Η συζήτηση για το εργασιακό έδειξε πολλά

Η συζήτηση της Πέμπτης στη Βουλή με θέμα το εργασιακό νομοσχέδιο, επιβεβαίωσε τις εντυπώσεις για την νέα πολιτική πραγματικότητα.

Η κυβέρνηση προχώρησε έτσι σχεδόν αναίμακτα στην ψήφιση ενός νομοσχεδίου, το οποίο έχει πολλά θετικά και μπορεί κανείς να πει ότι χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα φάνταζε αδιανόητο έως και πριν από πολύ λίγα χρόνια και θα συνοδευόταν από μαζικές διαδηλώσεις

και συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις που θα σήκωναν τη χώρα στο πόδι. Συνέβη πολλές φορές στο παρελθόν, μεταρρυθμίσεις ακυρώθηκαν και με την πάροδο του χρόνου οι περισσότεροι διαπίστωναν το γνωστό «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα».

Η αντιπολίτευση σύσσωμη, παρέμεινε σε αυτά τα γνωστά του παρελθόντος. Κραυγές και αστήριχτη κριτική, βασισμένη σε ανακρίβειες για το περιεχόμενο του νομοσχεδίου και δίχως κάποια επί της ουσίας πρόταση. Και επιπλέον, κατέληξε να ψηφίζει 55 διατάξεις του κατά τα άλλα εκτρωματικού νομοσχεδίου. Το λες και σουρεαλιστικό.

Πάνω απ’ όλα όμως, εντύπωση εξακολουθεί να προκαλεί το επίπεδο της δημόσιας συζήτησης, το οποίο υποβιβάζεται διαρκώς, με ευθύνη πρωτίστως του Αλέξη Τσίπρα. Χαρακτηρισμοί όπως «μπαταχτσής» για τον Πρωθυπουργό, πλήρης κάλυψη στις χυδαιότητες του Πολάκη, απειλές και κουτσαβακισμοί.

Είναι προφανώς εντελώς αφελές και ανεδαφικό να αναμένει κανείς κάτι διαφορετικό από τον Τσίπρα και την παρέα του. Είναι όμως και μάλλον απίθανο να ανακάμψει μία πολιτική δύναμη που διαπνέεται από αντιλήψεις και νοοτροπίες του προηγούμενου αιώνα…