«Έφυγε» ξαφνικά πριν την τελευταία του συναυλία ο σπουδαίος Κώστας Χατζηδουλής

Ώρες με θρέφει ο λουλάς, ώρες αδυνατάω,
ώρες με ρίχνει σε νταλκά κι ανθρώπου δε μιλάω.
Γυρίζει ο νους μου εδώ κι εκεί
κι όλος ο λογισμός μου
κι αισθάνομαι πώς μια στιγμή
θα ‘ρθει ο θάνατός μου.
«Ώρες με θρέφει ο λουλάς – Μάρκος Βαμβακάρης»

Ήταν ένα από τα τραγούδια που είχε διαλέξει για να παιχτεί στη συναυλία «Ασεβή Τροπάρια με τους Ήχους της Κάνναβης», της οποίας είχε την καλλιτεχνική επιμέλεια. Την περασμένη Τετάρτη στην τελευταία πρόβα που έγινε στο σπίτι του, έκανε τις τελευταίες αλλαγές στο πρόγραμμα

και τις τελευταίες παρατηρήσεις στους μουσικούς του. Ανυπομονούσε! Δεν πρόλαβε όμως να δώσει το παρών στην τελευταία του μουσική παράσταση.

Ο Κώστας Χατζηδουλής, ο άνθρωπος που έχει ταυτίσει το όνομά του με το ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι, έφυγε ξαφνικά, αν και τίποτα δεν τον έκανε να αισθάνεται πως έρχεται ο θάνατός του. Οι φίλοι και οι συνεργάτες του τον αναζητούσαν ξανά και ξανά στο τηλέφωνο κι όταν αυτό επέμενε να χτυπά χωρίς εκείνος να το σηκώνει αισθάνθηκαν αμέσως ότι κάτι κακό είχε συμβεί. Ήλπιζαν ότι θα είχε βυθιστεί κάπου στα άδυτα του τεράστιου κι ανεκτίμητου αρχείου του ή θα είχε κατέβει στην γειτονιά για να ταΐσει τις γάτες που τόσο αγαπούσε. Όταν, όμως, έφτασαν στο μικρό διαμέρισμα που ζούσε στον Πειραιά επιβεβαιώθηκαν οι χειρότεροι φόβοι τους. Τον βρήκαν να «κοιμάται» γαλήνιος, αλλά προδομένος από την καρδιά του. Μια καρδιά που χώρεσε χαρές μεγάλες και νταλκάδες και έθεσε σε τροχιά έναν νου δαιμόνιο, που γύρισε εδώ και εκεί για 73 χρόνια, γεμάτα εμπειρίες ζωής.

Μια μεγάλη απώλεια... Ένας άνθρωπος ζεστός που δεν μπορούσε παρά να σε γοητεύσει. Ένας μελετητής επίμονος που φρόντισε να ξετρυπώσει όλες τις άγνωστες ιστορίες της Ιστορίας του λαϊκού τραγουδιού. Γενναιόδωρος, γιατί δεν τις κράτησε για εκείνον αλλά φρόντισε να τις πει σε όλους εμάς, μέσα από τα άρθρα και τα βιβλία του, αλλά και τους δίσκους και της μουσικές εκδηλώσεις που επιμελήθηκε. Σπουδαίος, όσο σπουδαίοι ήταν και οι μεγάλοι ρεμπέτες με τους οποίους έζησε πλάι - πλάι. Πάνω από όλα ταπεινός, αν κι έζησε κάτω από τα φώτα των μαρκίζων. Ένας αυθεντικός λαϊκός άνθρωπος.

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr