που ετοιμάζει την παραγγελία. Είναι σε έλλειψη ένα προϊόν... Μαζεύω πάλι συγγνώμες και αρχίζω να νιώθω άσχημα...

Αυτοί οι άνθρωποι δουλεύουν εν μέσω πανδημίας για να με εξυπηρετήσουν και μου ζητούν και συγνώμη...

Μεγάλη Πέμπτη, 9:54.

Νέο τηλέφωνο από το κατάστημα. Ο υπεύθυνος αυτή τη φορά (λέω πάει την πατήσαμε, τι ήθελα και τους είπα για την παραγγελία που δεν ήρθε). Μαζεύω πάλι συγγνώμες...

Επιμένει να μου δώσει και κουπόνια που εξαργυρώνονται στα σούπερ μάρκετ... (Ακολουθεί διάλογος που δεν δημοσιεύω)...

Κλείνω το τηλέφωνο και ρίχνω ένα χαμόγελο... Τελικά υπάρχουν και τέτοιες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, που οι εργαζόμενοι χαίρονται να δουλεύουν...

Μεγάλη Πέμπτη, 12:01. Η παραγγελία έφτασε...