Shikhondo: Soul Eater Review

Τόσο όμορφο που αποσπά από τη δράση....

Τα bullet hell shoot ‘em up ανήκουν σε ένα πολύ ιδιαίτερο genre, το οποίο απαιτεί... γατίσια αντανακλαστικά και εξαιρετική προσήλωση. Το Nintendo Switch φιλοξενεί ήδη έναν σημαντικό αριθμό από αυτά, αλλά κανένα δεν δείχνει με μια πρώτη ματιά τόσο ιδιαίτερο όσο το Shikhondo: Soul Eater, το οποίο

είναι θεματικά και οπτικά εμπνευσμένο από την Ασιατική μυθολογία.

Όσον αφορά το σενάριο... δεν θα το συναντήσετε πουθενά. Πουθενά δεν εξηγείται γιατί περιπλανιέστε στα levels του τίτλου, ποιοι είναι οι δύο playable χαρακτήρες και ποιος είναι ο στόχος τους. Το μόνο κομμάτι story που συνάντησα ήταν στην περιγραφή του Shikhondo: Soul Eater στο Nintendo eShop. Σύμφωνα με αυτό, οι yokai (δαίμονες του Ιαπωνικού folklore) έχουν δραπετεύσει από την κόλαση και πρέπει να τους κυνηγήσετε, να τους καταστρέψετε και να απελευθερώσετε τις ψυχές που έχουν αιχμάλωτες. Ακόμα και ο ένας από τους δύο διαθέσιμους πρωταγωνιστές αναφέρεται απλά ως The Girl. Είναι μια χαμένη ευκαιρία, καθώς το Shikhondo είναι θεματικά τόσο ιδιαίτερο, που ένα καλό story θα το έκανε πραγματικά αξέχαστο.

Tο gameplay του Shikhondo δεν ξεφεύγει ιδιαίτερα από την πεπατημένη. Θα χρειαστεί να αποφύγετε πληθώρα επιθέσεων, να καθαρίσετε levels τα οποία στο τέλος τους κρύβουν και από ένα boss. Κάθε boss fight έχει δύο φάσεις, με την πρώτη να είναι σχετικά ομαλής δυσκολίας, ανάλογη με αυτή του αντίστοιχου level και την δεύτερη κατά την οποία το boss μεταμορφώνεται, τόσο οπτικά όσο και μηχανικά. Ενώ στην πρώτη φάση τα bosses είναι σχετικά χαριτωμένα, στην δεύτερη μεταμορφώνονται σε περίεργα και ελαφρώς τρομαχτικά τέρατα. Οι επιθέσεις γίνονται πλέον αντίστοιχες με τη νέα τους μορφή, ενώ και η δυσκολία της μάχης ανεβαίνει κατακόρυφα.

Το δικό σας οπλοστάσιο από την άλλη αποτελείται από την κανονική επίθεση, η οποία διαφοροποιείται ανάλογα με τον χαρακτήρα που διαλέξατε, και την ισχυρή Soul Attack, η οποία είναι διαθέσιμη μόνο αφού γεμίσετε την ειδική μπάρα, μένοντας κοντά στα πυρρά των εχθρών. Αυτό προσφέρει μια έξυπνη ισορροπία μεταξύ ρίσκου και ανταμοιβής, καθώς και μια πολύ χρήσιμη τακτική για όταν σκουραίνουν τα πράγματα. Επειδή όμως αναπόφευκτα θα σκουραίνουν συχνά, το Shikhondo: Soul Eater, είναι απίστευτα γενναιόδωρο όσον αφορά το επίπεδο δυσκολίας του.

Από την αρχή, θα έχετε να επιλέξετε ανάμεσα σε μια απίστευτη πληθώρα επιλογών. Κατ’αρχάς υπάρχει το σχετικά παραδοσιακό arcade mode, στο οποίο έχετε έναν αριθμό ζωών και αν τις χάσετε... game over. Για τους μαζοχιστές υπάρχει το hardcore, στο οποίο ένα χτύπημα σας στέλνει πάλι στην αφετηρία ενώ το novice απευθύνεται στους πιο αρχάριους παίκτες και προσφέρει πρακτικά άπειρες ζωές. Ακόμα υπάρχει η επιλογή για custom game, στο οποίο μπορείτε να φέρετε στα γούστα σας ένα σωρό παραμέτρους, καθώς και το Boss Rush. Ζαλιστήκατε ή ακόμα; Όχι; Καλά λοιπόν, συνεχίζω. Σε κάθε ένα από αυτά υπάρχει η δυνατότητα επιλογής δυσκολίας, ενώ μπορείτε να παίξετε και local co-op. Τέλος υπάρχουν και online leaderboards.

Παρ’όλα αυτά, με όλες τις επιλογές που δίνει, το Shikhondo: Soul Eater είναι απελπιστικά μικρό. Με μόνο πέντε levels και ισάριθμα bosses, μου πήρε γύρω στη μία ώρα να το τερματίσω στο Arcade Mode. Και ενώ η πληθώρα modes και ιδιαίτερα το co-op δίνει ένα replayability στον τίτλο, ο συνολικός χρόνος που θα ασχοληθεί μαζί του ένας μέσος παίκτης είναι μικρός. Ένα ακόμα παράπονο είναι ότι καθώς ανά πάσα στιγμή η δράση περιορίζεται στο ένα τρίτο περίπου της οθόνης, γίνεται αρκετά κουραστικό στην ήδη μικρή οθόνη του Switch στο handheld mode.

Το μεγαλύτερο ατού του Shikhondo είναι με διαφορά το art style του. Τα σκηνικά είναι ζωγραφισμένα στο χέρι, τα bosses μένουν στην μνήμη με το εντυπωσιακό τους design, ενώ ακόμα και οι απλούστεροι εχθροί είναι όμορφα σχεδιασμένοι, αν και όμοιοι σε κάθε level. Η προσοχή στη λεπτομέρεια όσον αφορά το οπτικό κομμάτι φαίνεται ιδιαίτερα στα πυρρά, τόσο τα δικά σας όσο και των εχθρών, καθώς είναι πάντα ευδιάκριτα απέναντι στο background, ενώ τα μοτίβα που σχηματίζουν είναι τόσο εντυπωσιακά που μπορεί να αποσπάσουν και την προσοχή του παίκτη κατά τη διάρκεια της μάχης. Όσον αφορά τον ακουστικό τομέα, οι εντυπώσεις είναι μικτές, καθώς η μετριότητα των ηχητικών εφέ και η εμφανής επανάληψή τους συγκρούεται με την υψηλή ποιότητα του soundtrack.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το Nintendo Switch, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Digerati Publishing.

IGN Greece Αποκαλύφθηκαν τα Xbox Games With Gold για τον Οκτώβρη Για 6 μήνες μετά τη λήξη της συνδρομής Switch Online θα μένουν τα saves Death Stranding και η εμφάνιση του Kojima στο TGS 2018

Πηγή: IGN Greece