Subdivision Infinity DX Review

"Ground control to Major Tom"

Space the final frontier! Και επειδή αυτή η πραγματικότητα δεν είναι για όλους, αρκούμαστε να καταπιανόμαστε με τίτλους που διαδραματίζονται στο αχανές διάστημα, είτε έχοντας να κάνουμε με κλασικά παιχνίδια, όπως τα Space Invaders, Asteroids είτε με πιο σύγχρονα, όπως τα Star Wars: X-Wing, No Man's Sky και Eve Online.

Τα τελευταία χρόνια η κατηγορία των space combat games, sim ή όχι, ένα είναι σίγουρο, ότι δεινοπαθεί. Αυτό συνήθως οφείλεται στην fast food νοοτροπία που κυριαρχεί στο χώρο του gaming, όπου αρκετές φορές παραγωγές -αν και πολλά υποσχόμενες- δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν και να διατηρηθούν στον χρόνο. Προτεραιότητα αποτελεί ο εντυπωσιασμός και η δημιουργία hype μέσω του marketing, αλλά και η πίεση από τον publisher να εκδοθεί ο τίτλος. Ακόμα και όταν δεν πληροί τα ελάχιστα στάνταρ.

Το Subdivision Infinity DX των MistFly Games και Blowfish Studios δίνει το παρών και ευελπιστεί να καλύψει μέρος αυτής της ανάγκης μας. Οι developers χωρίς να χρονοτριβούν και έπειτα από μία voiceless εισαγωγή, μας συστήνουν εν συντομία το setting του σύμπαντος, τον πιλότο μισθοφόρο ονόματι Rebel One και μας αναθέτουν την πρώτη από τις σαράντα αποστολές που θα πρέπει να φέρουμε σε πέρας.

Ένα λοιπόν απεγνωσμένο σήμα κινδύνου από μία εγκατάσταση εξόρυξης πόρων της Lightwave Tech στον απομακρυσμένο τομέα M-t12, μας βρίσκει στο πιλοτήριο έτοιμους να ταξιδέψουμε για να εξιχνιάσουμε το μυστήριο. Μοναδικός λόγος για την επιλογή της αφεντιάς μας... η μικρή απόσταση από το σημείο μηδέν όπου βρισκόμαστε. Όπως μπορεί να έχετε ήδη υποψιαστεί το σενάριο, όπως και η επικοινωνία μας με τους εκάστοτε NPC που θα βρούμε μπροστά μας, βρίσκονται εκεί απλά για γεμίζουν το κενό μεταξύ του “Mission Complete” και του “Start the Mission”. Στον συγκεκριμένο τομέα θα μπορούσαν οι developers να κάνουν κάπως καλύτερη δουλειά και να εμβαθύνουν παραπάνω στην ιστορία στήνοντας ένα καλύτερο εξελικτικό μοτίβο.

Ξεκινώντας από το μενού που μας φιλοξενεί ανάμεσα στις αποστολές, παρατηρούμε ότι τον σχεδιασμό του τον διακρίνει μία απλοϊκή σαφήνεια. Η κατηγοριοποίηση σε καρτέλες με την ονομασία hangar, shop, inventory, campaign, μόνο με απορίες δεν μας αφήνει για το τι θα συναντήσουμε. Αναλυτικότερα, στο hangar εκτός από τα διαθέσιμα αστρόπλοια, είναι φανερές και οι απαιτήσεις που θα χρειαστεί να πληρούμε για να μπορέσουμε να τα αποκτήσουμε. Το ίδιο ισχύει για τα όπλα και τα εργαλεία που βρίσκονται κάτω από την κατηγορία shop. Στο inventory προφανώς αποθηκεύονται τα κάθε λογής υλικά που βρίσκουμε ή μας παρέχονται μέσω επιβράβευσης για την ολοκλήρωση των tasks μας, και στο section campaign εμφανίζονται οι πέντε διαφορετικοί κόσμοι που θα ταξιδέψουμε μέχρι να βρούμε απάντηση για τα τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα γύρω μας. Η “to do” λίστα μας αποτελείται από seek 'n' destroy, hacking, mineral mining και boss fights missions, ενώ μην παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι μετά την ολοκλήρωση τους μπορούμε ανά πάσα στιγμή να τις επαναλάβουμε για να φαρμάρουμε είτε crafting και upgrade materials, είτε coins που αποτελούν και το βασικό currency του παιχνιδιού.

