2022: Η κλάση του Βάσα και το black out του Λάσο

Η ιστορία, ως γνωστόν, γράφεται από τους νικητές. Τον Μάιο του 2022 η Εφές δεν είχε ούτε τη λάμψη, ούτε την πείνα των δύο προηγούμενων ετών. Το 2020 ήταν η βασίλισσα χωρίς στέμμα τη σεζόν που διακόπηκε πρόωρα ένεκα της επιδημίας του κορωνοϊού, ενώ ένα χρόνο αργότερα θα στεφόταν πρωταθλήτρια στις άδειες κερκίδας της Κολωνίας. Στο Βελιγράδι έμοιαζε τόσο θήραμα όσο και θύτης και ο φιλόδοξος Ολυμπιακός ήταν έτοιμος για την δική του υπέρβαση αφού είχε σκληραγωγηθεί ακόμα περισσότερο μετά

Μπροστά σε ένα ανεπανάληπτο κοινό που μετέτρεψε την Stark Arena σε Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, οι ερυθρόλευκοι έφτασαν τους πρωταθλητές στα όρια τους, όμως δεν κατάφεραν να έχουν στα χέρια τους την χαριστική βολή. Αντιθέτως αυτή έπεσε σε αυτά ενός natural born killer, ενός μπασκετικού δολοφόνου που έπαιζε εντός έδρας. Ο Σέρβος Βάσα Μίτσιτς κράτησε για τον εαυτό του την τελευταία λέξη, με ένα buzzer beater που έστειλε την Εφές στον τελικό.

Ο άλλος ημιτελικός ήταν μια… κλασική ισπανική υπόθεση. Το classico Ρεάλ – Μπαρτσελόνα είχε για γκραν φαβορί τους Καταλανούς, οι οποίοι εκείνη τη χρονιά είχαν πάρει στο κυνήγι τη Ρεάλ σε όποια διοργάνωση και αν την έβρισκαν αντίπαλο. Προηγήθηκαν μάλιστα 45-34 στο ημίχρονο, αλλά ως εκεί. Τα ζόμπι με τα λευκά βρήκαν τον τρόπο, Κοζέρ και Γιουλ έδειξαν πόσα απίδια χωράει ο σάκος και άφησαν τους άναυδους Καταλανούς εκτός νυμφώνος.

Ο τελικός ήταν κάθε άλλο παρά θεαματικός, γεμάτος νευρικότητα και αστοχία: μόνο ο Μίτσιτς έβλεπε καθαρά την ώρα που ο Λάρκιν ήταν άφαντος όλο το δεύτερο ημίχρονο. Στο πλευρό του Σέρβου στάθηκε ένας γίγαντας από τη Γερμανία: ο Τίμπορ Πλάις με το γλυκό τζαμπ σουτ βρήκε λύση απέναντι στον Ταβάρες και με 19 πόντους έγινε ο παράγοντας Χ. Ακόμα κι έτσι όμως, η πιο περίεργη απόφαση ανήκε στον Πάμπλο Λάσο, ο οποίος αποφάσισε να μην κάνει φάουλ η ομάδα του στην τελευταία επίθεση της Εφές, την ώρα που οι Τούρκοι ήταν μπροστά με 59-57 και το ρολόι έδειχνε 17.1 δευτερόλεπτα, εκ των οποίων τα 14 ήταν της Εφές! Μίτσιτς και Λάρκιν ξόδεψαν το χρόνο, η Ρεάλ δεν έκανε καν επίθεση και ο Αταμάν έσφιγγε τις γροθιές του την ώρα που ο Μίτσιτς έφευγε από την γενέτειρα του έχοντας πάρει τα πάντα: πρωταθλητής, MVP της χρονιάς, MVP και του φάιναλ φορ.