Πανιώνιος-Ίβκοβιτς: Το καλύτερο μπάσκετ του Ιστορικού

Ο Ντούντα δεν μένει πιά εδώ. «Ταξιδεύει» στην πίσω πλευρά του φεγγαριού, με συνοδεία τα αμέτρητα περιστέρια που μεγάλωσε στα χέρια του και λάτρευε με το ίδιο πάθος που λάτρευε το μπάσκετ και την οικογένεια του. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς άφησε βαθιά χαραγμένο το σημάδια του στο ελληνικό μπάσκετ. Αγάπησε την Ελλάδα, παρέμενε φανατικός Σέρβος στα όρια του εθνικιστή και πάντα μιλούσε ελληνικά, γιατί όπως έλεγε η ιστορία της Ελλάδας είναι μοναδική πάνω σ’ αυτόν

Ο Ντούντα σε όποιον πάγκο ομάδας, εργάσθηκε, έκανε έργο και άφησε τίτλους. Είχε δύσκολο χαρακτήρα, ήταν αρκετές φορές «ατσάλινος» στην συμπεριφορά του, αλλά ήταν αρσενικός, αυθεντικός, ντόμπρος και ευθύς. Δεν έκανε…διπλωματία και…δημόσιες σχέσεις.

Ο Ντούντα δούλεψε με μεγάλα μπάτζετ, αλλά και με απλήρωτους παίκτες. Του άρεσαν οι προκλήσεις, όπως ήταν η περίπτωση του Πανιωνίου, το 1994, όταν και αποδέχτηκε την πρόταση που του έκανε ο Γεράσιμος Βεντούρης και η διοίκηση του.

Υπάρχουν τέσσερις ιστορίες με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς στον…Ιστορικό.

–Στην πρώτη σεζόν της συνεργασίας του με τον Πανιώνιο, ο Ντούντα είχε επιλέξει στις θέσεις των δυο ξένων παικτών, τον Τράβις Μέις και τον Θέρλ Μπέιλι. Ο πρώτος επιλέχτηκε ύστερα από… «κοσκίνισμα» του Ίβκοβιτς για έναν μήνα και ήταν σκόρερ ολκής από την θέση του σούτινγκ γκάρντ, ενώ ο Μπέιλι πήγε στην ομάδα της Νέας Σμύρνης, με βαρύ βιογραφικό από το ΝΒΑ και θητεία 10 χρόνων. Ο Μπέιλι, όμως, ήταν πάουερ φόργουορντ και στον Πανιώνιο έπαιξε στην θέση του σέντερ. Με την εμπειρία και τις τεχνικές ικανότητες του, κατάφερε να ανταποκριθεί στον βαθμό που μπορούσε, αλλά απέναντι σε ψηλότερους σέντερ, ήταν σχεδόν ανέφικτο. Ο Μπέιλι φορούσε παπούτσι νούμερο 56 και όταν μια φορά ήθελε να αλλάξει ζευγάρι παπουτσιών, ο τότε φροντιστής της ομάδας, Παρασκευάς, έκανε χιούμορ στον μάνατζερ της ομάδας, Τάκη Λιβιεράτο λέγοντας του: «Τάκη, να παραγγείλει και τριπλούς πάτους στα παπούτσια του για να ψηλώσει…». Λίγα μέτρα πιο πέρα, στο πρώην γήπεδο της Αρτάκης, ο Ντούντα, τον άκουσε και τον πλησίασε: «Εσύ, μπρε, γιατί ανακατεύεσαι με τα παπούτσια του παίκτη; Μήπως θέλεις να σου δώσω και το πινακάκι να μας δείξεις τι σύστημα θα παίξουμε, το Σάββατο;;».

–Στην έναρξη της δεύτερης χρονιάς του στον πάγκο του Πανιωνίου, ο Ίβκοβιτς αναζητούσε στην αγορά, πλει μέικερ. Είχε δει αρκετούς παίκτες, αλλά έμενε ικανοποιημένος για την τελική επιλογή του. Έως ότου, του προτάθηκε από τον πρώην μάνατζερ, Τάσο Δελημπαλταδάκη, ο Μπάιρον Ντίνκινς. Τον παίκτη είχαν δει σε βίντεο οι άμεσοι συνεργάτες του Ίβκοβιτς, Μίλαν Μίνιτς και Βαγγέλης Βλάχος και είχαν δώσει συγκατάθεση απόκτησης του.

Η σταυρωτή ντρίπλα του «Λόρδου», παραμένει ακόμα η καλύτερη σε εκτέλεση, στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Ο Ντούντα είχε ενημερωθεί ότι ο Ντίνκινς αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα στον χιαστό και ήταν επιρρεπής για να πάθαινε ρήξη χιαστού. Στα γραφεία του ΤΑΚ, παρουσία του Μίλτου Λαζαρίδη, με τον οποίο υπήρχε αμοιβαία αλληλοεκτίμηση και πολύ καλή συνεργασία, ο Ίβκοβιτς, πριν από την υπογραφή του συμβολαίου του Ντίνκινς, ρώτησε τον Δελημπαλταδάκη: «Κι αν μπρε Τάσο, κόψει τον χιαστό του, ποιος θα παίξει πλει μέικερ, εσύ; Το ρίσκο είναι δικό μου και πρέπει να προσευχόμαστε να μην τραυματιστεί». Ο εκπρόσωπος του Αμερικάνου παίκτη που έγλειφε τα δάχτυλα του, πριν εκτελέσει ελεύθερες βολές, τον έπεισε με την συνεισφορά του Λαζαρίδη που παρενέβη: «Κόουτς, δεν θα πάρεις κανένα ρίσκο. Η διοίκηση στηρίζει κάθε επιλογή σου».

