Ποιος Καμίνης;

Ποιος Καμίνης;23.03.2018Πρόσωπα

Ο Δήμος Αθηναίων λειτούργησε ως όχημα μετάβασης στην κεντρική πολιτική σκηνή

Του
Βασίλη Καπερνάρου*

Τiς τελευταίες ημέρες άκουσα πολλές συνεντεύξεις του στελέχους του Κινήματος Αλλαγής Γιώργου Καμίνη, στις οποίες εξέφραζε την αγωνία του για την τύχη αυτού του τόπου και τη λειτουργία των θεσμών. Εψαξα να βρω αντίστοιχο αριθμό συνεντεύξεων σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα για την τύχη της πρωτεύουσας αυτού του τόπου, της οποίας είναι δήμαρχος, αλλά... απέτυχα.

Πρόκειται για μία σπάνια περίπτωση δημάρχου ευρωπαϊκής πρωτεύουσας που ακόμη και

στα ερωτήματα των δημοσιογράφων για την πόλη του απαντά με το όραμά του για το Κίνημα Αλλαγής. Σήμερα οι κάτοικοι της Αθήνας ζουν σε μία από τις πιο βρόμικες, σκοτεινές και αφιλόξενες πόλεις. Ερχονται αντιμέτωποι με την καθημερινή εγκληματικότητα και πληρώνουν δημοτικά τέλη χωρίς να γνωρίζουν γιατί. Παρακολουθούν τις συνεντεύξεις του δημάρχου τους που κάνει αναλύσεις για τον τρόπο λειτουργίας του κράτους και αναρωτιούνται γιατί αυτά που λέει δεν μπορεί να τα κάνει πράξη στην πόλη του.

Είναι ξεκάθαρο, πλέον, ότι ο κ. Καμίνης ποτέ δεν ήθελε να γίνει δήμαρχος. Χρησιμοποίησε την Αθήνα, όπως γίνεται παραδοσιακά, ως όχημα μετάβασής του στην κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά φαίνεται ότι ούτε εκεί τα καταφέρνει.
Απόδειξη αυτού είναι οι απαντήσεις που δεν έχει αλλά θα έπρεπε να δώσει για την αύξηση της εγκληματικότητας, για την εγκατάλειψη των σπιτιών από τους εδώ και δεκάδες χρόνια κατοίκους, που προτιμούν να πάνε στο ενοίκιο, σε μία άλλη περιοχή, για να μη διαβιώνουν σε μία πόλη που δεν αναγνωρίζουν πια. Η μοναδική απάντηση που έχω λάβει ως δημοτικός σύμβουλος από τον δήμαρχο στα ερωτήματά μου για την εγκληματικότητα ήταν σαφής: «Είμαστε κατά της καταστολής» ή «καταδικάζουμε απερίφραστα τη βία». Δεν ξέρω αν ο κ. Καμίνης καταδικάζει απερίφραστα τη βία, αλλά είμαι σίγουρος ότι οι Αθηναίοι έχουν καταδικάσει τον ίδιο απερίφραστα για την αδιαφορία που επιδεικνύει απέναντι στη ζωή και την καθημερινότητά τους.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι ο κ. Καμίνης προσπαθεί να επιβάλει αυτήν την καθημερινότητα ως κανονική. Προσπαθεί να πείσει ότι το παραεμπόριο είναι κανονικό, ότι τα γκέτο είναι κανονικά, ότι η απαξίωση των ακινήτων είναι φυσιολογική και ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος παρέμβασης ή κανένας λόγος αλλαγής των καταστάσεων που έγιναν δεδομένες. Δυστυχώς, όμως, ο δήμαρχος της Αθήνας είναι η προσωποποίηση του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα.
Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που οι εκπρόσωποί της, αντί να ασχολούνται με την καθημερινότητα του πολίτη, εκφράζουν την άποψή τους για τη Μακεδονία, όπως ο κ. Μπουτάρης, ή για το πώς θα πρέπει να κυβερνηθεί η Ελλάδα, όπως ο κ. Καμίνης. Λες και τους ρώτησε κανείς...

*Δικηγόρος, δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων και επικεφαλής του Εθνικού Ριζοσπαστικού Συναγερμού