Τα ιπτάμενα μαχητικά είναι δέκα στον αριθμό, αν και κάποια από αυτά μπορεί να μοιάζουν με space buckets, κάνοντάς μας να αναρωτηθούμε πως θα πραγματοποιήσουμε ταχύτατους ελιγμούς με δαύτα. Καθένα από αυτά ξεχωρίζει μέσω των στατιστικών που τα περιγράφει, armor, shield, acceleration, cargo capacity και weapon slots. Όλα χρήζουν αναβάθμισης (evolve) η οποία εκτός από τα τσιμπημένα χαρακτηριστικά μας παρέχει και μία διαφορετική εμφάνιση. Δυστυχώς απουσιάζει εντελώς κάποιο cosmetic customization όπου θα βοηθούσε έστω και αμυδρά να αναπτύξουμε ισχυρότερους δεσμούς μαζί τους.

Δέκα είναι και οι διαθέσιμες επιλογές στα όπλα, τα οποία εφόσον πληρώσουμε “χρυσάφι” μπορούμε να τα αναβαθμίσουμε έως και πέντε φορές, και να τα τοποθετήσουμε στο πλοίο μας είτε στο primary, είτε στο secondary slot χωρίς να υπάρχει κάποιος περιορισμός. Machine guns, lasers, κανόνια φωτονίων είναι κάποια από αυτά, με attributes όπως damage, fire rate και ammo clip να τα χαρακτηρίζουν. Να σημειώσουμε ότι κατά την διάρκεια των εξορμήσεων μας για υλικά, δεν πρέπει να λησμονήσουμε την εγκατάσταση του mining tool στα weapon slot μας. Προσθήκη ιδιαίτερα έξυπνη διότι πολύ περίτεχνα οι δημιουργοί καταφέρνουν αυτού του είδους τις αποστολές να τις κάνουν πιο προκλητικές, μειώνοντας το damage rate και βάζοντας μας αρκετές φορές να αγχωθούμε για το εμπόρευμα που έχουμε συλλέξει στο cargo μας.

Αφήνοντας λοιπόν πίσω την αποβάθρα προσγείωσης - απογείωσης, και βρισκόμενοι να αιωρούμαστε στο void, πριν ακόμα ξεκινήσει το tutorial, η προσοχή μας εστιάζεται στο περιβάλλον γύρω μας. Καλοσχεδιασμένα γραφικά, particles να συμπεριφέρονται άψογα κατά την αιώρησή τους στο κενό, αντιδρώντας απόλυτα ομαλά στην επαφή τους με οποιοδήποτε εξωτερικό παράγοντα. To gameplay εθιστικό και στιβαρό, με το spaceship μας να ανταποκρίνεται άμεσα στις εντολές μας. Και εξίσου δόκιμος, ακόμα και σε χρονικές στιγμές που τα radar σας κοκκινίζουν και τα πυρά των εχθρών βρίσκονται παντού είναι και ο τεχνικός τομέας. Ακόμα και όταν με το άρτια εξοπλισμένο μαχητικό σας, παρασυρθείτε και οδηγηθείτε σε έναν ατέρμονο βρόγχο από πίου πίου, εκρήξεις και ελιγμούς, δεν παρατηρείται απολύτως κανένα frame drop. Στον ηχητικό τομέα το Subdivision Infinity DX τα καταφέρνει πολύ καλά στα sound effects, υστερώντας όμως στην μουσική επένδυση, όπου η έμπνευση και η δημιουργικότητα απουσιάζει και μας δίνεται η αίσθηση ότι ακούμε στο repeat το ίδιο ακριβώς music sample.

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PS4, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Blowfish Studios.

IGN Greece Η Nintendo κάνει νύξεις για 'νέα εμπειρία' στο Nintendo Switch SNES παιχνίδια έρχονται στο Nintendo Switch Online Vampire The Masquerade Bloodlines 2 Gamescom 2019 Demo

Πηγή: IGN Greece