Ο Ντίνκινς «έβγαλε μάτια», μέχρι τους ημιτελικούς των πλει οφ με τον Παναθηναϊκό, στον οποίο συνέχισε την καριέρα του στο ελληνικό πρωτάθλημα, εκτοξεύοντας το κασέ του…

–Η αρχή της συνεργασίας του Ντούντα με τον Φάνη Χριστοδούλου, ήταν επεισοδιακή και οδήγησε στην μερική αποχώρηση του «μπέμπη» από την ομάδα για 20 ημέρες. Αιτία είχαν σταθεί μερικά παραπανίσια κιλά του Χριστοδούλου, ο οποίος ως γνωστόν είχε μάθει διαχειρίζεται το σώμα του, χωρίς να είναι feet και κανένα περιττό…γραμμάριο στο κορμί του, δεν επηρέαζε τα δεκάδες στοιχεία του παιχνιδιού του. Ο Ντούντα, όμως, επέμενε ότι έπρεπε να αδυνατίσει και τον πίεζε σε αυτή την επιλογή, έως ότου, έγινε η «σύγκρουση».

«Κόουτς, έχω μάθει να παίζω έτσι και δεν είμαι υπέρβαρος» του είχε απαντήσει ο «μπέμπης», αλλά ο Ίβκοβιτς ήταν αμετακίνητος και του ζήτησε να…ζυγισθεί στα αποδυτήρια για να αποδεικνυόταν ότι χρειαζόταν δίαιτα.

«Θα σε βοηθήσει πολύ να «πετάξεις» 10-15 κιλά από πάνω σου…» ήταν η προτροπή του Ίβκοβιτς και ο Φάνης νιώθοντας προσβεβλημένος, έφυγε από την προπόνηση. «Έπεσαν λυτοί και δεμένοι» από τους φιλάθλους που ήταν ομάδα εργασίας στο περιβάλλον της ομάδας προς τον Φάνη και τον Ντούντα για να βρεθεί λύση. Και οι δυο έβαλαν «νερό στο κρασί» τους, γιατί αντιλήφθηκαν ότι ο Πανιώνιος δεν έχανε μια μεγάλη ευκαιρία διάκρισης, όπως και έγινε στην κατάληξη εκείνης της σεζόν. Όταν ο Φάνης επέστρεψε στην ομάδα, μαζί με τον Ζάρκο Πάσπαλι που ήταν all around παίκτης και τον Ντίνκινς να ευστοχεί σε τρίποντα, σαν να «πετούσε βότσαλα στην θάλασσα», ο Πανιώνιος κέρδισε την πρώτη συμμετοχή του στο πρώην κύπελλο Πρωταθλητριών. Εκείνη την σεζόν, ο Πανιώνιος είχε έτοιμη ομάδα για να κατακτούσε ακόμα και το πρωτάθλημα. Και ήταν έργο Ίβκοβιτς που χρησιμοποιούσε τον Ντούσαν Γέλιτς σε θέση σέντερ, τον Ηλία Τσόπη, ως back up, τον Γιώργο Μποσγανά, τον Βασίλη Κικίλια, τον Γιώργο Καλαϊτζή, τον Γιώργο Καραγκούτη (την τελευταία σπουδαία «φουρνιά» παικτών από την ακαδημία του συλλόγου), ενώ θα είχε και τον Μάκη Δρελιώζη, τον οποίο πίστευε παρά πολύ, αλλά έπαθε ρήξη χιαστού στο κλειστό του Μίλωνα και σε φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας.

–Στα μέσα της πρώτης χρονιάς του Ίβκοβιτς στον Πανιώνιος, είχε προκύψει πρόσκαιρη καθυστέρηση πληρωμών στους παίκτες για δυο μήνες. Ο Ίβκοβιτς είχε αρχίσει να δυσανασχετεί, παρά το ψυχολογικό «μασάζ» που του έκαναν τα μέλη του ΤΑΚ, Λαζαρίδης, Κούβελος, Γιάνναρος, αποφάσισε να κάνει προπονήσεις κεκλεισμένων θυρών, έως ότου γινόντουσαν πληρωμές. Ένα μέλος του ΤΑΚ αντέδρασε στο κλείδωμα της κεντρικής πόρτας εισόδου, αλλά ο Ίβκοβιτς δεν καταλάβαινε… τίποτα.

«Η ομάδα πρέπει να μείνει ενωμένη και ας είναι απλήρωτη. Τι δεν καταλαβαίνετε;; » είχε απαντήσει και το «εμπάργκο» τελείωσε σύντομα, χωρίς άλλες παρενέργειες…

Κάθε φορά που ο Ντούσαν Ίβκοβιτς έφευγε από το πρώην κλειστό της Αρτάκης και στην διαδρομή προς το διαμέρισμα που είχε αγοράσει στο Παλαιό Φάληρο για να ασχοληθεί με τον περιστερώνα που είχε φτιάξει στην ταράτσα, άκουγε τραγούδια του Μητροπάνου. Έβαζε στη διαπασών το ηχοσύστημα.

«Καλό ταξίδι, Ντούντα και αλίμονο, σε αυτούς που δεν σε…γνώρισαν»