Ένα βράδυ που ‘βρεχε, στα… Φιλαδέλφεια

Μια συννεφιασμένη, βροχερή, τόσο μουντή Κυριακή γεμάτη πάθος, μίσος – εκείνο που πηγάζει απ’ την «τσαλαπατημένη» λατρεία – ήταν αυτή της επιστροφής του Ντούσαν Μπάγεβιτς στη Νέα Φιλαδέλφεια, μέσα του Γενάρη του ’97!

Όλα τα πονεμένα συναισθήματα μαζεμένα σ’ ένα στοιβαγμένο στις εξέδρες του «Νίκος Γκούμας», πλήθος.

Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς επέστρεφε τότε, για πρώτη φορά στην ένδοξη - γεμάτη τίτλους – καριέρα του, για να κάτσει στον «άλλο» πάγκο. Τον πρώτο προς τα δεξιά όπως ξεπρόβαλλαν οι πρωταγωνιστές από τη φυσούνα του γηπέδου προς τον αγωνιστικό χώρο. Τον πάγκο των αντιπάλων της οικοδέσποινας ΑΕΚ, αυτόν των φιλοξενούμενων!

Ο αγώνας της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό ήταν στο μυαλό των περισσότερων οπαδών της Ένωσης απ’ την ώρα που έγινε επίσημο το «πάντρεμα» του Μπάγεβιτς με την ομάδα του Πειραιά.

Μέσα από την νεροποντή, ξεπρόβαλαν χιλιάδες μορφές ανθρώπων να αποδοκιμάζουν, έντονα οι περισσότεροι. Τα όρια σε ετούτο το σκηνικό εξ αρχής απροσδιόριστα! Ως εκεί που χώραγε ο ανεξέλεγκτος ανθρώπινος νους. Πόσο μάλιστα όταν μιλάμε για το μυαλό ενός οργισμένου οπαδού!
Αμέτρητα χαρτιά όπου απεικονίζονταν η φιγούρα του «προδότη» σε χαρτονομίσματα του «πεντοχίλαρου» (ήμασταν ακόμα στην εποχή της δραχμής) και κάπου πάνω από τον πάγκο του Ολυμπιακού υβριστικά πανό.

Κι όπως συμβαίνει στα μεγάλα.. δράματα, έτσι κι εκεί, είχε πολύ δρόμο το ψυχοφθόρο σενάριο, το ντέρμπι στη συγκεκριμένη περίπτωση..
Περισσότερο σαφώς από τα 47 βήματα – τα είχαμε μετρήσει σε αναφορές για τα ρεπορτάζ προ του αγώνα – όπως τα έκανε ο Μπάγεβιτς από την έξοδο των αποδυτηρίων ως τη θέση του στον πάγκο. Το ματς λόγω της βροχής αναβλήθηκε για την επομένη.
Οι ομάδες πάντως βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο, κατά μια ανεξήγητη έννοια, πείτε και «δασκαλεμένη» συγκυρία!

Θα μπορούσαν να το είχαν αποφύγει καθώς για την αναβολή του αγώνα ήταν αρκετή μια βόλτα του διαιτητή προκειμένου να ρίξει τη μπάλα στο λιμνώδες τερέν όπως κι έκανε..

Τη επομένη, Δευτέρα 13/1, το ματς έγινε μιας και η βροχή είχε κοπάσει. Όχι όμως το πρωτοφανές μίσος.. Πάλι τα ίδια, στην είσοδο του Μπάγεβιτς.

Κι αυτός, ανέκφραστος... Το περίμενε δα, το ήξερε πως κάπως έτσι θα ήταν! Είχε προετοιμάσει και τους τριγύρω του. Όσο θυμόμαστε, εμείς που τα ζήσαμε από κοντά ή λίγο πιο μακριά, σε ελάχιστες στιγμές τα μάτια του "ταξίδεψαν" στην εξέδρα, Δεν έχω στο μυαλό μου και δεν έχουν καταγραφεί στις εικόνες της τηλεοπτικής μετάδοσης κάποια συναπαντήματα του βλέμματός του με τον κόσμο που επί σειρά ετών τραγουδούσε ρυθμικά το όνομά του, εκεί... στη σκεπαστή εξέδρα!

Δίπλα του ο Πέτρος Κόκκαλης, αντιπρόεδρος, τότε, της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ο γιατρός της ομάδας Χρήστος Δάρας, ο γυμναστής Δημήτρης Μπουρουτζίκας, ο Τάκης Περσίας, ο Κούλης Δουρέκας και οι αναπληρωματικοί.
Ουδείς νοιάστηκε για δαύτους. Λίγοι θυμούνται το σκορ του αγώνα (2-0) και τους σκόρερς… αχνότερα!
Το πρόσωπο, η μορφή, η πονεμένη ιστορία, αν θέλετε, ο… στόχος ήταν ο Ντούσαν Μπάγεβιτς σε ένα από τα πιο δημοφιλή – κι όχι για την αγωνιστική του αξία – ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό που γέννησε το ποδόσφαιρο της χώρας μας.