ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΞΗ ΤΟ ΑΔΙΚΟ

ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΞΗ ΤΟ ΑΔΙΚΟ 19.05.2018Άρθρα

Ο ασφαλιστικός νόμος Κατρούγκαλου είναι ιδεολογικό δημιούργημα της Αριστεράς

Από τον
Αντώνη Αντωνάκο

Η παραίτηση και οι καταγγελίες του προέδρου του ΣτΕ άνοιξαν κύκλο διαλόγου για τις αιτίες, τη δεοντολογία και τις εικαζόμενες σκοπιμότητές της. Το θέμα της αντισυνταγματικότητας του νόμου Κατρούγκαλου, που θέτει, είναι ιδιαίτερα σημαντικό, αφού κάθε εκτροπή από τις διατάξεις του καταστατικού χάρτη είναι επικίνδυνη για τη δημοκρατία, ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους γίνεται.

Το προηγούμενο

διάστημα είχε αναπτυχθεί ο μηχανισμός πολιτικού αποπροσανατολισμού, με την κυβερνητική σπερμολογία ότι δεν πρόκειται να εφαρμοστούν οι προβλεπόμενες από τον νόμο Κατρούγκαλου περικοπές στις συντάξεις. Οι συνταξιούχοι, που με δικαιολογημένο δέος αναμένουν την 1η/1/2019, άρχισαν άδικα να ελπίζουν. Στον βαθμό όμως που θα διαμορφωθούν βάσιμες υποψίες για κυβερνητική παρέμβαση ώστε να μην κριθεί ο νόμος αντισυνταγματικός, το αφήγημα ότι «η κυβέρνηση θέλει να μην περικοπούν οι συντάξεις, αλλά δεν την αφήνουν οι θεσμοί» πάει περίπατο.

Ο αντιασφαλιστικός νόμος Κατρούγκαλου δεν είναι «παιδί της ανάγκης» και του έξωθεν καταναγκασμού. Είναι ένα καθαρά και βαθιά ιδεολογικό δημιούργημα της (παλαβής) Αριστεράς, που επιχειρεί τη βίαιη και άδικη «συμπίεση» όλων των συντάξεων στη ζώνη της εξαθλίωσης και την κατηγορία του «κοινωνικού βοηθήματος».
Οι έννοιες της αναλογικότητας και της ανταποδοτικότητας εξανεμίζονται και επικρατεί η λογική της αναδιανομής. Οχι, όμως, της αναδιανομής από τους πλούσιους στους φτωχούς μέσω του φορολογικού συστήματος και με τη μορφή κοινωνικών επιδομάτων (ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα κ.λπ.), αλλά της αναδιανομής μέσω της αφαίρεσης από τους ασφαλισμένους των 35 ασφαλιστικών ετών για να ενισχυθούν εκείνοι των 15.

Οι περικοπές στις συντάξεις, που υπολογίζονται στο 1,8 δισ. ευρώ ετησίως, δεν ήταν απαίτηση των θεσμών. Η «ιδιοκτησία» τους ανήκει αποκλειστικά στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να καταργηθούν, ακόμα κι αν τις κρίνει το ΣτΕ αντισυνταγματικές, ακόμα κι αν το ζητήσουν οι «θεσμοί». Ο στόχος της κυβέρνησης είναι τα υπερπλεονάσματα, έστω και από το «αίμα» των συνταξιούχων. Με αυτά μπορεί να «εξαγοράζει» την εύνοια του εκλογικού ακροατηρίου της - μέσω της διανομής «κοινωνικών μερισμάτων» σήμερα, μέσω της χορήγησης της 13ης (κουτσουρεμένης για τους «προνομιούχους») σύνταξης αύριο. Ο,τι και να πει όμως η κυβέρνηση, οι πολίτες ξέρουν ότι τελικά ήταν άδικο, αλλά… έγινε πράξη.