Μετά τη διάσπαση έρχεται η αποσύνθεση στην Κεντροαριστερά

Μετά τη διάσπαση έρχεται η αποσύνθεση στην Κεντροαριστερά08.07.2018Παρασκήνιο

Σε πορεία εξαΰλωσης το ΠΑΣΟΚ, όπου η επιλογή της ηγεσίας να υιοθετήσει τακτική παρόμοια με της Ν.Δ. οδηγεί σε νέες αποχωρήσεις, ενώ το Ποτάμι φαίνεται να «στερεύει» οριστικά, πληρώνοντας τη στρατηγική του Θεοδωράκη

Σε πορεία οριστικής και μη αναστρέψιμης αποσύνθεσης, με νέες διασπάσεις να έρχονται προσεχώς, βαδίζει ολοταχώς η Κεντροαριστερά μετά τον ατυχή γάμο ΠΑΣΟΚ

- Ποταμιού, που οδήγησε σε διάσπαση του Κινήματος Αλλαγής, εγχείρημα χωρίς προγραμματική βάση και πολιτική πρόταση, που υπαγορεύτηκε καθαρά για να εξυπηρετήσει προσωπικές στρατηγικές επιβίωσης στελεχών από τον ερειπιώνα του κεντροαριστερού χώρου, με μόνη προοπτική την επόμενη μέρα του πολιτικού συστήματος.

ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι μπορεί να χώρισαν τα τσανάκια τους, τώρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα τόσο για τη Φώφη Γεννηματά όσο και για τον Σταύρο Θεοδωράκη, καθώς είναι ορατό το ενδεχόμενο να καταγραφούν νέες διασπαστικές δονήσεις μέσα στα κόμματά τους από τις αντίρροπες δυνάμεις που ενυπάρχουν σε αυτά. Παρά το «διαζύγιο», το δίλημμα «με ποιους θα πάμε», δηλαδή με τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη Ν.Δ., συνεχίζει να προκαλεί και στα δύο αυτά κόμματα νευρικές κρίσεις, οι οποίες όλα δείχνουν ότι θα εξελιχθούν σε εκρηκτικά επεισόδια όταν έρθει η ώρα της κάλπης και κατόπιν αυτής.

Η Φώφη Γεννηματά, αντίθετα από τον Σταύρο Θεοδωράκη, κρατάει τα προσχήματα και συνεχίζει να αντικρούει σθεναρά το φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία, αποβλέποντας σε μία, όπως τουλάχιστον διατείνεται η ίδια, αυτόνομη πολιτική πορεία, έχοντας όμως κατά βάση υιοθετήσει αντισυριζαίικη ρητορική, που προσομοιάζει σε πολλά με εκείνη της Ν.Δ. Η κυρία Γεννηματά και στελέχη όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Ανδρέας Λοβέρδος δείχνουν να μην προβληματίζονται με την αποχώρηση του φιλοσυριζαίικου Ποταμιού και την ελαφρά κλίση της Χαριλάου Τρικούπη προς την Πειραιώς, άλλοι όμως, όπως ο Γιάννης Ραγκούσης, ανέβηκαν στα... κάγκελα.

Οι ηχηρές κατηγορίες του πρώην υπουργού προς την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι συμπορεύεται με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και πως η ίδια η αρχηγός μαζί με ορισμένα ακόμη στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη έχουν γίνει «υπάλληλοι» του επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη συνιστούν απλώς πρόγευση όσων «σεισμικών» θα ακολουθήσουν στο άλλοτε κραταιό και νυν πλήρως ανυπόληπτο κόμμα. Στην πραγματικότητα, η αποχώρηση του Θεοδωράκη από το ΚΙΝ.ΑΛ. αποτέλεσε την πρώτη πράξη ενός δράματος που ήδη εξελίσσεται και πιθανότατα να οδηγήσει στην οριστική εξαΰλωση του ΠΑΣΟΚ. Για το Ποτάμι δεν γίνεται λόγος, διότι εδώ και πολύ καιρό το λιγοστό νερό που έτρεχε στην κοίτη του έχει κι αυτό ξεραθεί, με τον Σταύρο Θεοδωράκη να πληρώνει το προσωπικό του έλλειμμα πολιτικής πρότασης αλλά και την αρχική του σύνδεση με τους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ.

Εκ των υστέρων, βέβαια, ο κ. Θεοδωράκης προχώρησε κι αυτός σε κωλοτούμπα, κόβοντας τον ομφάλιο λώρο με τον Κώστα Σημίτη και τα «ορφανά» του, αναβαπτιζόμενος στην κολυμπήθρα του ΣΥΡΙΖΑ και ενός Κέντρου με αντιδεξιό πρόσημο. Ηταν πολύ αργά όμως, καθώς η συγκεκριμένη στροφή των 180 μοιρών δεν μπορεί πια να πείσει κανέναν και να εξασφαλίσει στο Ποτάμι νέα θητεία στη Βουλή που θα προκύψει στις ερχόμενες εκλογές.

ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, διατηρούν ρόλο συγκολλητικής ουσίας στην επόμενη κυβέρνηση με όρους καθαρά μη πολιτικούς και με πραγματικό στόχο να διασωθούν τα «ρετάλια» που πέρασαν όλα αυτά τα χρόνια από το ΠΑΣΟΚ.
Η έκταση της αποσύνθεσης στον λεγόμενο χώρο της Κεντροαριστεράς είναι τόσο μεγάλη ώστε αγγίζει ήδη τα όρια του ξεκατινιάσματος και του πολιτικού κουτσομπολιού, με διασταυρούμενες βολές και κατηγορίες εκατέρωθεν σε ένα σκηνικό «όλοι εναντίον όλων και ο καθένας για την πάρτη του». Ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της βαριάς παρακμής ήταν το «κάρφωμα» του επικεφαλής του Ποταμιού στον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, για τον οποίο αποκάλυψε ότι στην τελευταία Εκτελεστική Επιτροπή του ΚΙΝ.ΑΛ. εισηγήθηκε τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τα κλειστά χαρτιά των «πράσινων» ιστορικών στελεχών και οι αποστάσεις του ΓΑΠ

Η συνέχεια έπεται και αναμένεται καυτή, καθώς παραδοσιακά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως οι Κώστας Σκανδαλίδης, Κώστας Λαλιώτης, Δημήτρης Κρεμαστινός κ.ά., επιλέγουν να κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους αλλά και διακριτικές αποστάσεις από τις κακίες που ανταλλάσσονται ανάμεσα στις ηγετικές ομάδες της Χαριλάου Τρικούπη και της Σεβαστουπόλεως.

Το βέβαιο όμως είναι ότι θα πάρουν θέση την ώρα των μεγάλων αποφάσεων και θα είναι εντέλει ο καταλυτικός πυρήνας των εξελίξεων που θα γείρει την πλάστιγγα όσον αφορά τις συνεργασίες. Σε αυτήν τη φάση τα ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ συνομολογούν σε αυτόνομη πορεία για τις ανάγκες της επικοινωνίας, αλλά επειδή δεν είναι της στιγμής άπαντες, με εξαίρεση βεβαίως τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Ανδρέα Λοβέρδο, έχουν κατά καιρούς ασκήσει ισχυρή κριτική αναφορικά με τη συμπόρευση του ΠΑΣΟΚ ως κυβερνητικής συνιστώσας της Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά. Κάτι που ερμηνεύεται ως κλείσιμο του ματιού στον ΣΥΡΙΖΑ, με φόντο τη νέα μέρα του πολιτικού συστήματος.

Αποστάσεις από τη σχετική προβληματική παίρνει και ο Γιώργος Παπανδρέου με το κόμμα του, το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ., ωστόσο πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι στην περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννηματά αποφασίσει να συνεργαστεί με τη Ν.Δ. τότε ο πρώην πρωθυπουργός δεν θα μείνει αμέτοχος, αλλά θα ανοίξει και αυτός με τη σειρά του την πόρτα της εξόδου από τη Χαριλάου Τρικούπη. Αλλωστε, ο κ. Παπανδρέου διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ πυκνώνουν οι φήμες που θέλουν τον τελευταίο να χρησιμοποιεί από κάποιο πόστο τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ στην επόμενη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αν φυσικά υπάρξει. Οσον αφορά τις ζυμώσεις στο Ποτάμι μετά τη διάσπαση, η μπίλια έχει κάτσει για τρία από τα στελέχη του. Γιώργος Αμυράς και Γρηγόρης Ψαριανός δηλώνουν απέχθεια προς τον ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με τον Σπύρο Δανέλλη. Αυτά την ώρα που ο Σταύρος Θεοδωράκης δείχνει να κινείται όλο και πιο έντονα σε αριστερή τροχιά.