20XX Review

Mega Man νέας εποχής

Η πρόκληση είναι σίγουρα ένα από τα πιο δυνατά σημεία του gaming, τρελά επίπεδα δυσκολίας, ranked modes, παιχνίδια τύπου Dark Souls, είναι λίγα μόνο παραδείγματα που μας δείχνουν πόσο τελικά τραβάει τους gamers η ιδέα της αυξημένης δυσκολίας και πόσο μεγαλύτερη φαίνεται οποιαδήποτε αμοιβή στο τέλος όλης της προσπάθειας. Με αυτή τη λογική στο μυαλό τους κάποιοι ξεκίνησαν τα roguelike. Τα roguelike ή θα τα αγαπήσεις ή θα τα μισήσεις. Τα βασικά τους χαρακτηριστικά είναι η τυχαία δημιουργία κάθε πίστας καθώς και το permadeath που σημαίνει,

Σίγουρα για πολλούς ένας τέτοιος τύπος παιχνιδιού είναι η απόλυτη πρόκληση αλλά για πολλούς άλλους μπορεί να γίνει εφιάλτης. Κάπου στη μέση θα μπορούσα να κατατάξω την εμπειρία μου με το 20XX. To 20XX είναι όπως καταλαβαίνετε roguelike και είναι δημιουργία μίας μικρής Αμερικανικής εταιρείας. Στοιχεία του είναι τα randomly generated levels και το permadeath, όμως οι δημιουργοί έχουν φροντίσει και για τους πιο άπειρους ή λιγότερο υπομονετικούς gamers.

Ξεκινώντας, βρίσκεστε στη βάση της Nina και του Ace κάπου στο διάστημα και η αποστολή σας είναι να εκπληρώσετε αποστολές με σκοπό να επανέλθει η ηρεμία στις περιοχές που έχουν καταλάβει τα robot. Οι δύο αυτοί χαρακτήρες έχουν διαφορετικές ικανότητες και εναλλακτικούς τρόπους να αντιμετωπίσουν τα εχθρικά robot. Η Nina είναι ranged, έχοντας σαν βασικό τρόπο επίθεσης κάτι σε μορφή laser gun που είναι βέβαια κομμάτι του armor της, θυμίζοντας τον Mega Man, ενώ ο Ace είναι melee και κουβαλάει ένα ενεργειακό σπαθί. Η Nina και ο Ace είναι και οι δύο διαθέσιμοι από την πρώτη στιγμή για να ικανοποιήσουν όλα τα playstyles.

Κάθε πίστα έχει κάτι διαφορετικό αν και στο κύριο game mode δεν δίνουν την αίσθηση ότι είναι randomly generated. Η σειρά με την οποία εμφανίζονται τα levels είναι διαφορετική και επίσης δίνεται η δυνατότητα να επιλέξετε εσείς μεταξύ τριών ποιο θα είναι το επόμενο, όμως φαίνεται πως σε κάθε run εμφανίζονται ξανά και ξανά οι ίδιες επιλογές και οι ίδιες πίστες. Στο τέλος κάθε πίστας καλείστε να αντιμετωπίσετε κι ένα νέο Boss, αν βέβαια γλιτώσετε από τους λιγότερο δυνατούς εχθρούς και τις πτώσεις και καταφέρετε να φτάσετε ως εκεί.

Το 20XX δίνει τη δυνατότητα multiplayer είτε online, είτε μέσω local co-op για να μοιραστείτε την απελπισία, αλλά και την επιτυχία σας με φίλους. Επίσης προσφέρονται εναλλακτικά game modes όπως Daily και Weekly Challenge, τα οποία περιλαμβάνουν randomly generated levels που είναι πραγματικά μοναδικά και αλλάζουν ανά ημέρα ή εβδομάδα αντίστοιχα, αλλά και hardcore μορφή των εν λόγω challenges για τους πιο απαιτητικούς και υπομονετικούς. Μία άλλη εναλλακτική επιλογή είναι το Rush Job, ένα γρήγορο game mode όπου αντιμετωπίζετε μόνο bosses και το Seed Racer, όπου ανάλογα με τις προτιμήσεις σας ή ένα τυχαίο αλγόριθμο δημιουργούνται επίσης τυχαία levels.

Καθώς προχωράτε στα levels, αντιμετωπίζοντας τους εχθρούς που μπορεί να εμφανιστούν συλλέγετε bolts και soul chunks που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αγορά upgrades. Τα upgrades μπορείτε να τα αγοράσετε είτε κατά τη διάρκεια μίας πίστας είτε επιστρέφοντας στη βάση σας. Η διαφορά είναι ότι όσα upgrades αγοραστούν κατά τη διάρκεια ενός run από το store που εμφανίζεται στα levels ισχύουν μόνο γι' αυτό το run, ενώ στη βάση έχετε τη δυνατότητα να επιλέξετε αν θα επενδύσετε σε προσωρινά upgrades, που θα έχουν ισχύ μόνο για το επόμενο run ή σε μόνιμα που θα "κουβαλάτε" πάντα, με την προϋπόθεση ότι δεν έχετε επιλέξει το μεγαλύτερο επίπεδο δυσκολίας, όπου τα upgrades "απαγορεύονται" και η μόνη επιλογή που υπάρχει είναι να προσθέσετε επιπλέον εμπόδια και δυσκολίες. Βέβαια και τα δύο άλλα επίπεδα δυσκολίας δε συγχωρούν αφού όσες αναβαθμίσεις και να κάνετε ένα λάθος μπορεί να είναι μοιραίο με τη διαφορά ότι στο reverent, που είναι το αντίστοιχο του easy, έχετε τρεις ζωές.

Όπως τα περισσότερα games αυτού του είδους έτσι και το 20XX δε δίνει στους παίκτες τη δυνατότητα αποθήκευσης. Αν και στοιχείο των roguelikes θεωρώ πως η ύπαρξη της επιλογής save με την έννοια του restore point σε περίπτωση που κάνουμε quit είναι απαραίτητη αφού ίσως να μην είναι αρκετό ένα session για να τερματιστεί το παιχνίδι ή απλά ίσως χρειαστούμε κάποιο διάλειμμα. Όπως και να έχει έχουμε δει αυτό το χαρακτηριστικό να εφαρμόζεται επιτυχώς στο νεότερο The Binding of Isaac: Rebirth χωρίς να αφαιρείται κάτι από τον χαρακτήρα του.

Από άποψη γραφικών η δημιουργία της Batterystaple Games είναι πολύ ικανοποιητική. Συνδυάζοντας στοιχεία από παλαιότερα games με τη σημερινή τεχνολογία το αποτέλεσμα είναι ένα μοντέρνο indie game που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από γνωστούς τίτλους. Η μουσική του είναι ευχάριστη και ταιριάζει με τη δράση του, επίσης περιλαμβάνοντας στοιχεία που θυμίζουν παρόμοια games του παρελθόντος, έχοντας όμως δικό της χαρακτήρα.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το Xbox One, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Batterystaple Games.

Πηγή: IGN Greece