Είναι πολεμική τακτική 500 χρόνων. Τώρα τη χρησιμοποιούν στρατοί με drones και δορυφόρους

14:49 2/6/2025 - Πηγή: Sportime

Οι Ισπανοί δεν το κατάλαβαν ποτέ. Έβλεπαν λίγους Αζτέκους να τρέχουν φοβισμένοι προς τα δάση και τους καταδίωκαν γελώντας. Μόνο που το γέλιο κόβονταν απότομα: πίσω από τα δέντρα τους περίμεναν χιλιάδες πολεμιστές. Ήταν ένα τέχνασμα που λειτούργησε πολλές φορές — όχι επειδή ήταν τεχνικά εξελιγμένο, αλλά επειδή ήταν ψυχολογικά ακαταμάχητο. Το να νομίζεις ότι κερδίζεις, είναι πάντα η πιο γλυκιά παγίδα.

Η τακτική αυτή, γνωστή σήμερα ως “feigned retreat” – δηλαδή προσποιητή υποχώρηση – δεν ήταν εφεύρεση των Αζτέκων, αλλά εκείνοι την έφεραν σε άλλο επίπεδο. Χρησιμοποιούσαν μικρές ομάδες για να προκαλούν τον εχθρό, τον ανάγκαζαν να τους κυνηγήσει, και τον οδηγούσαν βαθιά σε εδάφη που οι ίδιοι ήξεραν σπιθαμή προς σπιθαμή. Εκεί, σε προκαθορισμένα σημεία, περίμεναν κρυμμένοι πολεμιστές με ακόντια, τόξα και κομμένες λεπίδες οψιδιανού. Το αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο: πανικός, περικύκλωση, θάνατος.

Το πιο εντυπωσιακό; Η ίδια ακριβώς τακτική χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Αλλά αντί για κραυγές και δάση, έχουμε drones, δολώματα και ηλεκτρονικά σήματα. Στην Καμπούλ, το 2011, μια μονάδα του ΝΑΤΟ έπεσε σε προσποιητή επίθεση από ταλιμπάν και τους καταδίωξε με στρατιωτικά οχήματα μέσα σε στενά σοκάκια. Εκεί, τα οχήματα βρέθηκαν σε ενέδρα με αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς. Ήταν η ίδια τεχνική, μόνο που αντί για φυλές με σάλπιγγες, υπήρχαν κάμερες ασφαλείας, παραπλανητικά σήματα και θερμική απεικόνιση.

Οι πιο εξελιγμένοι στρατοί του πλανήτη, από το Ισραήλ μέχρι τις ΗΠΑ, διδάσκουν στα σχολεία αξιωματικών την έννοια της ψεύτικης αποχώρησης ως “tactical deception”. Με τεχνολογία αιχμής δημιουργούνται εικονικές μονάδες σε ραντάρ, ψεύτικοι ήχοι και κινήσεις που προσελκύουν τον εχθρό σε συγκεκριμένο σημείο. Όταν εκείνος καταλάβει ότι έπεσε στην παγίδα, είναι ήδη πολύ αργά. Ό,τι δεν βλέπει με τα μάτια του, το πιστεύει με την αυτοπεποίθησή του. Και εκεί βρίσκεται το λάθος.

Οι Αζτέκοι δεν είχαν σχολές πολέμου. Είχαν όμως γνώση του εδάφους, πειθαρχία και τέχνη εξαπάτησης. Έβαζαν τις πιο νέες μονάδες να κάνουν τις επιθέσεις και να τραβούν τον εχθρό, ενώ οι γερόλυκοι κρύβονταν πίσω από βράχια και σπηλιές. Όταν ερχόταν η ώρα της σύγκρουσης, το πεδίο έσφυζε από ουρλιαχτά, τύμπανα και αίμα. Ήταν οργανωμένο χάος. Και ήταν αποτελεσματικό.

Και όμως, το χάος αυτό υπάρχει ακόμα και σήμερα. Αλλά αυτή τη φορά, αντί για πολεμιστές με φτερά, βλέπεις ομάδες ειδικών επιχειρήσεων με σιγαστήρες, λέιζερ, και live εικόνα από δορυφόρο. Ο τρόπος άλλαξε. Η λογική όχι.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords